Κολονοσκόπηση και λαπαροσκοπική αφαίρεση καρκίνου εντέρου

Συντριπτικά είναι τα πλεονεκτήματα πουπροσφέρει στον ασθενή η λαπαροσκοπικήαφαίρεση καρκίνου από το παχύ έντερο, σε σχέση με το ανοιχτό χειρουργείο.

Αυτό τονίστηκε από διάσημους χειρουργούς στο ετήσιο συνέδριο της ΚολοπρωκτικήςΒρεττανικής Εταιρείας, το οποίο πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο Λίβερπουλ.

Όπωςαναφέρθηκε στο συνέδριο η μόνη μέχρι σήμερα αποτελεσματική θεραπεία του καρκίνου του παχέως εντέρου είναι η χειρουργική εκτομή ή αλλιώςκολεκτομή, του πάσχοντος τμήματος ή και ολόκληρου του εντέρου.

«Πράγματι σήμερα η εξέλιξη της χειρουργικήςσε συνδυασμό με την υψηλή τεχνολογία , μας δίνει την δυνατότητα στιςπεριπτώσεις του καρκίνου του παχέος εντέρου να επεμβαίνουμε λαπαροσκοπικά, μεπολλαπλά οφέλη για τον ασθενή» τόνισε ο διαπρεπής χειρουργός Δρ.Αναστάσιος Ξιάρχος, Πρόεδρος τηςΕλληνικής Επιστημονικής Εταιρείας Ορθοπρωκτικής Χειρουργικής και Δ/ντης Χειρουργικής Κλινικής Ομίλου ΙατρικούΑθηνών – Ιατρικό Περιστερίου.

Σύμφωνα με τον Δρ. Αναστάσιο Ξιάρχο ηχειρουργική εμπειρία σε μεγάλη σειρά λαπαροσκοπικών κολεκτομών, τα τελευταία 20χρόνια, δίνει τη δυνατότητα για ασφαλή, ογκολογικά χειρουργεία και πλήρη εκτομήτου όγκου με λεμφαδενικό καθαρισμό, λόγω της μεγέθυνσης που παρέχει ηλαπαροσκόπηση και του ευκρινέστερου εγχειρητικού πεδίου.

Ηγρήγορη έξοδος από το νοσοκομείο και η σημαντική μείωση του μετεγχειρητικούπόνου, συνηγορούν υπέρ της σπουδαιότητας της λαπαροσκοπικής κολεκτομής μεμεγάλα οφέλη για τον ασθενή.

Ασθενείς, οι οποίοι υποβάλλονται σεχειρουργική επέμβαση του παχέος εντέρου, συχνά αντιμετωπίζουν μία μεγάλη καιδύσκολη περίοδο ανάρρωσης, γιατί οι κλασικές "ανοιχτές" επεμβάσειςείναι πολύ εκτεταμένες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο χειρουργός αναγκάζεταινα κάνει μεγάλη τομή. Η μετεγχειρητική παραμονή του ασθενούς στο νοσοκομείοείναι από πέντε μέχρι οκτώ ημέρες κατά μέσον όρο και συνήθως απαιτείται μίαπερίοδος ανάρρωσης έξι εβδομάδων. Η λαπαροσκοπική κολεκτομή σήμερα, είναι μίαμέθοδος που επιτρέπει στο χειρουργό να κάνει την επέμβαση με πολύ μικρές τομές.Αναλόγως του είδους της επέμβασης, οι ασθενείς μπορούν να επιστρέψουν σπίτιτους σε λίγες ημέρες και στις κανονικές τους δραστηριότητες, πολύ πιο γρήγορααπό ασθενείς οι οποίοι έχουν υποβληθεί σε "ανοιχτό" χειρουργείο.

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΛΑΠΑΡΟΣΚΟΠΙΚΗΣ ΑΦΑΙΡΕΣΗΣ

Σύμφωνα με τους επιστήμονες τα οφέλη για τονασθενή είναι πολλαπλά. Συγκεκριμένα:

-Ο γιατρός χειρουργεί με "ακρίβεια μικροσκοπίου" καθώς γίνεταιμεγέθυνση του χειρουργικού πεδίου και προβολή αυτού σε υψηλής ευκρίνειας οθόνη

-Ελάχιστο τραύμα

-Περιορισμένη καταστροφή ιστών, λόγω μικρού χειρουργικού τραύματος

-Ελάχιστη απώλεια αίματος με αποτέλεσμα μικρότερο ποσοστό μεταγγίσεων

-Μικρότερο ποσοστό ενδοκοιλιακών συμφύσεων

-Μικρότερος μετεγχειρητικός πόνος

-Έλλειψη μετεγχειρητικών επιπλοκών όπως κήλες, διαπύηση ή διάσπαση του χειρουργικού τραύματος

-Λιγότερες καρδιοαναπνευστικές επιπλοκές, έτσι ώστε να χειρουργούνταιασθενείς με επιβαρυμένη κατάσταση υγείας

-Ταχύτερη κινητοποίηση, ανάρρωση και επάνοδο του ασθενή στην εργασία του

-Μικρότερο κόστος νοσηλείας

-Καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα.

ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΠΑΧΕΟΣ ΕΝΤΕΡΟΥ

Το παχύ έντερο ή κόλον, αποτελεί το κατώτεροτμήμα του πεπτικού συστήματος και έχει μήκος από ένα μέχρι και τρία μέτρα.Είναι υπεύθυνο για την απορρόφηση του νερού και των ηλεκτρολυτών, την μετατροπήτων άπεπτων τροφών σε κόπρανα, καθώς και για την αποθήκευση αυτών μέχρι τηναφόδευσή τους. Το μόνο έκκριμα του είναι η βλέννη.

Αποτελείται από το τυφλό, τη σκωληκοειδήαπόφυση, το ανιόν κόλο, το εγκάρσιο κόλο, το κατιόν κόλο, το σιγμοειδές, τοορθό και το πρωκτό.

Οι παθήσεις του παχέος εντέρου είναι:Εκκολπωμάτωση, Συστροφή, Ισχαιμική κολίτιδα, Αγγειοδυσπλασία, Φλεγμονώδειςπαθήσεις (Ελκώδης Κολίτιδα, Νόσος Crohn), Πολύποδες και Κακοήθειες.

Είναι από τους πιο συχνούς καρκίνους στονάντρα μετά από τον καρκίνο του πνεύμονα και στις γυναίκες μετά του μαστού. Οιπαράγοντες που ευνοούν την ανάπτυξη του είναι η διατροφή πλούσια σε λίπη καιζωικά λευκώματα, η κληρονομικότητα, η νόσος Crohn, η ελκώδης κολίτιδα,πολυποδίαση.

Οκαρκίνος, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, εμφανίζεται σε ποσοστό 35% στοορθό, 26% στο σιγμοειδές, 22% στο ανιόν, 12% στο εγκάρσιο και 5% στο κατιόν. Ηδιασπορά γίνεται κατά συνέχεια ιστών, με την λεμφική οδό, με αιματογενήδιασπορά σε ήπαρ, πνεύμονες, οστά και ελεύθερα στην περιτοναϊκή κοιλότητα.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Τα συμπτώματα με τα οποία εκδηλώνεται είναι:

Στο ανιόν : αναιμία, άλγοςστη δεξιά πλάγια κοιλία και 10% ψηλαφητή μάζα.

Στο κατιόν :βλεννοαιματηρές κενώσεις, απόφραξη, ψηλαφητή μάζα.

Στο ορθό : αποβολή αίματοςμε τα κόπρανα, τεινεσμός, αίσθημα ατελούς αφοδεύσεως.

Η διάγνωση γίνεται με δακτυλική εξέταση, μεενδοσκόπηση (κολονοσκόπηση), με αξονική τομογραφία (CT), με μαγνητικήτομογραφία (MRI) και η εξέλιξη στις απεικονιστικές τεχνικές είναι η VIRTUALCOLONOSCOPY όπου ανώδυνα ελέγχεται όλο το μήκος του παχέος εντέρου.

«Κάθεενήλικας μετά τα πενήντα χρόνια του , θα πρέπει να υποβάλλεται σε προληπτικόέλεγχο του παχέος εντέρου με κολονοσκόπηση, τουλάχιστον κάθε δεύτερο χρόνο»κατέληξε χαρακτηριστικά ο Δρ Αναστάσιος Ξιάρχος.