Το Κοινωνικό Ιατρείο Κρήτης και η κρυφή ευεργέτης

Τα Κοινωνικά Ιατρεία αναδείχθηκαν σε κοινωνικά στηρίγματα που απάλυναν τον πόνο πολλών συνανθρώπων μας. Αλλά και οι ιδιώτες απέδειξαν ότι βάζουν το κοινωνικό συμφέρον και την ανάγκη του διπλανού τους, πάνω από την δική τους. Στα χρόνια της κρίσης και της ανέχειας, η ευεργεσία μετράει διπλά.

Στα πλαίσια αυτά, ένα λαμπρό παράδειγμα ανθρωπιάς αναδεικνύεται στην Κρήτη και μάλιστα σιωπηρά, καθώς η ευεργέτης αυτή, δεν επιθυμεί να κάνει γνωστό το όνομά της και δουλεύει αθόρυβα για το κοινό καλό,

Όπως αναφέρει το ethnos.gr, μία γυναίκα στο Ηράκλειο Κρήτης, εδώ και 40 μήνες διαθέτει μηνιαίως ποσό 1.000 ευρώ στο Κοινωνικό Ιατρείο της πόλης για την αγορά εμβολίων και ινσουλινών. Η προσφορά αυτής της γυναίκας, η οποία έχει εκφράσει την επιθυμία να διατηρήσει την ανωνυμία της, έχει συγκινήσει την τοπική κοινότητα. Μέχρι στιγμής η γυναίκα έχει διαθέσει 40.000 ευρώ και συνεχίζει ακάθεκτη την προσφορά της σε συνανθρώπους μας, οι οποίοι έχουν ανάγκη από ιατρική περίθαλψη και φάρμακα στις δύσκολες εποχές που διανύουμε.

Συνεχίζει να δείχνει την αλληλεγγύη της έμπρακτα, αθόρυβα και με μεγάλη εμπιστοσύνη στους εθελοντές του ιατρείου, οι οποίοι δίνουν τον δικό τους αγώνα στήριξης και βοήθειας σε όσους υποφέρουν. Πολλές φορές οι εθελοντές της αποστέλλουν επιστολές με τις οποίες την ενημερώνουν για το πώς ακριβώς αξιοποιήθηκαν τα χρήματα ως μία ελάχιστη ένδειξη σεβασμού και ευγνωμοσύνης, ωστόσο εκείνη ουδέποτε μπήκε στη διαδικασία να ρωτήσει που και πώς αξιοποιούνται. Κάθε 1η του μηνός καταθέτει τα χρήματα σε έναν λογαριασμό, σίγουρη ότι θα πιάσουν τόπο.

Είναι μητέρα και γιαγιά. Εμαθε από μία εθελόντρια γιατρό για το σημαντικό έργο που επιτελεί το Κοινωνικό Ιατρείο Ηρακλείου και ευαισθητοποιήθηκε. Χωρίς δεύτερη σκέψη θέλησε να συνεισφέρει στον τιτάνιο αγώνα των εθελοντών με τον δικό της τρόπο, χωρίς δημοσιότητα και τυμπανοκρουσίες. Το Κοινωνικό Ιατρείο Ηρακλείου λειτουργεί από τον Απρίλιο του 2012. Μέχρι σήμερα έχουν εκτελεστεί περίπου 9.000 συνταγές φαρμάκων. Οταν ξεκίνησε τη λειτουργία του, τις υπηρεσίες του ζητούσαν κυρίως αλλοδαποί.

Σήμερα το 75% των ατόμων που απευθύνονται στο Κοινωνικό Ιατρείο είναι Ελληνες. Πολλοί ανασφάλιστοι αλλά και πρώην έμποροι που έκλεισαν τα καταστήματά τους και δεν έχουν πληρώσει την ασφάλειά τους, ελεύθεροι επαγγελματίες που, αν δεν ήταν το Κοινωνικό Ιατρείο, θα είχαν πεθάνει γιατί πολύ απλά δεν έχουν να πληρώσουν για την ινσουλίνη τους. Η περίπτωση της ανώνυμης δωρήτριας δεν είναι η μοναδική. Εργαζόμενοι βιοπαλαιστές, άνεργοι, συνταξιούχοι έχουν αφιερώσει ψυχή και σώμα για τη λειτουργία του Κοινωνικού Ιατρείου.

Aλλο φιλανθρωπία, άλλο αλληλεγγύη

Από τους εθελοντές που αγωνίζονται σκληρά για τη λειτουργία του είναι και η κυρία Κατερίνα Κουρουπάκη, εκπρόσωπος του Φαρμακευτικού Συλλόγου Ηρακλείου στο Κοινωνικό Ιατρείο. Συγκινείται όταν αναφέρεται σε όλους τους εθελοντές, θεατούς και αθέατους, οι οποίοι -παρά τις αντιξοότητες και την κόπωση- δεν εγκαταλείπουν και βρίσκονται πάντα στις επάλξεις για τον συνάνθρωπο. Οπως λέει με έμφαση «άλλο η φιλανθρωπία και άλλο η αλληλεγγύη. Εμείς όλοι γίναμε καλύτεροι άνθρωποι μέσα από τη λειτουργία αυτού του ιατρείου».

Διαβάστε ακόμη:

Ανασφάλιστοι: Μέχρι τις 31 Οκτωβρίου το... πολύκροτο πρόγραμμα προσυμπτωματικού ελέγχου