Έρπης ζωστήρας: Ο ρόλος του στρες στην επανεμφάνισή του
Ανανεώθηκε:
Ο έρπης ζωστήρας προκαλείται από τον ιό της ανεμοβλογιάς, ο οποίος εξακολουθεί να κρύβεται στο σώμα και να ενεργοποιείται ακόμα και δεκαετίες μετά από την πρώτη λοίμωξη.
Η νόσος εκδηλώνεται συνήθως με φυσαλίδες που περιέχουν υγρό σε μορφή ζώνης, λωρίδας ή μικρής περιοχής στη μία πλευρά του προσώπου ή του σώματος κατά μήκος ενός αισθητικού νεύρου.
Αργότερα οι φυσαλίδες σπάνε και δημιουργείται κρούστα και επουλώνονται σε λίγες εβδομάδες. Στα αρχικά συμπτώματα περιλαμβάνεται ο πυρετός, τα ρίγη και ο πονοκέφαλος.
Ο ασθενής υποφέρει από έντονο κνησμό και τοπικό πόνο. Παράλληλα νιώθει κόπωση, έχει πρησμένους λεμφαδένες και ναυτία. Η ένταση των συμπτωμάτων κυμαίνεται από ήπια έως πολύ σοβαρή.
Η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση του έρπητα ζωστήρα μπορεί να μειώσει την πιθανότητα επιπλοκών, συμπεριλαμβανομένου του πόνου που διαρκεί μετά την υποχώρηση του εξανθήματος, που ονομάζεται μετερπητική νευραλγία, η οποία αφορά 1 στα 5 άτομα που προσβάλλονται.
Ο ρόλος τους στρες
Δανική μελέτη διαπίστωσε ότι τα υψηλά επίπεδα ψυχολογικού στρες αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης έρπητα ζωστήρα.
Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ότι επανεμφανιζόταν όταν το ανοσοποιητικό σύστημα είναι εξασθενισμένο, όπως συμβαίνει για παράδειγμα στους καρκινοπαθείς, ασθενείς με HIV και AIDS, ανοσοκατασταλμένους και ηλικιωμένους.
Η μελέτη από τη Δανία συμπεριλαμβάνει πλέον και το στρες στους παράγοντες κινδύνου για εμφάνιση έρπητα ζωστήρα.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν 77.310 άτομα ηλικίας 40 ετών και άνω που συμμετείχαν στην Εθνική Έρευνα Υγείας της Δανίας του 2010, από την 1η Μαΐου 2010 έως τη διάγνωση του έρπητα ζωστήρα, ή το θάνατό τους, ή τη μετανάστευσή τους ή την 1η Ιουλίου 2014, όποιο από όλα συνέβη πρώτο.
Οι συμμετέχοντες απάντησαν σε ένα ερωτηματολόγιο με 52 ερωτήσεις που αφορούσαν κοινωνικοδημογραφικά χαρακτηριστικά, ποιότητα ζωής που σχετίζεται με την υγεία, συμπεριφορά υγείας, νοσηρότητα, συνέπειες της ασθένειας και κοινωνικές σχέσεις.
Οι ερευνητές μέτρησαν το ψυχολογικό στρες χρησιμοποιώντας τη δανέζικη έκδοση 10 σημείων της Κλίμακας Αντιλαμβανόμενου Στρες του Cohen, η οποία περιλαμβάνει ερωτήσεις σχετικά με το αν ένα άτομο αντιλαμβάνεται διάφορες καταστάσεις της καθημερινής ζωής (π.χ. απροσδόκητα γεγονότα, εκνευρισμούς της καθημερινότητας, προσωπικά προβλήματα) ως απρόβλεπτες, ανεξέλεγκτες ή συντριπτικές κατά τη διάρκεια του τελευταίου μήνα.
Εκτός από την ηλικία και το φύλο, οι παράγοντες κινδύνου περιλάμβαναν χρόνιες νόσους, όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο ερυθηματώδης λύκος, η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου, η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, το άσθμα, ο σακχαρώδης διαβήτης, η χρόνια νεφρική νόσος, η σοβαρή ανοσοκαταστολή, η κατάθλιψη, κ.ά. Έλαβαν επίσης υπόψιν παράγοντες όπως το κάπνισμα, η κατανάλωση αλκοόλ, ο Δείκτης Μάζας Σώματος και η σωματική δραστηριότητα.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το αντιλαμβανόμενο ψυχολογικό στρες αποτελεί δυνητικό τροποποιήσιμο παράγοντα κινδύνου για εμφάνιση έρπητα ζωστήρα σε ενήλικες ηλικίας 40 ετών και άνω.
Ιαπωνική μελέτη που εξέτασε τον κίνδυνο εμφάνισης έρπητα ζωστήρα εξαιτίας της ύπαρξης στρες στην καθημερινή ζωή, διαπίστωσε ότι οι άνδρες με πολύ υψηλά επίπεδα άγχους είχαν περίπου διπλάσιο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου, σε σύγκριση με εκείνους που δεν αγχώνονταν τόσο πολύ.
Δεδομένου ότι ο έρπητας ζωστήρας εμφανίζεται σε σημαντικό μέρος κυρίως του ηλικιωμένου πληθυσμού και από στρες υποφέρουν τουλάχιστον 2 στους 10 ανθρώπους, ο εντοπισμός των ανθρώπων που έχουν αυξημένες πιθανότητες να παρουσιάσουν την πάθηση αυτή και η προτροπή τους να εμβολιαστούν και να βρουν τρόπους ελέγχου του στρες θα μπορούσε να μειώσει τα περιστατικά και κυρίως να προστατεύσει τους ευάλωτους πληθυσμούς από τις επιπλοκές που μπορεί να προκαλέσει, όπως εγκεφαλίτιδα, παράλυση του προσώπου, προβλήματα στα μάτια και απώλεια όρασης.
Η θεραπεία είναι φαρμακευτική και περιλαμβάνει αντιικά, τα οποία είναι αποτελεσματικότερα να ληφθούν 24-72 ώρες μετά την ανάπτυξη του εξανθήματος και αναλγητικά για την αντιμετώπιση του πόνου, που σε ορισμένους ανθρώπους είναι ανυπόφορος. Μερικοί ασθενείς δεν ανταποκρίνονται στις συνηθισμένες θεραπείες πόνου και μπορεί να χρειαστεί να παραπεμφθούν σε ειδικό ιατρό διαχείρισης πόνου.