Να επιβληθεί φόρος ζάχαρης ζητά ο Τζέιμι Όλιβερ
Ο Τζέιμι Όλιβερ είναι ένας σταυροφόρος της γαστρονομίας, ένας άνθρωπος που ποτέ δεν αφήνει την πρακτικότητα ή τις λεπτομέρειες να τον βγάλουν από το δρόμο του πάθους του για την μαγειρική.
Είναι βέβαιος πως δεν μπορούμε να ελέγξουμε τις ποσότητες της ζάχαρης που τρώμε, βλάπτοντας έτσι την υγεία μας, και ισχυρίζεται ότι ο καλύτερος τρόπος για να ελέγξουμε την εξάρτησή μας είναι η επιβολή ενός φόρου ζάχαρης.
Στην τελευταία του τηλεοπτική εκστρατεία, ο Όλιβερ έδειξε κάποιες συγκλονιστικές εικόνες -μικρά παιδιά που έχουν βγάλει τα χαλασμένα τους δόντια, μια μαμά που δίνει με το μπιμπερό στο μωρό της ανθρακούχο αναψυκτικό, μία 13χρονη μαθήτρια με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 που ελέγχει τα επίπεδα σακχάρου κάθε λίγες ώρες. Στη συνέχεια, ο Τζέιμι ενίσχυσε την επιχειρηματολογία του δείχνοντας μία ταινία από μαθητές σε ένα δημοτικό σχολείο που καλλιεργούν λαχανικά και τρέφονται υγιεινά, ως αποτέλεσμα της εκπαίδευσής τους, χωρίς την επιβολή φόρου ζάχαρης.
Ο στόχος του Jamie για να επιβάλει η κυβέρνηση 20% φόρο στα αεριούχα ποτά, κάτι που υποστηρίζεται ευρέως και από τους υπόλοιπους που ασχολούνται με τον τομέα της υγείας. Θέλει τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν από την είσπραξη του φόρου (υπολογίζονται σε 1 δισ. λίρες Αγγλίας το χρόνο) να πηγαίνουν απευθείας στα σχολεία για τη χρηματοδότηση των μαθημάτων υγιεινής διατροφής και μαγειρέματος.
Η κουβέντα για την κατανάλωση ζάχαρης στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει ανοίξει για τα καλά και οι σύμβουλοι υγείας της κυβέρνησης επιθυμούν η κατανάλωσή της να μειωθεί σε επτά κουταλάκια του γλυκού ανά ημέρα, από 40 που είναι σήμερα, γεγονός που απαιτεί την αλλαγή του τρόπου ζωής.
Η κατανάλωση ζάχαρης έχει ήδη αρχίσει να μειώνεται στη Βρετανία, αλλά, όπως έδειξε ο Όλιβερ στην εκπομπή του, η προσθήκη ζάχαρης γίνεται στα πάντα, από το ψωμί μέχρι τις σάλτσες. Οπότε η σκέψη για την επιβολή φόρου ζάχαρης ίσως να μην είναι και τόσο ρεαλιστική, αυτό που θα πρέπει να γίνει είναι ο κόσμος να αλλάξει γενικότερα στάση και αντίληψη για την κατανάλωσή της.
Μια καλή αρχή ίσως να ήταν η αφαίρεση των αυτόματων πωλητών φαγητού, σνακ και αναψυκτικών από τα νοσοκομεία και τα σχολεία, αλλά και η άρνηση χορήγησης άδειας λειτουργίας σε καταστήματα φαστ φουντ κοντά σε σχολεία. Ακόμα, προτείνεται οι διοργανωτές αθλητικών γεγονότων να αρνούνται χορηγίες από εταιρείες αναψυκτικών. Όλα αυτά στη Μεγάλη Βρετανία, όπου πλέον γίνεται ολόκληρη εκστρατεία ώστε η κατανάλωση ζάχαρης να θεωρείται κάτι το αηδιαστικό και το επιζήμιο.
