Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια: Πού οφείλεται και πώς εμφανίζεται

Η Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (Chronic Obstructive Pulmonary Disease – COPD) αποτελεί πάθηση των πνευμόνωνμε βασικό σύμπτωμα τη δύσπνοια. Οφείλεται σε χρόνια βλάβη των πνευμόνων,συνήθως λόγω καπνίσματος.

Η ΧΑΠ είναι συχνά συνδυασμός δύο διαφορετικών παθήσεων:

· Χρόνια βρογχίτιδα: Στη χρόνιαβρογχίτιδα, οι αναπνευστικές οδοί που μεταφέρουν τον αέρα στα πνευμόνιαεμφανίζουν φλεγμονή και παράγουν μεγάλη ποσότητα βλέννας. Έτσι, οιαναπνευστικές οδοί στενεύουν ή φράζουν, με αποτέλεσμα τη δύσπνοια.

· Εμφύσημα: Σε ένα υγιές άτομο,οι μικροσκοπικές κυψελίδες αέρα που βρίσκονται στα πνευμόνια μοιάζουν μεμπαλόνια. Κατά την εισπνοή και εκπνοή, διαστέλλονται και συστέλλονται ώστε ναμεταφέρουν τον αέρα μέσα από τα πνευμόνια. Όταν υπάρχει εμφύσημα, αυτές οικυψελίδες καταστρέφονται και χάνουν την ελαστικότητά τους. Έτσι, εισέρχεταιλιγότερος αέρας στα πνευμόνια.

Η ΧΑΠ οφείλεται σχεδόν πάντα στο κάπνισμα. Με την πάροδοτου χρόνου, προκαλείται ερεθισμός στις αναπνευστικέςοδούς και καταστρέφονται οι ελαστικές ίνες των πνευμόνων. Άλλοι παράγοντεςκινδύνου είναι η εισπνοή χημικών αερίων, η σκόνη και η ατμοσφαιρική ρύπανση γιαμεγάλο χρονικό διάστημα, ενώ το παθητικό κάπνισμα είναι επίσης βλαβερό.

Συνήθως χρειάζονται αρκετά χρόνια έως ότου η βλάβη σταπνευμόνια οδηγήσει στην εμφάνιση συμπτωμάτων, επομένως η ΧΑΠ είναι συνηθέστερησε άτομα άνω των 60 ετών.

Οι πιθανότητες εμφάνισης ΧΑΠ είναι μεγαλύτερες σε άτομαμε συχνές λοιμώξεις των πνευμόνων κατά την παιδική ηλικία. Σπανιότερα, τοεμφύσημα οφείλεται σε κληρονομικούς παράγοντες (έλλειψη α1-αντιθρυψίνης).

Η συμπτωματολογία της ΧΑΠ περιλαμβάνει χρόνιο βήχα,βλέννα και δύσπνοια, ειδικότερα έπειτα από σωματική άσκηση.

Όσο η ΧΑΠ γίνεται σοβαρότερη, ο ασθενής δυσκολεύεται νααναπνεύσει ακόμη και όταν κάνει απλά πράγματα, όπως όταν ντύνεται ή μαγειρεύει.Παράλληλα, η διαδικασία εισπνοής και εκπνοής απαιτεί περισσότερη ενέργεια. Τα άτομααυτά συχνά χάνουν βάρος και εξασθενούν.

Η διάγνωση της ΧΑΠ βασίζεται κυρίως στην ακροαστικήεξέταση του θεράποντος ιατρού. Απαραίτητη είναι και η λήψη ιστορικού αναφορικάμε το κάπνισμα ή ασθένειες που σχετίζονται με τα πνευμόνια. Συχνά απαιτείταιακτινολογική εξέταση, προκειμένου να αποκλειστούν άλλοι παράγοντες που μπορείνα προκαλούν τα συμπτώματα.