Μία αριστερή Επερώτηση προς τον Ανδρέα Ξανθό, αποτυπώνει το δράμα της υγείας

Το ΚΚΕ με αμείλικτο ρεαλισμό, περιγράφει καρέ καρέ, την δραματική κατάσταση που βιώνουν σήμερα οι Έλληνες στην υγεία και την περίθαλψη, μία κατάσταση που φέρει περίτρανα την σφραγίδα των Μνημονίων και που δεν φαίνεται να αλλάζει εύκολα.

Τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο λαός για την προστασία και αποκατάσταση της υγείας του είναι πολλά και συσσωρευμένα, αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής όλων των κυβερνήσεων, η οποία συνεχίζεται και με την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ αναφέρει το ΚΚΕ στην ερώτησή του και συνεχίζει:

Προωθούνται μέτρα που έχουν στόχο στην πιο αποτελεσματική υλοποίηση της στρατηγικής της ΕΕ και του κεφαλαίου για τη διαμόρφωση ακόμα πιο φτηνών εργαζομένων ως προϋπόθεση να τονωθεί η ανταγωνιστικότητα και η ανάκαμψη της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.

Το αποτέλεσμα είναι η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των λαϊκών οικογενειών να αποτελεί ένα όλο και πιο ακριβό εμπόρευμα, με αύξηση των παντός είδους πληρωμών από τους ασθενείς και οι κρατικές και ασφαλιστικές παροχές να περιορίζονται στα συνεχώς συρρικνούμενα «Βασικά πακέτα» υπηρεσιών υγείας.

Δεν είναι λίγες οι έρευνες και οι επιστημονικές ανακοινώσεις που δείχνουν ότι ένα τμήμα των ασθενών με χρόνιες παθήσεις δεν εφαρμόζει πλήρως ή και καθόλου τη θεραπευτική τους αγωγή ή δεν πάνε στο γιατρό επειδή δε μπορούν να πληρώσουν ή επειδή υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές, εξοπλισμό και προσωπικό στις δημόσιες μονάδες, αναδεικνύοντας όχι απλά ανεπάρκειες αλλά την επικινδυνότητα της κατάστασης.

Το γεγονός ότι από τους χρόνιους ασθενείς το 30% μειώνει τις επισκέψεις στους γιατρούς, το 60% δε λαμβάνουν σωστά τη θεραπεία τους, το 17,4% διακόπτει τα φάρμακα για τη χοληστερίνη, είναι ενδεικτικά στοιχεία από τις επιπτώσεις του κριτηρίου του «κόστους» στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη του λαού με το οποίο διαμορφώνει την πολιτική της και η σημερινή Κυβέρνηση. Γι’ αυτό ενώ υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες από τα επιτεύγματα της επιστήμης, της τεχνολογίας, του πολυάριθμου επιστημονικού – υγειονομικού προσωπικού και από την αύξηση της παραγωγικότητας, επιδεινώνονται οι όροι αξιοποίησής τους από το λαό.

Σ’ αυτή την πολιτική οφείλεται η ανεργία και η ημιαπασχόληση, η ανατροπή του σταθερού ημερησίου χρόνου εργασίας, η επιδείνωση των συνθηκών δουλειάς, η ποιότητα και ποσότητα της διατροφής, τα προβλήματα της κατοικίας, η έλλειψη θέρμανσης, η έκθεση σε βλαπτικούς παράγοντες του περιβάλλοντος, η τεράστια οικονομική αιμορραγία που βιώνουν οι λαϊκές οικογένειες προκειμένου να έχουν ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, η επιδείνωση των όρων και του επιπέδου παροχής των δημόσιων υπηρεσιών υγείας.
Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής γεννιούνται και αναπαράγονται όλες οι συνθήκες και οι παράγοντες που οδηγούν άμεσα και μακροπρόθεσμα στην πρόωρη φθορά της υγείας του λαού, στην επιδείνωση συνολικά του βιοτικού επιπέδου.

Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ συνδέει την κρατική χρηματοδότηση και τις προσλήψεις προσωπικού στις επικίνδυνα υποστελεχωμένες δημόσιες μονάδες υγείας, τους όρους και τις προϋποθέσεις για ιατρικές επισκέψεις, εργαστηριακές εξετάσεις, θεραπείες, τις υπηρεσίες ΠΦΥ, τα φάρμακα, την περίθαλψη των ανασφάλιστων κλπ., με το «κόστος» και τις δημοσιονομικές «αντοχές» της οικονομίας, όπως ακριβώς έκαναν και όλες οι προηγούμενες Κυβερνήσεις. Από τη μια έχουμε δραστικό περιορισμό των δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού και από την άλλη μεταφορά μεγαλύτερου μέρους των δαπανών άμεσα ή έμμεσα στο λαό.

Όπως ακριβώς έκαναν και οι προηγούμενες Κυβερνήσεις, αξιοποιεί ως «κόφτη» τον Κανονισμό Παροχών του ΕΟΠΥΥ, με ένα συνεχώς συρρικνούμενο «Βασικό πακέτο» παροχών υγείας, πολύ μακριά από τις σύγχρονες και διευρυμένες λαϊκές ανάγκες. Μάλιστα προκειμένου να γίνουν αποδεκτοί από το λαό οι στόχοι των περικοπών, αυτοί «ντύθηκαν» με τα ίδια επιχειρήματα περί «νοικοκυρέματος», περιορισμού της «σπατάλης», την «ορθολογική αξιοποίηση των πόρων». Προβλήματα που αποτελούν παράγωγα του συστήματος που η κυβέρνηση υπηρετεί και τα αξιοποιεί σε βάρος των λαϊκών αναγκών και δικαιωμάτων.

Η Κυβέρνηση συνεχίζει τα μέτρα περιορισμού της Δημόσιας Δαπάνης Υγείας, η οποία μεταξύ 2009 – 2015 μειώθηκε πάνω από 35% ενώ η Ιδιωτική Δαπάνη Υγείας έφτασε στο 40% σε σχέση με τις συνολικές δαπάνες στην υγεία.

Με το 3ο Μνημόνιο επέβαλλε «πάγωμα» της χρηματοδότησης της υγείας στο ανεπαρκέστατο ποσόν των 1,4 δις €, τουλάχιστον μέχρι και το 2018 και αυτό με την προϋπόθεση ότι θα πιαστούν οι δημοσιονομικοί στόχοι. Στον προϋπολογισμό των δημόσιων Νοσοκομείων για το 2016 (1.15δις €), η επιχορήγηση των οποίων σε σχέση με το 2009 είναι μειωμένη κατά 60%, η Κυβέρνηση φόρτωσε και τη δαπάνη των «ακριβών» φαρμάκων που μέχρι πέρυσι χορηγούσε ο ΕΟΠΥΥ.

Σύμφωνα με τον κρατικό προϋπολογισμό του 2016, τα έσοδα των νοσοκομείων από την πώληση υπηρεσιών στους ασθενείς προϋπολογίζονται στα 93 εκατ. ευρώ και από τον ΕΟΠΥΥ, δηλαδή από τις πληρωμές ουσιαστικά των εργαζομένων στα ασφαλιστικά ταμεία, θα αυξηθούν κατά 200 εκατ. ευρώ σε σχέση με το 2015. Από αυτήν την πρόσθετη αφαίμαξη των λεηλατημένων από το κράτος και το κεφάλαιο ασφαλιστικών ταμείων και του ήδη πενιχρού λαϊκού εισοδήματος, προκύπτει η αύξηση των εξόδων των δημόσιων νοσοκομείων που η Συγκυβέρνηση την παρουσιάζει ως αύξηση της χρηματοδότησής τους κατά 300€, πρώτη φορά μετά από 6 περίπου χρόνια.

Τη στιγμή που υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό όλων των κλάδων και ειδικοτήτων, πάνω από 30.000, με κλειστά 220 κρεβάτια ΜΕΘ, κλειστά κρεβάτια χειρουργείου, τεράστια έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού, η Συγκυβέρνηση προβάλλει ως κατόρθωμα την εξαγγελία 3.500 προσλήψεων «σε βάθος χρόνου». Εξαγγελίες που στην πραγματικότητα ούτε τις συνταξιοδοτήσεις δε μπορούν να αντικαταστήσουν. Στο κριτήριο του «κόστους» και της μείωσής του οφείλεται η πρόσληψη προσωπικού με το σταγονόμετρο, με εργαζόμενους επικουρικούς και με «μπλοκάκι» διότι δεν επιβαρύνουν τον κρατικό προϋπολογισμό αφού πληρώνονται από τα έσοδα των νοσοκομείων.

Είναι άκρως ανησυχητικό το σχέδιο της Κυβέρνησης για τη θέσπιση κριτηρίων ελέγχου των εισαγωγών ασθενών από τα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) στα νοσοκομεία για νοσηλεία, με στόχο τον περιορισμό των «άσκοπων» εισαγωγών και δαπανών, που έχει δει το φως της δημοσιότητας και δεν έχει διαψευστεί. Είναι βάσιμο το ενδεχόμενο - όταν επικρατεί το οικονομικό κριτήριο και όχι το αποκλειστικά επιστημονικό - ασθενείς να νοσηλεύονται αφού επιδεινωθεί η υγεία τους ενώ εάν υπήρχε έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία να μην υπήρχε αυτή η εξέλιξη. Το γεγονός ότι ενισχύεται το κριτήριο της μείωσης του «κόστους» των ασθενών και ως στοιχείο της αξιολόγησης του έργου των γιατρών και των άλλων υγειονομικών, ενισχύει την παραπάνω πρόβλεψη. Άλλωστε είναι γνωστές οι καταγγελίες για τα λεγόμενα «αιματηρά εξιτήρια» ασθενών, πριν ολοκληρώσουν τη θεραπεία τους γιατί αυτό κοστίζει λιγότερο.

Η «διαφάνεια» στις λίστες χειρουργείου που προπαγανδίζει η Συγκυβέρνηση αποτελεί «άδειο πουκάμισο» από τη στιγμή που η έλλειψη προσωπικού, τα κλειστά κρεβάτια ΜΕΘ και χειρουργείων, σημαίνει διατήρηση των πολύμηνων αναμονών, αλλά ενδεχομένως με «διαφάνεια».

Μόνο το 30,7% των γυναικών εξετάζονται συστηματικά για τον καρκίνο ενώ το 40% των καρκινοπαθών έχει δυσκολία στο πρώτο ραντεβού λόγω μεγάλων αναμονών στα ιατρεία των δημόσιων νοσοκομείων. Το 28% των καρκινοπαθών δεν έχει πρόσβαση στα φάρμακά του, πληρώνουν σημαντικά ποσά από τη τσέπη τους για χειρουργεία, χημειοθεραπείες, ακτινοθεραπείες κλπ., ενώ οι γυναίκες με καρκίνο του μαστού πληρώνουν το 60% του κόστους των θεραπειών, όταν πριν τρία χρόνια καλύπτονταν 100%.

Με την «αναδιοργάνωση των δημόσιων υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (ΠΦΥ)», που προωθεί η Συγκυβέρνηση και την παρουσιάζει ως βασική «μεταρρυθμιστική τομή» στο Σύστημα Υγείας, στην πραγματικότητα, διατηρεί τη σημερινή απαράδεκτη κατάσταση στις δημόσιες μονάδες ΠΦΥ, σε προσωπικό, ιατρικά εργαστήρια και υπηρεσίες. Αυτό σημαίνει ότι θα συνεχίσει να υπάρχει η τελείως ανεπαρκής και αποσπασματική παροχή υπηρεσιών ΠΦΥ και η δυνατότητα στην Πρόληψη να περιορίζεται κυρίως στο επίπεδο των «συμβουλών». Έτσι το επόμενο διάστημα και με δεδομένες τις ανάγκες που δεν είναι «στάσιμες» αλλά αυξάνονται, θα οξυνθούν τα λαϊκά προβλήματα που αφορούν την υγεία του λαού.

Η ίδια τραγική κατάσταση υπάρχει και για τη φαρμακευτική περίθαλψη του λαού. Η Συγκυβέρνηση διατηρεί όλα τα αντιλαϊκά μέτρα προκειμένου να μειωθεί η κρατική και ασφαλιστική δαπάνη και να αυξηθεί η δαπάνη των ασθενών που έχει εξαναγκάσει τους ασθενείς να πληρώνουν μεσοσταθμικά από 9% το 2009 στο 30% περίπου σήμερα. Με το 3ο Μνημόνιο προβλέπεται ο ΕΟΠΥΥ μέχρι και το 2018 να δίνει για φάρμακα έως 1,94 δις ευρώ κάθε χρόνο, τα οποία είναι μειωμένα κατά 60 εκατ. ευρώ σε σχέση με το ανεπαρκέστατο ποσόν του 2015 (2 δις ευρώ). Στο ποσόν αυτό συμπεριλαμβάνεται και η δαπάνη για τα εμβόλια που πριν ήταν σε ξεχωριστό κονδύλι του κρατικού προϋπολογισμού. Η Κυβέρνηση διατηρεί το χαράτσι του 1€ ανά συνταγή, μειώνει τις ασφαλιστικές τιμές, αυξάνει τα φάρμακα της «αρνητικής λίστας» και των ΜΗΣΥΦΑ που τα πληρώνουν 100% οι ασθενείς.

Η Κυβέρνηση στον τομέα της Ψυχικής Υγείας με την θεσμική αλλαγή στη Διοικητική Οργάνωση των Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας που ετοιμάζει, αποδέχεται την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων, του κλεισίματος των δημόσιων ειδικών – ψυχιατρικών νοσοκομείων και του κατακερματισμού των δομών ψυχικής υγείας που ακολούθησαν οι προηγούμενες αστικές κυβερνήσεις και την προχωράει και ένα βήμα πιο μπροστά.

Για αυτό απαιτείται ενιαίο, σύγχρονο, αποκλειστικά κρατικό και δωρεάν σύστημα υγείας, πανελλαδικά αναπτυγμένο με κεντρικό σχεδιασμό, πλήρως και επαρκώς χρηματοδοτούμενο από τον κρατικό προϋπολογισμό με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας.
Απαιτείται ανάπτυξη κρατικού φορέα έρευνας, παραγωγής, εισαγωγής και δωρεάν διάθεσης των φαρμάκων από τις κρατικές μονάδες υγείας, τα νοσοκομεία, τα κέντρα υγείας, το δίκτυο των κρατικών φαρμακείων και κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης στο χώρο του φαρμάκου.

Σε αυτή την κατεύθυνση το ΚΚΕ παλεύει για:

- Εξασφάλιση από το κράτος της δωρεάν, πλήρους και απρόσκοπτης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και νοσηλείας σε όλους με προτεραιότητα τους άνεργους και ανασφάλιστους Έλληνες και μετανάστες, χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους, τους φτωχούς αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους και τις οικογένειες τους.

- Πλήρη και επαρκή κρατική χρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων, των Κ.Υ. και των άλλων μονάδων των ΠΕΔΥ από τον κρατικό προϋπολογισμό. Φορολόγηση του κεφαλαίου με 45%.

- Μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης όλων των κλάδων και ειδικοτήτων στα δημόσια νοσοκομεία, στα Κ.Υ και τις άλλες μονάδες των ΠΕΔΥ. Μονιμοποίηση όλων των επικουρικών γιατρών και νοσηλευτών, των εργαζόμενων με μπλοκάκια, των συμβασιούχων και των εργαζομένων των ιδιωτικών συνεργείων.

- Ανάπτυξη δημόσιων ΚΥ και περιφερειακών ιατρείων με σύγχρονο εξοπλισμό και επαρκή στελέχωση όλο το 24ωρο, όλες τις μέρες του χρόνου.

- Ανάπτυξη και στελέχωση των κρατικών υπηρεσιών ΥΑΕ με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού (Ιατρών Εργασίας, Τεχνικών Ασφάλειας, νοσηλευτών, επισκεπτών υγείας κ.ά.). Προσανατολισμός στην πρόληψη και αντιμετώπιση του επαγγελματικού κινδύνου.

- Κατάργηση κάθε είδους πληρωμής στην υγεία για όλο το λαό. Κατάργηση των συμμετοχών στις πληρωμές για όλα τα φάρμακα, του 1€ ανά συνταγή, στις ιατρικές, εργαστηριακές και διαγνωστικές εξετάσεις (15%), στο υγειονομικό υλικό, στις θεραπείες κλπ., με προτεραιότητα όλους όσοι εντάχθηκαν στα μέτρα για τους ανασφάλιστους, τους άνεργους, χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους. Κατάργηση του ΦΠΑ σε ότι σχετίζεται με την υγεία.

- Να ενταχθούν όλες οι ιατρικές, διαγνωστικές, εργαστηριακές, προληπτικές εξετάσεις, όλα τα φάρμακα και εμβόλια στο καθεστώς της πλήρους αποζημίωσης από το κράτος ή μέσω των ασφαλιστικών ταμείων με τη χρηματοδότησή τους από τον κρατικό προϋπολογισμό. Να καταργηθεί το πλαφόν των ιατρικών επισκέψεων ανά μήνα σε ασθενείς και γιατρούς. Δωρεάν διάθεση των ειδικών φαρμάκων και των φαρμάκων για τις ασθένειες που τις συνοδεύουν, τα συμπληρώματα διατροφής, το υγειονομικό και αναλώσιμο υλικό από τα δημόσια νοσοκομεία, τα Κ.Υ. και τις μονάδες του ΕΟΠΥΥ, στους χρόνιους πάσχοντες και στα ΑμΕΑ.

- Πλήρεις υπηρεσίες πρόληψης, θεραπείας και αποκατάστασης στους μετανάστες αποκλειστικά από τις δημόσιες μονάδες υγείας.

ΕΠΕΡΩΤΑΤΑΙ η κυβέρνηση και ο αρμόδιος Υπουργός: Πως τοποθετείται στα παραπάνω προβλήματα και αν σκοπεύει να πάρει τα μέτρα που προτείνονται.