Σύνδρομο θυμού: Οι εκρήξεις οργής απέκτησαν όνομα
Ηδιαλείπουσα εκρηκτική διαταραχή ή αλλιώς «Σύνδρομο Θυμού και ΕξαιρετικάΕπιθετικής Συμπεριφοράς» (intermittent explosive disorder), μπορεί να μην είναιευρέως γνωστή στο κοινό, ωστόσο κάνει την εμφάνισή της πολύ συχνότερα τατελευταία χρόνια.
Η διαταραχήαυτή μπορεί να υπάρχει στο 7,3% του πληθυσμού, με το 4% να εμφανίζει τη σοβαρήμορφή της διαταταραχής. Κύρια χαρακτηριστικά της είναι τρεις ή περισσότερεςεκρήξεις απρόκλητου ή αδικαιολόγητου θυμού κάθε χρόνο οι οποίες συνοδεύονταιαπό βίαιη συμπεριφορά.
Μέχρισήμερα, δεν έχει μελετηθεί σε ικανοποιητικό βαθμό ποια είναι τα αίτια πουπροκαλούν το σύνδρομο, ωστόσο μπορεί να είναι η αιτία για πολλές περιπτώσειςβίας στην οικογένεια, κακοποίησης συζύγων ή επιθετικής συμπεριφοράς οδηγών.
Ποια είναι ταχαρακτηριστικά του συνδρόμου
Συχνά οιάνθρωποι που πάσχουν από τη διαλείπουσα εκρηκτική διαταραχή επιτίθενται σεάλλους, στην ιδιοκτησία και τα υπάρχοντά τους, προκαλώντας σε πολλέςπεριπτώσεις ακόμη και τραυματισμούς. Ωστόσο, οι εκρήξεις θυμού που ε μερικέςπεριπτώσεις συνοδεύονται από βία δεν προκαλούνται από άλλες ψυχικές παθήσεις ήαπό το αλκοόλ και τα ναρκωτικά.
Ιδιαίτεροχαρακτηριστικό του συνδρόμου είναι ότι οι ασθενείς αντιδρούν με ανεξέλεγκτηοργή και αισθάνονται ανακούφιση κατά το ξέσπασμά τους. Στη συνέχεια όμωςαισθάνονται τύψεις για τη συμπεριφορά τους.
Το σύνδρομοεμφανίζεται κυρίως στην εφηβική ηλικία και οι ασθενείς έχουν μεγάλη πιθανότητανα εμφανίσουν κατάθλιψη και άγχος.
Κλειδί στηνπρόληψη των δυσάρεστων ψυχοπαθολογικών καταστάσεων στην ενήλικη ζωή, είναι η
Πρέπει νασημειωθεί ότι η έγκαιρη διάγνωση κατά την εφηβική ηλικία σε συνδυασμό με τηνκατάλληλη θεραπευτική αντιμετώπιση η έγκαιρη διάγνωση κατά την εφηβική ηλικίασε συνδυασμό με την κατάλληλη θεραπευτική αντιμετώπιση.
Ποια είναιτα κριτήρια για να διαγνωστεί κάποιος με το σύνδρομο θυμού και εξαιρετικάεπιθετικής συμπεριφοράς
1. Τουλάχιστον τρία επεισόδια παρορμητικήςεπιθετικότητας που είναι εξαιρετικάυπερβολικά σε σχέση με την αιτία που τα έχει προκαλέσει
2. Τα επεισόδια χαρακτηρίζονται απόξαφνική απώλεια του ελέγχου της συμπεριφοράς του ατόμου.
3. Η πάθηση στην πιο σοβαρή της μορφήχαρακτηρίζεται από 3 ή περισσότερα επεισόδια ετησίως
4. Τόσο οι συνήθεις όσο και οι σοβαρέςμορφές του συνδρόμου εκδηλώνονται στην εφηβική ηλικία: Για τα αγόρια κατά μέσοόρο στην ηλικία των 13 ετών ενώ για τα κορίτσια στην ηλικία των 19 ετών
Ποια είναιτα αίτια του συνδρόμου;
Σύμφωνα μετους επιστήμονες υπάρχει σημαντική γενετική συνιστώσα και βιολογικοί μηχανισμοίπου ευθύνονται για την πάθηση.
Η παραγωγήτης σεροτονίνης στους ασθενείς αυτούς και οι βιολογικοί μηχανισμοί που τηρυθμίζουν, είναι ανεπαρκείς. Για αυτό οι εκλεκτικοί αναστολείς τηςεπαναπρόσληψης της σεροτονίνης (αντικαταθλιπτικά φάρμακα) είναι αποτελεσματικοίστη θεραπεία της πάθησης.
Πώςαντιμετωπίζεται το σύνδρομο;
Το σύνδρομοθυμού με εξαιρετικά επιθετική συμπεριφορά, δεν είναι μόνο άγνωστο στο ευρύκοινό, αλλά παράλληλα δεν είναι καλά γνωστό από τους γιατρούς.
Οι θεραπείεςπου μπορούν να βοηθήσουν τους ασθενείς με το σύνδρομο περιλαμβάνουν τη γνωστικήσυμπεριφορική θεραπεία και φάρμακα.
Τα φάρμακααπομακρύνουν το επίπεδο από το οποίο επέρχεται το επιθετικό ξέσπασμα θυμού, ενη συμπεριφορική θεραπεία βοηθά τους ασθενείς να αναγνωρίζουν και να χειρίζονταιτα έντονα αισθήματα που τους οδηγούν στις χαρακτηριστικές κρίσεις οργής τουσυνδρόμου.
Τέλος, ηέγκαιρη διάγνωση επιτρέπει την αποτελεσματική πρόληψη των προβλημάτων που θαταλανίζουν τον ασθενή εάν η νόσος καταστεί ανεξέλεγκτη.