Ιγμορίτιδα: Μας ταλαιπωρεί αλλά αντιμετωπίζεται
Η ιγμορίτιδα είναι μια συχνή πάθηση που προκαλείται από φλεγμονή των παραρρινίων κόλπων, η οποία οφείλεται σε λοίμωξη, αλλεργία ή αυτοάνοσα νοσήματα.
Ειδικά τον χειμώνα, περισσότεροι άνθρωποι παθαίνουν ιγμορίτιδα λόγω των ιογενών λοιμώξεων που την προκαλούν.
Η ιγμορίτιδα μπορεί να είναι οξεία (διαρκεί μέχρι 4 εβδομάδες), υποξεία (διαρκεί 4-8 εβδομάδες) ή χρόνια (συνεχίζεται για πάνω από 8 εβδομάδες ). Και τα τρία είδη ιγμορίτιδας έχουν παρόμοια συμπτώματα και είναι συχνά δύσκολο να διακριθούν.
Η πιο συνηθισμένη είναι η οξεία ιγμορίτιδα, την οποία παρουσιάζει το 90% των ενηλίκων σε κάποια στιγμή της ζωής τους.
Συμπτώματα
Η ρινική συμφόρηση, η απόφραξη, οι βλεννώδεις ή πυώδεις εκκρίσεις, που μπορεί να υπάρχουν, ανάλογα με το αν το στόµιο του ιγµορείου είναι ανοιχτό ή κλειστό, είναι µερικά από τα συµπτώµατα. Η απουσία εκκρίσεων είναι χειρότερη, καθώς αποτελεί ένδειξη ότι δεν παροχετεύεται το ιγµόρειο µέσα στη µύτη.
Άλλα συµπτώµατα που µπορεί να έχει ο ασθενής είναι οπισθορινικές εκκρίσεις, κεφαλαλγία, βήχας και έντονος πόνος, ο οποίος εντοπίζεται στις παρειές του προσώπου και µερικές φορές αντανακλά στο µάτι ή ακόµα και σε κάποιο δόντι, επειδή τα δόντια της άνω γνάθου συνορεύουν µε το ιγµόρειο.
Ιδίως στη χρόνια ιγµορίτιδα αλλά και στην οξεία, παρουσιάζονται συχνοί πονοκέφαλοι των οποίων το χαρακτηριστικό είναι ότι ο πόνος που νιώθει ο ασθενής επιδεινώνεται µε το σκύψιµο, µε το βήχα, µε οποιαδήποτε δηλαδή σωµατική άσκηση ή πίεση. Μπορεί επίσης να επηρεαστεί και η όσφρηση, δηµιουργώντας υποσµία ή ανοσµία, επειδή η µύτη είναι «µπουκωµένη» και ο αέρας δε φθάνει στο οσφρητικό επιθήλιο. Γενικότερα οι ασθενείς που υποφέρουν από ιγµορίτιδα µπορεί να αισθάνονται και κόπωση ή κακουχία λόγω της δυσκολίας στην αναπνοή.
Η ιγμορίτιδα παρουσιάζεται συνήθως μετά από μια ιογενή ρινίτιδα (κρυολόγημα). Δεν µπορεί να υπάρξει ιγµορίτιδα χωρίς ο ασθενής να έχει ρινίτιδα. Το αντίθετο µπορεί να συµβεί.
Θεραπεία
Όταν πρόκειται για ιογενή ιγµορίτιδα, η αντιμετώπιση είναι υποστηρικτική με αποσυμφόρηση της μύτης με τοπικά σπρέι, ρινικές πλύσεις µε αλατούχα διαλύματα, εισπνοές ατµού κλπ.
Σε περίπτωση µικροβιακής ιγµορίτιδας, γίνεται χορήγηση αντιβίωσης για την καταπολέμηση του μικροβίου και αποσυμφόρηση της µύτης.
Στην περίπτωση της χρόνιας ιγμορίτιδας, μπορεί ο ασθενής να υποβληθεί ακόμη και σε εγχείρηση για την επίλυση του ανατοµικού προβλήµατος, τη διεύρυνση δηλαδή του στομίου του ιγµορείου.
Διαβάστε επίσης:
