Η επανεκκίνηση & οι προτεραιότητες Ξανθού Πολάκη μετά την ψήφο εμπιστοσύνης
Ο όρος επανεκκίνηση του κυβερνητικού έργου, χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον τις τελευταίες ώρες, από τους νέους υπουργούς αλλά και από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, με αφορμή τον ανασχηματισμό της Παρασκευής.
Της Νατάσσας Ν. Σπαγαδώρου
Γιατί όμως επανεκκίνηση; Υποτίθεται ότι το έργο μιας κυβέρνησης και ενός κράτους πρέπει να έχει συνέχεια, συνέπεια και να μην διασπάται. Άλλωστε όταν μία χώρα βρίσκεται υπό Επιτροπεία, τότε είναι που απαιτείται αδιάλειπτη συνέχεια του κυβερνητικού έργου, προκειμένου να βγούμε όσο το δυνατόν πιο σύντομα από την επώδυνη μνημοναική κατάσταση!
Εάν με τον όρο επανεκκίνηση εννοούμε ότι προχωράμε πιο δυναμικά και πιο μαχητικά, προκειμένου να ολοκληρωθεί ο στόχος, τότε πράγματι μπορούμε να μιλάμε για επανεκκίνηση, ή για επανατροφοδότηση του κυβερνητικού έργου. Μήπως με τον όρο αυτόν, υπάρχει η αίσθηση ότι ήρθε η ώρα της κοινωνικής δικαιοσύνης, για την οποία μίλησε η υπουργός Διοικητικής Ανασυγκρότησης κυρία Όλγα Γεροβασίλη;
Υπ αυτήν την έννοια, το δίδυμο της Αριστοτέλους, ο υπουργός Υγείας και ο αναπληρωτής υπουργός οφείλουν να συνεχίσουν πολύ δυναμικά το έργο τους και να κλείσουν όλες τις εκκρεμότητες. Άλλωστε είναι από τους τυχερούς της κυβέρνησης, καθώς δεν αλλάζουν πόστο, η παραμονή τους στο υπουργείο Υγείας με τον ανασχηματισμό, τους δίνει τον αέρα της σιγουριάς - έχουν λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από τον Πρωθυπουργό ξεκάθαρα- και επομένως δεν έχουν καμία δικαιολογία να μην προχωρήσουν τις μεταρρυθμίσεις που έχουν σχεδιάσει, με έμφαση πάντα το κοινωνικό πρόσωπο.
Οι προσλήψεις – και κυρίως οι 4.000 προσλήψεις που έμειναν μετέωρες, οι οποίες θα καλύπτονταν από τα χρήματα των τηλεοπτικών αδειών – είναι μέγιστη προτεραιότητα για τους κ.κ. Ανδρέα Ξανθό και Παύλο Πολάκη. Επίσης, τα νομοσχέδια της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης, των προμηθειών του ΕΣΥ, της εθνικής πολιτικής φαρμάκου, αλλά και το σχέδιο της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας το οποίο τίθεται σε εφαρμογή τον Ιανουάριο του 2017, αποτελούν προτεραιότητες, οι οποίες δεν μπορούν να περιμένουν.
Και ακόμη, αυτό που σίγουρα δεν μπορεί να περιμένει, είναι ένα δημόσιο σύστημα υγείας δωρεάν και φιλόξενο προς όλους τους πολίτες, ανασφάλιστους, πρόσφυγες και μετανάστες με ιδιαίτερη φροντίδα και μέριμνα ταυτόχρονα για τους υγειονομικούς που βρίσκονται στα όρια της επαγγελματικής τους εξουθένωσης.
Διαβάστε ακόμη:
Αμετακίνητοι στις θέσεις τους Ξανθός και Πολάκης στον ... δειλό ανασχηματισμό