Ιγμορίτιδα: αυτή η γνωστή μας άγνωστη φλεγμονή

Είναι φλεγμονή, ενίοτε οξεία, μας ενοχλεί εντονότατα σε όλο το πρόσωπο, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που εξαιτίας της ανεβάζουμε πυρετό και μας πονάει ο λαιμός.

Ωστόσο το πιο σοβαρό με την φλεγμονή αυτή, είναι οι επιπτώσεις της, που μπορεί να φθάσουν ακόμη και σε μηνιγγίτιδα και εγκεφαλικό απόστημα.

Πρόκειται για την γνωστή μας άγνωστη ιγμορίτιδα, η οποία αποτελεί μια φλεγμονή των ιγμορείων.

Τα ιγμόρεια, είναι κόλποι (κoιλώματα) των οστών του προσώπου, μέσα στα οποία, υπό φυσιολογικές συνθήκες, υπάρχει μόνο αέρας. Το εσωτερικό τους καλύπτεται από λεπτό στρώμα βλεννογόνου.

Η ιγμορίτιδα, προκαλείται από λοίμωξη με κάποιο παθογόνο μικροοργανισμό (ιό, βακτηρίδιο ή μύκητα), ο οποίος πολλαπλασιάζεται εντός του κόλπου και προκαλεί διάφορα προβλήματα (παραγωγή πύου). Μπορεί επίσης να προκληθεί από αλλεργίες, χημικές ουσίες κ.λπ. Η ιγμορίτιδα, μπορεί να είναι οξεία, υποξεία ή χρόνια.

Στα συμπτώματα της ιγμορίτιδας, περιλαμβάνεται ο πόνος στην περιοχή των ιγμορείων, ευαισθησία στο πρόσωπο, πυρετός, και, πολλές φορές πόνος στο λαιμό, εκροή πολλές φορές υγρού που μοιάζει με πύον από την μύτη, βήχα καθώς και αίσθημα "μπουκώματος" στην μύτη.

Η ιγμορίτιδα που οφείλεται σε βακτήρια, θεραπεύεται συνήθως με τα κατάλληλα αντιβιοτικά. Πολλές φορές, ίσως απαιτηθεί η χορήγηση των αντιβιοτικών να γίνει ενδοφλέβια. Η έγκαιρη θεραπευτική αγωγή της αλλεργικής μορφής, μπορεί να αποτρέψει την δημιουργία δευτεροπαθούς μικροβιακής ιγμορίτιδας. Η σπάνια μορφή της ιγμορίτιδας που οφείλεται σε μύκητες (για παράδειγμα, ζυγομυκητίαση), αποτελεί λόγο για άμεση εισαγωγή σε νοσοκομείο.

Οι επιπλοκές της ιγμορίτιδας, είναι η μηνιγγίτιδα, το εγκεφαλικό απόστημα, η οστεμυελίτιδακαι η κυτταρίτιδα του οφθαλμικού κόγχου.

Εκτός από τα ιγμόρεια, υπάρχουν και άλλοι κόλποι στην περιοχή του προσώπου. Έτσι, υπάρχουν οι μετωπιαίοι κόλποι, στην περιοχή του μετώπου, τα ηθμοειδή, ακριβώς και ανάμεσα στους οφθαλμούς, και οι σφηνοειδείς κόλποι, πού βρίσκονται βαθιά, πίσω από τα ηθμοειδή. Όλη αυτή η ομάδα των κόλπων, συχνά περιγράφεται σαν μια ομάδα, με το όνομα «παραρρίνια» ή «παραρρίνιοι κόλποι». Τα κύτταρα τα οποία καλύπτουν το εσωτερικό τοίχωμα του κάθε κόλπου, αποτελείται από κύτταρα που παράγουν βλέννα, επιθηλιακά κύτταρα και μερικά κύτταρα τα οποία αποτελούν μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος(μακροφάγα, λεμφοκύτταρα και κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος).

Η λειτουργία των κόλπων του προσώπου, είναι πολύ σημαντική. Βοηθούν στην θέρμανση και τον εμπλουτισμό με υγρασία του αέρα της εισπνοής, βοηθούν στην αποτελεσματική μόνωση των διαφόρων οργάνων που περιβάλλουν (οφθαλμοί, νεύρα), αυξάνουν την ηχηρότητα της φωνής και, πολύ σημαντικό, χρησιμεύουν σαν αποσβεστήρες δόνησης, σε περίπτωση τραυματισμού του προσώπου. Επιπλέον, η παρουσία τους μειώνει το βάρος του κρανίου.