Ο ορισμός της υπερσεξουαλικότητας: Τι δείχνει γερμανική έρευνα

Πότε μιλάμε όμως για υπερσεξουαλικότητα; Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανόνας για τα φύλα, πρόκειται για μια πολύ προσωπική υπόθεση που δεν εμπίπτει με την σεξολογία. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το σεξ δεν είναι φάρμακο με την κυριολεκτική έννοια του όρου, οπότε και οποιαδήποτε υπέρβασή του δε θεωρείται επιβλαβής για την υγεία. Οι σεξουαλικές μας ανάγκες μας ωθούν να γίνουμε πιο επιθετικοί, σύμφωνα με μια αμερικάνικη έρευνα στην οποία έλαβαν μέρος 6.500 άνδρες και 8.000 γυναίκες.

Ο καθηγητής Jason Winters και οι συνεργάτες του από το πανεπιστήμιο Colombie Britannique του Βανκούβερ, διαπίστωσαν ότι το 1,6% των ανδρών και το 0,8% των γυναικών έχουν ήδη αναζητήσει κάποια θεραπεία για τον «σεξουαλικό τους καταναγκασμό».

Ο καθηγητής Rory Reid, από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, εκτιμά ότι δεν ορίζεται μόνο από την έλλειψη ελέγχου του τύπου: «έχω συμμετάσχει σε σεξουαλικές δραστηριότητες αλλά το έχω μετανιώσει στη συνέχεια» ή «οι προσπάθειες μου να βελτιώσω την σεξουαλική μου συμπεριφορά συνεχώς αποτυγχάνουν». Προσθέτει λοιπόν και δύο νέες διαστάσεις σε αυτή την κατάσταση.

Πρώτον, έχουμε την τάση να κάνουμε σεξ όταν αισθανόμαστε μελαγχολία και δεύτερον, όταν βιώσουμε κάποια απογοήτευση μέσα στην καθημερινότητά μας. Με αυτό τον τρόπο θυσιάζουμε μερικά σημαντικά πράγματα της ζωής μας (παιδιά, φίλους, δουλειά κτλ) ώστε να περάσουμε μερικά λεπτά για να σκεφτούμε, να κάνουμε σχέδια και να παραδοθούμε στη σεξουαλικότητά μας. Οι υπερσέξουαλ συνηθίζουν να λένε: «η σεξουαλική μου ζωή καθορίζει την καθημερινότητά μου».

Η γυναικεία υπερσεξουαλικότητα δεν είχε προκαλέσει ενδιαφέρον για μελέτη μέχρι σήμερα, αλλά η γερμανική έρευνα αποκάλυψε ότι το 3% των 998 γυναικών που έλαβαν μέρος ξεπέρασαν το όριο που αντιστοιχούσε στους υπερσέξουαλ σύμφωνα με τον Reid. Τέλος, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι οι γυναίκες τείνουν πιο πολύ να υιοθετούν μια πιο επικίνδυνη σεξουαλική συμπεριφορά.