Ψηφίζεται το Πολυνομοσχέδιο: Η ανάπτυξη αργεί - Μέχρι τότε, θα ζήσουμε με τα μέτρα & τα αντίμετρα

Της Νατάσσας Ν. Σπαγαδώρου

Και ενώ η ένταση εντός και εκτός Βουλής συνεχίζεται με αιχμή του δόρατος τα μέτρα και τα αντίμετρα του Πολυνομοσχεδίου, θα ήταν πραγματικά ιδανικό να μιλάμε για την επόμενη ημέρα της Ελλάδας, μια ημέρα που θα μπορούσε να περιλαμβάνει την ανάπτυξη, η οποία θα δώσει οξυγόνο για την οικονομία, την κοινωνία και την υγεία.

Αντ' αυτής, η επόμενη ημέρα περιλαμβάνει ένα τσουνάμι φόρων, μέτρων, περικοπών και φυσικά κάθε άλλο παρά βελτιώνει την καθημερινότητα –τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα– δημιουργώντας ασφυκτικό κλοιό σε πολίτες και επιχειρήσεις.

Η φαρμακοβιομηχανία βρίσκεται για ακόμη μία φορά αιφνιδιασμένη με τα νέα μέτρα, τα οποία βάλλουν κατά της καινοτομίας, με αποτέλεσμα οι Σύλλογοι Ασθενών να ανησυχούν σφόδρα για τον ερχομό νέων θεραπειών στην Ελλάδα.

Οι εκπρόσωποι του ΣΦΕΕ ζητούν επιτακτικά να υπάρχει αξιολόγηση των νέων θεραπειών και της καινοτομίας, μέσα από τη δημιουργία Οργανισμού Αξιολόγησης Ιατρικής Τεχνολογίας, ο οποίος θα έπρεπε να έχει δημιουργηθεί ήδη (χθες κατά τη δημοσιογραφική γλώσσα). Όπως ωστόσο ψιθυριζόταν στα πηγαδάκια την περασμένη εβδομάδα στη διάρκεια του συνεδρίου του Health Innovation Conference, θα... φθάσουμε κάποια στιγμή να έχουμε νέα φάρμακα χωρίς τον μηχανισμό ή να έχουμε μηχανισμό χωρίς φάρμακα. Η φαρμακοβιομηχανία πάντως επιθυμεί και τα δύο.

Σύμφωνα με τα όσα είχε γνωστοποιήσει το υπουργείο Υγείας πριν από την κατάθεση του Πολυνομοσχεδίου, μια προϋπόθεση για την εισαγωγή νέων φαρμάκων στη θετική λίστα θα αποτελούσε να κυκλοφορούν σε 9 κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να αποζημιώνονται σε 6 από αυτά, εκ των οποίων τα 3 να διαθέτουν σύστημα Αξιολόγησης Τεχνολογικών Υγείας (HTA).

Ωστόσο, το σχήμα 9-6-3 αποδεικνύεται πως αποτελεί μίνιμουμ προϋπόθεση, καθώς στο σχέδιο νόμου αναφέρεται: «Αποζημιώνονται τουλάχιστον στα 2/3 των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που κυκλοφορούν, τα κράτη στα οποία κυκλοφορούν δεν μπορεί να είναι λιγότερα από 9 και τα από τα ανωτέρω κράτη που αποζημιώνουν το φάρμακο, τουλάχιστον τα μισά περιλαμβάνονται στα κάτωθι ειδικώς αναφερόμενα κράτη-μέλη που διαθέτουν μηχανισμό Αξιολόγησης Τεχνολογιών Υγείας για τα φάρμακα ανθρώπινης χρήσης, ήτοι: η Αυστρία, το Βέλγιο, η Μεγάλη Βρετανία, η Γαλλία, η Ισπανία, η Ολλανδία, η Πορτογαλία, η Σουηδία και η Φινλανδία». Η διάταξη, επομένως, ισχύει αναλογικά και σημαίνει πως εάν π.χ. ένα φάρμακο κυκλοφορεί σε 24 κράτη-μέλη, θα πρέπει να αποζημιώνεται σε 16, εκ των οποίων τα 8 να διαθέτουν HTA από την παραπάνω λίστα.

Ένα δεύτερο ζήτημα στο οποίο στέκεται η φαρμακοβιομηχανία είναι πως το επιπλέον rebate 25% αφορά όχι μόνο στα καινούρια on-patent φάρμακα, αλλά σε οποιοδήποτε προϊόν περιέχει δραστική ουσία που βρίσκεται ακόμη υπό καθεστώς προστασίας, είτε πρόκειται για νέο συνδυασμό είτε για νέα φαρμακοτεχνική μορφή.

Το θέμα των προμηθειών του ΕΣΥ είναι ένα σημείο που έχει επίσης μεγάλη σημασία για την φαρμακοβιομηχανία, με την ευχή από τις εταιρείες να αρχίσουν να «τρέχουν» οι ηλεκτρονικοί διαγωνισμοί που είχαν παγώσει. Επίσης, μερίδα επιχειρηματιών ανησυχεί πως η μετονομασία της ΕΠΥ σε Εθνική Κεντρική Αρχή Προμηθειών Υγείας (ΕΚΑΠΥ) δεν έχει κάποια δομική ουσία, είναι μόνο στα χαρτιά και στην επιφάνεια των πραγμάτων.

Και φυσικά όπως σε κάθε μνημόνιο έτσι και στο 4ο, το... κερασάκι στην τούρτα –τουλάχιστον για τη φαρμακοβιομηχανία– δεν είναι άλλο από το περιώνυμο clawback και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό που πλέον οι εκπρόσωποι των φαρμακευτικών επιχειρήσεων το έχουν πλέον... καταπιεί, αλλά όχι «αμάσητο». Τι εννοούμε;

Πολλές είναι οι επιχειρήσεις που έχουν ξεκινήσει τις προσφυγές τους στο Συμβούλιο της Επικρατείας, με αφορμή τα δυσβάσταχτα clawback. Μάλιστα πολλές επιχειρήσεις προβάλλουν ως επιχείρημα το γεγονός ότι επί κάποια χρόνια καταγράφουν αρνητικούς τζίρους και δεν αντέχουν οικονομικά να πληρώσουν και επιπλέον clawback. Εκτός από το... κλασικό όμως clawback, υπάρχουν άλλες επιχειρήσεις που έχουν προσφύγει στο ΣτΕ και για το νοσοκομειακό clawback, το οποίο για το 2016 εκτιμάται ότι ανήλθε σε περίπου 220 εκατ. ευρώ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στο συνέδριο Health Innovation Conference, ο κ. Βασίλης Μπαρδής, Γενικός Επιχειρησιακός & Διοικητικός Διευθυντής του Ομίλου Ιατρικό Αθηνών, υπογράμμισε ότι ένα σύστημα υγείας μπορεί να είναι αποτελεσματικό αν είναι βιώσιμο, σημειώνοντας ότι «το νοσοκομειακό clawback είναι η αδυναμία της κυβέρνησης να ελέγξει το νοσοκομειακό φάρμακο».

Φανταστείτε τις επιχειρήσεις να κερδίσουν τις προσφυγές κατά του clawback, τι τεράστιο πλήγμα θα είναι για την κυβέρνηση και συγκεκριμένα την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας!

Τα μέτωπα λοιπόν είναι πολλά και μεγάλα. Θα ήταν ευχής έργο να μπορέσουμε κάποια στιγμή να μιλήσουμε για ανάπτυξη και πραγματικές μεταρρυθμίσεις για να σηκώσουν επιτέλους κεφάλι οι βιομηχανίες και δη οι φαρμακευτικές, που τόσα έχουν προσφέρει στον τόπο και που αποδεδειγμένα αποτελούν την αληθινή και βαριά «ατμομηχανή» της ελληνικής οικονομίας.

Μέχρι τότε όμως, είμαστε καταδικασμένοι να ζήσουμε με τα μέτρα και τα αντίμετρα...

Διαβάστε ακόμη:

PhRMA Innovation Forum: Σε αποεπένδυση η Ελλάδα με τα νέα μέτρα για το φάρμακο - Διάλογος τώρα