Λέμφωμα Burkitt: Τι πρέπει να γνωρίζετε για τον σπάνιο παιδικό και νεανικό καρκίνο

Έχει επίσης μόνιμο πόνο στο στομάχι. Σκεφτήκατε ότι πιθανώς πρόκειται για λοίμωξη από κάποιο μικρόβιο, αλλά η εικόνα του δεν καλυτερεύει.

Μετά από σειρά εξετάσεων, η διάγνωση είναι μια σπάνια μορφή καρκίνου: Λέμφωμα Burkitt (Μπέρκετ).

Το λέμφωμα Burkitt είναι ένας σπάνιος, ταχέως αναπτυσσόμενος καρκίνος. Προσβάλλει συνήθως παιδιά και, σπανιότερα, νεαρούς ενήλικες. Τα συμπτώματα του λεμφώματος Burkitt εμφανίζονται ξαφνικά και επιδεινώνονται γρήγορα. Οι γιατροί αντιμετωπίζουν το λέμφωμα Burkitt με εντατική χημειοθεραπεία. Τις περισσότερες φορές, το λέμφωμα Burkitt περνά σε μακροχρόνια ύφεση μετά τη θεραπεία.

Το λέμφωμα Burkitt ξεκινά συνήθως στην κοιλιά ή στο στήθος του παιδιού και μπορεί να εξαπλωθεί στους λεμφαδένες του.

Οι κύριοι τύποι λεμφώματος Burkitt είναι:

• Σποραδικό: Προσβάλλει συνήθως παιδιά ηλικίας 3 έως 12 ετών.
• Ενδημικό: Συνδέεται με τον ιό Epstein-Barr (αυτόν που προκαλεί τη λοιμώδη μονοπυρήνωση). Τα παιδιά με αυτόν τον τύπο έχουν συνήθως όγκους στις γνάθους του προσώπου.
• Ανοσοανεπάρκειας: Αυτός ο τύπος λεμφώματος Burkitt προσβάλλει άτομα που έχουν μολυνθεί με τον ιό της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV/AIDS). Σπάνια, μπορεί να προσβάλει και άτομα των οποίων το ανοσοποιητικό σύστημα είναι εξασθενημένο ή αποδυναμωμένο λόγω ασθένειας ή θεραπείας.

Τι προκαλεί το λέμφωμα Burkitt;

Κανείς δεν γνωρίζει τι ακριβώς προκαλεί το λέμφωμα Burkitt. Οι ερευνητές που μελετούν τα κύτταρα του λεμφώματος Burkitt συνδέουν την πάθηση με αλλαγές στο γονίδιο MYC και άλλα γονίδια που έχουν βρει στα καρκινικά κύτταρα.

Το γονίδιο MYC ελέγχει ορισμένες πτυχές της κυτταρικής ανάπτυξης. Οι ερευνητές εξακολουθούν να διερευνούν τι προκαλεί τις γενετικές αλλαγές.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, άνθρωποι που έχουν τον ιό Epstein-Barr (EBV) έχουν επίσης λέμφωμα Burkitt. Δεν αναπτύσσουν όλοι όσοι έχουν αυτόν τον ιό λέμφωμα Burkitt.

Το λέμφωμα Burkitt είναι ένας καρκίνος που αναπτύσσεται και εξαπλώνεται γρήγορα.

Τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν ξαφνικά και να επιδεινωθούν γρήγορα. Μπορεί να είναι δύσκολο να διαγνωστεί επειδή πολλά από τα συμπτώματα (κόπωση, ναυτία, έλλειψη όρεξης, αδυναμία και πόνος στην κοιλιά) μοιάζουν με εκείνα των κοινών ασθενειών και λοιμώξεων.

Τα παιδιά έχουν καλές πιθανότητες να περάσουν σε μακροχρόνια ύφεση (χωρίς συμπτώματα ή σημάδια καρκίνου) αν ξεκινήσει αμέσως θεραπεία.

Επομένως, είναι σημαντικό να γίνει η διάγνωση το συντομότερο δυνατό.

Τι να περιμένετε στην πρώτη επίσκεψη στο γιατρό

Είναι πολύ σημαντικό να βοηθήσετε το παιδί να νιώσει άνετα με τους γιατρούς που θα το εξετάσουν. Στην πρώτη επίσκεψη, οι γιατροί ζητούν να μάθουν:

• Ποια είναι τα συμπτώματα του παιδιού
• Πότε ξεκίνησαν αυτά τα συμπτώματα
• Εάν επιδεινώνονται
• Πώς επηρεάζουν την καθημερινότητα του παιδιού
• Το ιατρικό ιστορικό του παιδιού
• Εάν άλλα μέλη της οικογένειας έχουν νοσήσει από καρκίνο

Το παιδί μπορεί επίσης να υποβληθεί σε φυσική εξέταση.

Οι γιατροί θα παραπέμψουν το παιδί σε σειρά εξετάσεων προκειμένου να επιβεβαιώσουν τη διάγνωση.

Οι εξετάσεις αυτές περιλαμβάνουν:

• Βιοψία λεμφαδένων ή οποιουδήποτε άλλου όγκου
• Βιοψία μυελού των οστών
• Αξονική τομογραφία
• Μαγνητική τομογραφία
• PET (απεικονίζει μεταβολικές αλλαγές σε κυτταρικό επίπεδο και «βλέπει» πώς λειτουργούν τα όργανα και οι ιστοί)
• Κυτταρολογία εγκεφαλονωτιαίου υγρού
• Εξετάσεις αίματος

Θεραπεία

Οι γιατροί προχωρούν άμεσα στη θεραπεία του λεμφώματος Burkitt. Χρησιμοποιούν έναν συνδυασμό πολύ ισχυρών χημειοθεραπευτικών φαρμάκων για να καταστρέψουν τους καρκινικούς όγκους και να εμποδίσουν τα καρκινικά κύτταρα να πολλαπλασιαστούν και να δημιουργήσουν περισσότερους όγκους.

Η ισχυρή χημειοθεραπεία μπορεί να προκαλέσει εξίσου ισχυρές παρενέργειες. Γι' αυτό η θεραπεία γίνεται στο νοσοκομείο.

Ποιες είναι οι παρενέργειες της θεραπείας;

Υπάρχουν αρκετές κοινές παρενέργειες της χημειοθεραπείας όπως κόπωση, ναυτία και έμετος, διάρροια και δυσκοιλιότητα. Τα άτομα που λαμβάνουν χημειοθεραπεία για λεμφώματα ταχείας ανάπτυξης, όπως το λέμφωμα Burkitt, μπορεί να αναπτύξουν σύνδρομο λύσης του όγκου.

Το σύνδρομο λύσης είναι συχνή επείγουσα κατάσταση στους ογκολογικούς ασθενείς και σημάδι ότι η χημειοθεραπεία λειτουργεί. Οφείλεται στην μαζική λύση των καρκινικών κυττάρων και στην απελευθέρωση μεγάλων ποσοτήτων καλίου, φωσφόρου και νουκλεινικού οξέος στη κυκλοφορία του αίματος. Κανονικά τα νεφρά απομακρύνουν αυτό το περιεχόμενο. Ένας κατακλυσμός νεκρών λεμφωματικών κυττάρων όμως, μπορεί να τα υπερφορτώσει. Όταν τα νεφρά δεν μπορούν να αποβάλουν τα περιεχόμενα του λεμφώματος, συσσωρεύονται ηλεκτρολύτες στο αίμα, που προκαλούν προβλήματα στην καρδιά, στα νεφρά και στο νευρικό σύστημα.

Οι γιατροί μπορούν να αποτρέψουν το σύνδρομο λύσης όγκου με την χορήγηση επιπλέον υγρών και φαρμάκων που μειώνουν τις πιθανότητες ανάπτυξης του συνδρόμου.

Με πληροφορίες από Cleveland Clinic