Διάσειση λαβυρίνθου: Πώς προκαλείται και τι συμπτώματα παρουσιάζει

Η διάσειση λαβυρίνθου ορίζεται ως η βλάβη στο εσωτερικό αυτί λόγω τραύματος στο κεφάλι χωρίς σαφώς καθορισμένο τραυματισμό ή κάταγμα κρανίου, που οδηγεί σε νευροαισθητήρια απώλεια ακοής με ή χωρίς αιθουσαία συμπτώματα.

Λόγω της βλάβης στις δομές του εσωτερικού αυτιού, οι εμβοές αναφέρονται συχνά ως σύμπτωμα.

Τα συμπτώματα της απώλειας ακοής, της ζάλης και των εμβοών συνήθως αναφέρονται ότι εμφανίζονται αμέσως, εντός ωρών μετά τον τραυματισμό ή μερικές ημέρες αργότερα.

Διάσειση λαβυρίνθου: Πιθανά αίτια και συμπτώματα

Αν και η ακριβής αιτία αυτής της διάσεισης δεν είναι σαφής, θεωρείται ότι ο τραυματισμός συμβαίνει λόγω απότομης επιτάχυνσης-επιβράδυνσης του μεμβρανώδους λαβύρινθου ενάντια στον οστέινο λαβύρινθο: δυνάμεις συμπίεσης και δόνησης που δημιουργούνται από ένα τραύμα αμβλείας δύναμης. Προτείνεται ότι μια τέτοια κίνηση της μεμβράνης του λαβυρίνθου έχουν ως αποτέλεσμα “σημάδια αιμορραγίας και διαταραχές της μικροκυκλοφορίας στον κοχλία, καταστρέφοντας το αισθητήριο επιθήλιο λόγω ρήξης αγγείων στον μεμβρανώδη λαβύρινθο”.

Επιπλέον, μπορεί να υπάρξουν δομικές αλλαγές που δημιουργούν αποσπάσεις ή σκληρυντική λαβυρινθίτιδα που μπορεί να παρατηρηθεί με μαγνητική τομογραφία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μια διάσειση λαβυρίνθου μπορεί επίσης να οδηγήσει σε μετατραυματικό ενδολεμφικό ύδρωπα (posttraumatic endolymphatic hydrops).

Οι αλλαγές στην ακοή ή ο νυσταγμός στα μάτια πρέπει να υπάρχουν για να γίνει η διάγνωση της διάσεισης λαβυρίνθου με οποιοδήποτε εύλογο βαθμό βεβαιότητας. Η απώλεια ακοής μπορεί να κυμαίνεται από ήπια έως βαθιά με μεγαλύτερη απώλεια ακοής στις υψηλές συχνότητες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να παρατηρηθεί απώλεια ακοής από τα 4.000 Hz περίπου. Εάν υπάρχει υποψία προβλήματος στο αιθουσαίο του ωτός, υπάρχει νυσταγμός με πρόβλημα όρασης, ο οποίος αρχικά χτυπά το μάτι στην ίδια πλευρά με το ερεθισμένο αυτί.

Η διάσειση λαβυρίνθου μπορεί να συμβεί σε συνδυασμό με σύνδρομο μετά από διάσειση, καθιστώντας τη διαφοροποίηση πιο δύσκολη. Οι πρωταρχικές διαφορές μεταξύ αυτών των καταστάσεων βασίζονται στην εξέταση, το ιστορικό, τις προδιαθέσεις, τις διαγνωστικές εξετάσεις και την ψυχολογική κατάσταση του ασθενούς. Για παράδειγμα, στο σύνδρομο μετά τη διάσειση, τα κύρια παράπονα είναι πονοκέφαλοι, ημικρανίες, ζάλη και ψυχική δυσφορία.

Πηγές: journals.lww.com, ncbi.nlm.nih.gov, fyzical.com/plainfield-il