Λεων. Γρηγοράκος: Να δώσουμε την ευκαιρία στους γιατρούς να τονώσουν το εισόδημά τους
Υπέρ των απογευματινών χειρουργείων για το καλό της τσέπης των γιατρών, τάσσεται για ακόμη μία φορά ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας κ. Λεωνίδας Γρηγοράκος, υποστηρίζοντας ότι «Οι εποχές είναι διαφορετικές από το 1980. Σε αυτή τη φάση που και οι γιατροί δοκιμάζονται από την οικονομική κρίση, θα πρέπει να δώσουμε την ευκαιρία να συμπληρώσουν το εισόδημα τους».
Τις δηλώσεις αυτές πραγματοποίησε ο κ. Γρηγοράκος, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Τα Νέα», σκιαγραφώντας παράλληλα το μωσαϊκό των γιατρών του ΕΣΥ σήμερα, καθώς και τις σχέσεις εργασίας που τους διέπουν.
Σύμφωνα με τον κ. Γρηγοράκο, οι γιατροί του ΕΣΥ, χωρίζονται σε πέντε «φυλές», με το ιατρικό σώμα να εμφανίζεται διχασμένο από τις διαφορετικές σχέσεις εργασίας. Το ψηφιδωτό περιλαμβάνει γιατρούς που εργάζονται ακόμη και 110 ώρες της εβδομάδα παραμένοντας επί μήνες απλήρωτοι για εφημερίες, γιατρούς του ΕΣΥ που διατηρούν και ιδιωτικό ιατρείο και άλλους που μπαινοβγαίνουν σε ιδιωτικές κλινικές, αυξάνοντας τα εισοδήματα τους.
Εκτός όμως από την ίδρυση απογευματινών χειρουργείων, πληροφορίες αναφέρουν ότι η ηγεσία του υπουργείου Υγείας βρίσκεται κοντά και με το ενδεχόμενο να δώσει το πράσινο φως σε γιατρούς του ΕΣΥ για να ιδρύσουν ιδιωτικά ιατρεία.
Εκτός από τους στρατιωτικούς γιατρούς και τους πανεπιστημιακούς που έχουν το πράσινο φως για τη λειτουργία ιδιωτικού ιατρείου, σύμφωνα με τα Νέα, τα νερά ήρθαν να ταράξουν και οι γιατροί των πρώην νοσοκομείων ΙΚΑ, οι οποίοι απορροφήθηκαν από τα δημόσια νοσοκομεία το 2011.
Μεγάλη μερίδα από τους γιατρούς του ΕΣΥ τους αντιμετωπίζει με επιφυλακτικότητα, ως γιατρούς «δεύτερης ταχύτητας», με το επιχείρημα ότι χρειάζονται χρόνο για να προσαρμοστούν στους ρυθμούς και στις αυξημένες απαιτήσεις των δημόσιων νοσοκομείων.
Η διαμάχη τους όμως δεν αφορά μόνο την ποιότητα της δουλειάς, αλλά κυρίως τη διαφορετική εργασιακή σχέση με το Δημόσιο. Ενώ οι γιατροί του ΕΣΥ είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης, οι γιατροί των πρώην νοσοκομείων ΙΚΑ επιθυμούν να είναι –και προς το παρόν είναι- πλήρους αλλά μη αποκλειστικής απασχόλησης.