Ημικρανία: Τι την προκαλεί και πώς αντιμετωπίζεται
Ο πόνος που προκαλεί η ημικρανία περιγράφεται συνήθως ως έντονος,παλλόμενος πόνος στη μία πλευρά του κεφαλιού. Στην πραγματικότητα, είναι κάτι παραπάνωαπό αυτό. Η διάγνωση της ημικρανίας βασίζεται στην ένταση του πόνου, στοναριθμό των κρίσεων (τουλάχιστον 5, διάρκειας 4-72 ωρών χωρίς λήψη φαρμάκων),καθώς και σε επιπρόσθετα συμπτώματα όπως η ναυτία και η τάση προς έμετο και ηευαισθησία στο φως και το δυνατό ήχο. Η ημικρανία εμφανίζεται τρεις φορέςσυχνότερα στις γυναίκες σε σύγκριση με τους άνδρες και επηρεάζει περισσότεροαπό το 10% του πληθυσμού σε παγκόσμια κλίμακα. Περίπου το 1/3 των ατόμων πουπάσχουν από ημικρανίες μπορεί να προβλέψει μια επερχόμενη κρίση λόγω τωνπροειδοποιητικών οπτικών και ηχητικών σημάτων που λαμβάνει (λάμψεις, διακεκομμένεςγραμμές, προσωρινή απώλεια όρασης κ.α.)
Οι επαναλαμβανόμενες κρίσεις ημικρανίας οφείλονται σε ποικίλουςπαράγοντες, όπως το άγχος, το στρες, οι ορμονικές αλλαγές, το δυνατό φως, ηέλλειψη φαγητού ή ύπνου και οι διατροφικές συνήθειες. Στις γυναίκες, ηημικρανία πολλές φορές σχετίζεται με τις ορμονικές αλλαγές κατά τον έμμηνο κύκλο. Για πολλά χρόνια, οιεπιστήμονες πίστευαν ότι η ημικρανία συνδέεται άμεσα με τη διαστολή και τησυστολή των αιμοφόρων αγγείων στο κεφάλι. Ωστόσο, οι ερευνητές πλέονυποστηρίζουν πως η ημικρανία οφείλεται σε γενετικούς παράγοντες.
Δεν υπάρχει απόλυτη θεραπεία για την ημικρανία, καθώς ηπαθοφυσιολογία της αποτελεί ακόμη αντικείμενο έρευνας σε εξέλιξη. Υπάρχουν δύομέθοδοι αντιμετώπισης με τη βοήθεια φαρμακευτικής αγωγής: είτε πρόληψη τωνκρίσεων είτε καταστολή των συμπτωμάτων. Η πρόληψη περιλαμβάνει τη χρήσηφαρμάκων και τις αλλαγές συμπεριφοράς. Τα φάρμακα που ενδείκνυνται για τηνεπιληψία, την κατάθλιψη και την υψηλή πίεση έχουν αποδειχθεί ευεργετικά για τηνκαταπολέμηση της ημικρανίας. Για παράδειγμα, η τοξίνη αλλαντίασης τύπου Α προλαμβάνει τη χρόνια ημικρανία. Παράλληλα, οιστρατηγικές διαχείρισης του στρες, όπως η σωματική άσκηση, οι τεχνικέςχαλάρωσης και οι μηχανισμοί βιολογικής ανατροφοδότησης, καθώς και άλλεςθεραπευτικές μέθοδοι για την καταπολέμηση της δυσφορίας μπορούν να μειώσουν τιςκρίσεις ημικρανίας τόσο σε αριθμό όσο και σε ένταση. Είναι θεμιτό νακαταρτίζεται μια λίστα με τους παράγοντες που πυροδοτούν τις κρίσεις έτσι ώστενα γίνονται οι απαραίτητες τροποποιήσεις στις συνήθειες της καθημερινότητας(διατροφή, φαρμακευτική αγωγή, ύπνος κ.λπ.). Η θεραπεία με ορμόνες μπορεί ναβοηθήσει τις γυναίκες που πάσχουν από ημικρανίες λόγω έμμηνου κύκλου. Τέλος,ένα πρόγραμμα απώλειας βάρους ενδείκνυται στην περίπτωση υπέρβαρων ασθενών μεχρόνια ημικρανία.
