Έγκλειστοι φρονιμίτες: Πώς θα τους καταλάβετε & πώς αντιμετωπίζονται
Ανανεώθηκε:
Οι φρονιμίτες είναι το τρίτο και τελευταίο ζευγάρι γομφίων που βγάζουν οι περισσότεροι άνθρωποι γύρω στην ηλικία των είκοσι.
Είναι δόντια που τις περισσότερες φορές φυτρώνουν στραβά και δημιουργούν διάφορα προβλήματα, ενώ άλλες φορές έχουν κλίση προς τους τραπεζίτες.
Υπάρχει επίσης το ενδεχόμενο, οι φρονιμίτες να μην ανατείλουν καθόλου και να παραμείνουν έγκλειστοι μέσα στο ούλο ή/και τη γνάθο ή να ανατείλουν μερικώς (ημιέγκλειστοι).
Όταν ο φρονιμίτης είναι ημιέγκλειστος, συσσωρεύονται βακτήρια ανάμεσα στο ούλο και στο δόντι, τα οποία προκαλούν φλεγμονές με πόνο, πρήξιμο, ακαμψία της γνάθου και γενική κακουχία.
Τα ημιέγκλειστα δόντια είναι επίσης πολύ πιο ευάλωτα στην τερηδόνα και την ουλίτιδα γιατί, λόγω θέσης, είναι δύσκολο να τα φθάσει η οδοντόβουρτσα και να καθαριστούν καλά όλες οι επιφάνειές τους.
Σε ορισμένες περιπτώσεις έγκλειστου φρονιμίτη, λόγω κλίσης του δοντιού και επαφής με τον τραπεζίτη που βρίσκεται ακριβώς μπροστά του, προκαλούν μόνιμη καταστροφή του οστού που στηρίζει τον δεύτερο γομφίο, με αποτέλεσμα την δημιουργία περιοδοντικού προβλήματος.
Αντιμετώπιση
Επειδή η θέση του φρονιμίτη μπορεί να εμποδίζει τη σωστή στοματική υγιεινή, προτείνεται η προληπτική εξαγωγή του.
Είναι σημαντικό η χειρουργική αφαίρεση των φρονιμιτών να γίνει σε νεαρή ηλικία, όταν δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη η ανάπτυξη των ριζών (που συνεπάγεται πιο εύκολη επέμβαση), αλλά –και το πιο σημαντικό– δεν θα έχουν προλάβει να προκαλέσουν μόνιμες βλάβες στα παρακείμενα δόντια και ιστούς.
Το πόσο εύκολα ο οδοντίατρος ή ο ειδικός χειρούργος οδοντίατρος θα βγάλει το φρονιμίτη εξαρτάται από τη θέση του έγκλειστου δοντιού.
Αν ο φρονιμίτης έχει ανατείλει ολόκληρος μέσα από το ούλο, η εξαγωγή του γίνεται εξίσου εύκολα με αυτή οποιουδήποτε άλλου δοντιού. Αν όμως ο φρονιμίτης δεν έχει ανατείλει και είναι έγκλειστος στη γνάθο, τότε χρειάζεται να γίνει τομή στο ούλο και στη συνέχεια αφαίρεση του τμήματος του οστού που βρίσκεται πάνω από το δόντι.
Σε τέτοιες περιπτώσεις, συνήθως γίνεται τμηματική εξαγωγή του δοντιού και δεν αφαιρείται ολόκληρο, ώστε να ελαχιστοποιηθεί η ποσότητα οστού που πρέπει να αφαιρεθεί για την εξαγωγή του δοντιού.
Διαβάστε επίσης:
