Σύνδρομο Tourette: Συμπτώματα της νευροψυχιατρικής διαταραχής & οι νέες οδηγίες αντιμετώπισης
Το σύνδρομο Tourette είναι μια νευροψυχιατρική διαταραχή που ξεκινά από την παιδική ηλικία και προκαλεί ακούσιες επαναλαμβανόμενες κινήσεις, γνωστές και ως τικ.
Το σύνδρομο χαρακτηρίζεται από πολλαπλά κινητικά και τουλάχιστον ένα φωνητικό τικ.
Σύμφωνα με τις νέες κατευθυντήριες οδηγίες της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας, υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες για τους πάσχοντες.
Η ακριβής διάγνωση, η συνεχής ιατρική αξιολόγηση της σοβαρότητας της νόσου και θεραπείες, όπως η συμπεριφορική θεραπεία και τα φάρμακα, μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση των τικ, σύμφωνα με τις νέες συστάσεις.
«Το σύνδρομο Tourette και άλλες χρόνιες διαταραχές που περιλαμβάνουν ακούσιες συσπάσεις προκαλούν ανησυχία, τόσο στους πάσχοντες, όσο και στις οικογένειές τους, γι’ αυτό είναι σημαντικό οι γιατροί να ενημερώνουν τους ασθενείς ότι τα τικ μπορούν να βελτιωθούν με τον καιρό», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Δρ Tamara Pringsheim, αναπληρώτρια καθηγήτρια νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο του Κάλγκαρι, στον Καναδά.
Από την άλλη, οι θεραπείες μπορεί να βοηθούν στη μείωση της συχνότητας και της σοβαρότητας των τικ, σπάνια όμως τα εξαλείφουν.
Η Pringsheim επισημαίνει ότι είναι σημαντικό οι άνθρωποι «να ενημερώνονται για όλες τις διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές, οι οποίες περιλαμβάνουν εκπαίδευση, συμπεριφορικές θεραπείες, φαρμακευτική αγωγή και προσεκτική παρατήρηση».
Οι κατευθυντήριες οδηγίες λένε με απλά λόγια ότι η παρακολούθηση και η αναμονή αποτελούν μια αποδεκτή προσέγγιση διαχείρισης των τικ που δεν προκαλούν σωματική αναπηρία, πόνο, συναισθηματική δυσφορία ή κοινωνική αμηχανία.
Πρέπει όμως να συνδυάζονται με εκπαίδευση για να βοηθήσουν το άτομο να κατανοήσει καλύτερα και να αντιμετωπίσει τη διαταραχή. Τα παιδιά με τικ και οι φροντιστές τους πρέπει να ενημερώνονται ότι υπάρχουν πιθανότητες τα συμπτώματά τους να βελτιωθούν στα τέλη της εφηβείας, σύμφωνα με τις οδηγίες.
Εάν απαιτείται θεραπεία, πρέπει να προσαρμόζεται στον ασθενή και να βασίζεται σε συζητήσεις που αφορούν τον ίδιο, τον φροντιστή και τον γιατρό.
Η πρώτη θεραπεία που πρέπει να εξεταστεί για την αντιμετώπιση των τικ, πρέπει να είναι μια ολοκληρωμένη συμπεριφορική παρέμβαση, η οποία περιλαμβάνει τεχνικές χαλάρωσης, αλλαγή συνηθειών και συμπεριφορική θεραπεία.
Πολλοί άνθρωποι με διαταραχές τικ έχουν νευροαναπτυξιακές και ψυχιατρικές παθήσεις που πρέπει να αξιολογούνται. Τέτοιες είναι η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, καθώς και διαταραχές άγχους. Μπορεί να απαιτείται αντιμετώπιση και αυτών των προβλημάτων.
Όταν τα οφέλη είναι περισσότερα από τους κινδύνους, οι γιατροί μπορούν επίσης να συνατγογραφούν αντιψυχωσικά φάρμακα για την αντιμετώπιση των τικ.
Άλλες πιθανές θεραπείες περιλαμβάνουν botox, μαριχουάνα και βαθιά εγκεφαλική διέγερση για ενήλικες με σοβαρό σύνδρομο Tourette που δεν ανταποκρίνονται στα φάρμακα και τη συμπεριφορική θεραπεία.
Οι νέες κατευθυντήριες οδηγίες δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Neurology και υποστηρίζονται από την Ευρωπαϊκή Ακαδημία Νευρολογίας και την Εταιρεία Παιδικής Νευρολογίας.
Πηγή: healthday.com
Διαβάστε επίσης:
ΔΕΠΥ: Ποιοι είναι οι 3 τύποι της και ποια τα χαρακτηριστικά τους
