Αλλεργική ρινίτιδα: Γιατί εμφανίζεται στην ενήλικη ζωή; - Αιτίες, παράγοντες κινδύνου & συμπτώματα

Τα συμπτώματα ποικίλλουν, συνήθως όμως περιλαμβάνουν φτέρνισμα, φαγούρα στα μάτια και ρινική καταρροή ή μπούκωμα.

Η αλλεργική ρινίτιδα μπορεί επίσης να προκαλέσει ιγμορίτιδα και λοιμώξεις των αυτιών, ροχαλητό, προβλήματα ύπνου και άσθμα, αλλά και κακές επιδόσεις στο σχολείο ή στην εργασία.

Ενώ πολλοί άνθρωποι δεν είχαν αλλεργική ρινίτιδα ως παιδιά, εμφανίζουν συμπτώματα στην εφηβεία και την ενήλικη ζωή.

Αυτό οφείλεται σε ένα συνδυασμό γονιδίων, ορμονών και περιβάλλοντος.

Τι είναι η αλλεργική ρινίτιδα

Η αλλεργική ρινίτιδα εκδηλώνεται με συμπτώματα από τη μύτη, τα μάτια και τον λαιμό όταν έρχονται σε επαφή με ουσίες στις οποίες το άτομο είναι αλλεργικό, τα γνωστά αλλεργιογόνα.

Συνήθεις πηγές εξωτερικών αλλεργιογόνων είναι η αερομεταφερόμενη γύρη και τα σπόρια μούχλας. Τα αλλεργιογόνα γύρης μπορούν να μεταφερθούν σε εσωτερικούς χώρους με τα ρούχα και μέσω των ανοιχτών παραθύρων και θυρών.

Ανάλογα με το πού ζείτε, μπορεί να εκτίθεστε σε διάφορους τύπους γύρης κατά τη διάρκεια της περιόδου γύρης, αλλά η γύρη του γρασιδιού είναι το πιο κοινό αίτιο της αλλεργικής ρινίτιδας. Σε ορισμένες περιοχές η περίοδος γύρης του γρασιδιού μπορεί να εκτείνεται από την άνοιξη μέχρι το καλοκαίρι και το φθινόπωρο.

Πώς αρχίζει η αλλεργική ρινίτιδα;

Τα συμπτώματα της αλλεργικής ρινίτιδας ξεκινούν συνήθως στην εφηβεία ή τα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής. Μελέτη διαπίστωσε ότι το 7% των παιδιών ηλικίας έξι ετών είχαν αλλεργική ρινίτιδα, αλλά το ποσοστό αυτό αυξήθηκε στο 44% των ενηλίκων ηλικίας 24 ετών.

Πριν κάποιος εμφανίσει συμπτώματα αλλεργικής ρινίτιδας, το ανοσοποιητικό του σύστημα έχει ήδη «ευαισθητοποιηθεί» σε συγκεκριμένα αλλεργιογόνα, συχνά αλλεργιογόνα της γύρης. Η έκθεση σε αυτά τα αλλεργιογόνα σημαίνει ότι το ανοσοποιητικό του σύστημα έχει δημιουργήσει έναν συγκεκριμένο τύπο αντισωμάτων (IgE) εναντίον του.

Κατά τη διάρκεια επαναλαμβανόμενης ή παρατεταμένης έκθεσης σε μια πηγή αλλεργιογόνου, όπως η γύρη, το ανοσοποιητικό μπορεί να αρχίσει να ανταποκρίνεται σε ένα άλλο μέρος του ίδιου αλλεργιογόνου ή σε ένα άλλο αλλεργιογόνο μέσα στη γύρη. Με την πάροδο του χρόνου, αυτές οι νέες αλλεργικές ευαισθησίες μπορεί να οδηγήσουν στην ανάπτυξη αλλεργικής ρινίτιδας και ενδεχομένως άλλων παθήσεων, όπως το αλλεργικό άσθμα.

Γιατί κάποιοι αναπτύσσουν αλλεργική ρινίτιδα στην ενήλικη ζωή;

1. Περιβαλλοντικοί παράγοντες

Ορισμένοι άνθρωποι αναπτύσσουν αλλεργική ρινίτιδα ως ενήλικες απλώς επειδή είχαν περισσότερο χρόνο να ευαισθητοποιηθούν σε συγκεκριμένα αλλεργιογόνα.

Η μετανάστευση ή η μετακίνηση σε μια νέα τοποθεσία μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο κάποιου να αναπτύξει αλλεργική ρινίτιδα. Αυτό μπορεί να οφείλεται στην έκθεση σε διαφορετικές γύρεις, το κλίμα και τις καιρικές συνθήκες, το πράσινο και/ή παράγοντες που σχετίζονται με την ποιότητα του αέρα.

Μελέτες έχουν δείξει ότι άνθρωποι που μετανάστευσαν από χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος σε χώρες υψηλότερου εισοδήματος, διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης αλλεργικής ρινίτιδας. Αυτό μπορεί να οφείλεται στις τοπικές περιβαλλοντικές συνθήκες που επηρεάζουν την έκφραση γονιδίων που ρυθμίζουν το ανοσοποιητικό σύστημα.

2. Ορμονικοί παράγοντες

Οι ορμονικές αλλαγές κατά την εφηβεία μπορεί επίσης να συμβάλλουν στην εμφάνιση αλλεργικής ρινίτιδας. Αυτό μπορεί να σχετίζεται με τις ορμόνες του φύλου, όπως τα οιστρογόνα και η προγεστερόνη, που επηρεάζουν τα επίπεδα ισταμίνης, τη ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος και την αντίδραση των κυττάρων στο βλεννογόνο της μύτης και των κατώτερων αεραγωγών.

3. Γενετικοί παράγοντες

Τα γονίδιά μας επηρεάζουν τον κίνδυνο εμφάνισης αλλεργικής ρινίτιδας και άλλων αλλεργικών παθήσεων.

Για παράδειγμα, τα μωρά με έκζεμα (ατοπική δερματίτιδα) έχουν τριπλάσιο κίνδυνο να αναπτύξουν αλλεργική ρινίτιδα και άσθμα αργότερα.

Η ύπαρξη τροφικής αλλεργίας στην παιδική ηλικία αποτελεί επίσης παράγοντα κινδύνου για την ανάπτυξη αλλεργικής ρινίτιδας αργότερα στη ζωή. Στην περίπτωση αλλεργίας στα φυστίκια, ο κίνδυνος αυτός είναι πάνω από 2,5 φορές μεγαλύτερος.

Υπάρχει θεραπεία;

Ανάλογα με το πού ζείτε, η αποφυγή της έκθεσης σε αλλεργιογόνα μπορεί να είναι δύσκολη. Οι προβλέψεις για τα επίπεδα γύρης είναι πολύ χρήσιμες, καθώς μπορούν να σας βοηθήσουν να αποφασίσετε αν είναι καλύτερο να μείνετε μέσα για να μειώσετε την έκθεσή σας στη γύρη ή να πάρετε προληπτικά φάρμακα.

Μπορείτε επίσης να αναζητήσετε ειδοποιήσεις για το οξύ άσθμα, το οποίο αποτελεί και την πιο συχνή αιτία εισαγωγής σε νοσοκομείο για παιδιά όλων των ηλικιών.

Εάν έχετε ήπια, περιστασιακά συμπτώματα αλλεργικής ρινίτιδας, μπορείτε να πάρετε αντιισταμινικά που δεν προκαλούν υπνηλία.

Για πιο σοβαρά ή επίμονα συμπτώματα, τα ρινικά σπρέι στεροειδών ή συνδυασμού στεροειδών και αντιισταμινικών, είναι οι πιο αποτελεσματικές θεραπείες.

Η ανοσοθεραπεία, γνωστή και ως απευαισθητοποίηση, είναι μια αποτελεσματική θεραπεία για άτομα με σοβαρά συμπτώματα αλλεργικής ρινίτιδας που μπορεί να μειώσει την ανάγκη για φαρμακευτική αγωγή και αποφυγή αλλεργιογόνων. Διαρκεί όμως αρκετά (περίπου τρία χρόνια) και συνήθως γίνεται υπό την επίβλεψη ειδικού σε θέματα αλλεργίας ή ανοσολογίας.

Πότε πρέπει να σας δει γιατρός

Η αλλεργική ρινίτιδα πρέπει να αντιμετωπίζεται, επειδή τα συμπτώματα μπορούν να επηρεάσουν σημαντικά την ποιότητα ζωής του ατόμου.

Ο γενικός ιατρός μπορεί:

• να σας συστήσει θεραπείες για την αλλεργική ρινίτιδα και να σας καθοδηγήσει για τη σωστή χρήση τους
• να σας παραπέμψει για εξετάσεις αίματος προκειμένου να επιβεβαιώσει ποιες ευαισθησίες σε αλλεργιογόνα υπάρχουν και εάν αυτές συσχετίζονται με τα συμπτώματά σας
• να σας εξετάσει για άσθμα, το οποίο συνήθως συνυπάρχει με αλλεργική ρινίτιδα και μπορεί να απαιτεί άλλες θεραπείες
• να σας παραπέμψει σε ειδικό αλλεργιολόγο ή ανοσολόγο, εάν χρειάζεται, για περαιτέρω εξετάσεις, ή για να εξετάσετε το ενδεχόμενο ανοσοθεραπείας με αλλεργιογόνα εάν τα συμπτώματα είναι σοβαρά.

Πηγή: The Conversation

Weight-loss and diabetes drugs like Ozempic, Wegovy, Mounjaro or Zepbound appear to help people battle alcoholism and opioid addiction, a new study finds.

People taking this class of drugs, called glucagon-like peptide-1 receptor agonists (GLP-1), have a 50% lower rate of drunkenness than people with addiction disorders not on the meds, researchers reported Oct. 17 in the journal Addiction.

GLP-1 patients also have a 40% lower rate of opioid overdose, results show.

GLP-1 drugs “exhibited a strong protective association with alcohol intoxication among those with alcohol use disorder,” concluded the research team led by Fares Qeadan, an associate professor of biostatistics at Loyola University in Chicago.

“Related prescriptions additionally displayed a strong protective association with opioid overdose among individuals with opioid use disorder,” the researchers added in a journal news release.

GLP-1 drugs promote weight loss by mimicking a hormone produced in response to eating. Taking the drug helps stabilize blood sugar levels, decrease feelings of hunger and slow digestion, researchers noted.

The brain region targeted by GLP-1 “overlaps with the same processes that are responsible for the development and maintenance of addictive behaviors such as chronic substance use,” the researchers said.

For this study, researchers analyzed data on more than 500,000 people with a history of opioid addiction and 817,000 with a history of alcoholism. The data, drawn from 136 U.S. health systems, spanned January 2014 to September 2022.

Researchers tracked these folks’ use of GLP-1 drugs, as well as any bouts of intoxication or overdose they experienced.

“This study may introduce a promising new treatment for substance use disorders,” researchers said.