Βορίδης: Όποιος διοικητής δεν εφαρμόζει το νόμο να παραιτείται

Ο υπουργός Υγείας μιλώντας σε συνάντηση σήμερα με τους διοικητές των νοσοκομείων ανακοίνωσε ότι θα συναφθεί σύμβαση αποδοτικότητας μεταξύ των διοικήσεων των νοσοκομείων και των υγειονομικών περιφερειών, για την αξιολόγηση των διοικητών, των υποδιοικητών και των ειδικών συμβούλων των νοσοκομείων.

«Από τη στιγμή που ζητάμε και επιμένουμε να γίνει η αξιολόγηση προσωπικού, είναι προφανές ότι δεν μπορούμε να εξαιρούμε τους εαυτούς μας από μία διαδικασία αξιολογήσεως η οποία μάλιστα θα έχει συμβατικά χαρακτηριστικά με την έννοια ότι αποδεχόμαστε και συνέπειες εξαιτίας μίας δυσμενούς αξιολογήσεως», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Μ. Βορίδης.

Ο υπουργός Υγείας στη συνάντηση με τους διοικητές ανέφερε ότι τα νοσοκομεία θα ανήκουν στην αρμοδιότητα του αναπληρωτή Υπουργού, του Λεωνίδα Γρηγοράκου. «Ούτως ή άλλως η συνεργασία μας με τον κύριο Αναπληρωτή είναι πολύ στενή, είναι άψογη και είναι ανέφελη κυριολεκτικά», πρόσθεσε ο κ. Μ. Βορίδης σε μια προσπάθεια να σταματήσει τις φήμες για τεταμένη ατμόσφαιρα ανάμεσα τους.

Οι προυπολογισμοί των νοσοκομείων

Σχετικά με τους προϋπολογισμούς των Νοσοκομείων, ο υπουργός Υγείας προέτρεψε τους διοικητές να αξιοποιήσουν αποδοτικά τις πιστώσεις με στόχο την ποιότητα των υπηρεσιών και να μην τους εκτελούν χωρίς ουσία.

Συγκεκριμένα ανέφερε χαρακτηριστικά τα εξής:

«Αντιλαμβάνομαι την πίεση που παρουσιάζει η ανάγκη του δημοσιονομικού εξορθολογισμού και την πίεση που εμφανίζει σε πολλά σημεία η ανάγκη εκτέλεσης σφιχτών προϋπολογισμών.

Πολύ μεγαλύτερη πρόκληση πρέπει να είναι, να αρχίσουμε να καταρτίζουμε ουσιαστικούς προϋπολογισμούς από το να εκτελούμε τους παρόντες. Όταν λέω ουσιαστικούς προϋπολογισμούς εννοώ ότι τις προσαρμογές που πρέπει να γίνονται από μία πραγματική δουλειά αξιολόγησης των δαπανών και συσχετισμού των κοστολογικών στοιχείων με αυτό το οποίο πραγματικά είναι η παρεχόμενη υπηρεσία προς τους πολίτες.

Αυτή η προσπάθεια - να αντιστοιχίσουμε τους αριθμούς σε πραγματικά μεγέθη αποδοτικής παροχής υπηρεσίας προς τους νοσηλευόμενους - είναι που θα αποτυπώσει τελικά τους προϋπολογισμούς στην πραγματική κατάσταση και θα μας επιτρέψει να πάμε και σε ένα πραγματικό εξορθολογισμό. Όχι σε ένα εξορθολογισμό στον οποίο στην πραγματικότητα συμπιέζουμε τους προϋπολογισμούς γιατί έχουμε την υποχρέωση προσαρμογής, αλλά σε έναν προϋπολογισμό ο οποίος βελτιώνεται, πετυχαίνει τα μεγέθη του, εξετάζοντας την αποδοτικότητα της κάθε δράσης.

Για τον λόγο αυτό η στάση των διοικήσεων δεν πρέπει να μείνει μία στάση αμυντική. Δηλαδή «Τα λεφτά μου, μη μου τα πειράξετε». Πρέπει να είναι μία στάση πραγματική, μία στάση ουσιαστικής παρέμβασης. Τι δίνω; Πληρώνω φθηνά ή ακριβά; Τι θα έπρεπε να κάνω και να προτείνω για να πληρώσω καλύτερα; Τι είδους διαπραγμάτευση; Με ποιο μηχανισμό; Τα κόστη σε σχέση με τους νοσηλευόμενούς μου είναι σωστά; Ή μήπως σε τελευταία ανάλυση πληρώνω πολλά. Μήπως ο φορολογούμενος τελικώς πληρώνει πολλά χρήματα και θα μπορούσα εγώ να κάνω κάτι; Αυτό είναι το περιβάλλον».

Για την αξιολόγηση

Ο υπουργός Υγείας Μάκης Βορίδης έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στο θέμα της Αξιολόγησης του προσωπικού και στις αντιδράσεις των εργαζόμενων.

Αναλύοντας το νόμο για την Αξιολόγηση σημείωσε ότι κανένας εργαζόμενος δεν κινδυνεύει από απόλυση, και με βάση αυτό το δεδομένο, έδωσε οδηγίες στους διοικητές των νοσοκομείων για τη διαδικασία. Μάλιστα, με έντονο ύφος είπε ότι «εάν οι διοικήσεις θεωρούν ότι δεν μπορούν να εφαρμόσουν το νόμο, παρακαλώ μαζί με τις παρατηρήσεις τους γιατί δεν μπορούν να εφαρμόσουν το νόμο και την παραίτησή τους».

Αναλυτικά, οι δηλώσεις του κ. Μ. Βορίδη για το θέμα της αξιολόγησης είναι οι εξής:

«Αποτελεί νομική υποχρέωση και πρέπει να γίνει. Προτιμώ όμως να την πιστέψετε. Και προτιμώ να την πιστέψετε και να το μεταφέρετε αυτό και στους εργαζόμενους.
Ακούω περί αγωνίας των εργαζομένων, περί απολύσεων, περί αντιδράσεως λόγω απολύσεων. Πού υπάρχει αυτό στον νόμο; Κάνετε ένα κόπο και διαβάστε το νόμο για την αξιολόγηση και πείτε μου σε ποιο άρθρο, σε ποια παράγραφο, σε ποια διάταξη υπάρχει ως κύρωση ότι αν κάποιος μπει σε αυτό το 15% που είναι λιγότερο καλοί, αυτός απολύεται; Πουθενά. Παρεμπιπτόντως η βάση έχει πάει στο 6,9 με κάποιες ερμηνείες, οπότε δεν υπάρχει και αυτό το κάτω από τη βάση.

Αλλά εγώ λέω ακόμα και για αυτόν που τυχόν θα είναι και κάτω από τη βάση, θα πάρει 4. Σε ποιο σημείο λέει ότι θα έχει άλλου είδους δυσμενή μεταχείριση; Πουθενά. Πείτε, λοιπόν, ότι θέλετε να τον απολύσετε κάποιον που είναι κακός. Για να δούμε πώς θα τον απολύσετε; Αφού δεν υπάρχει το νομοθετικό πλαίσιο για να οδηγηθεί στην απόλυση;

Εγώ σας λέω ότι παίρνει 0, όχι ότι παίρνει 6,8, ότι του βάζει κάποιος 0. Για πείτε μου πώς χρησιμοποιώντας αυτή τη διαδικασία της αξιολόγησης θα τον απολύσετε; Πού είναι το νομικό σας πάτημα; Από την διαδικασία της αξιολόγησης, πώς αυτός οδηγείται στην απόλυση;

Επειδή δεν το προβλέπει ο νόμος δεν οδηγείται.
Τι δυσμενή μέτρα θα του επιβάλλετε; Το μόνο μέτρο το οποίο μπορείτε να επιβάλλετε είναι μέτρο βελτιώσεώς του. Αυτό λέει ο νόμος, ότι αυτό το 15% θα οδηγηθεί σε μέτρα βελτιώσεώς του. Τελεία. Δεν προβλέπει τίποτα άλλο ο νόμος άρα δεν έχει η διοίκηση ευρύτερα καμία άλλη δυνατότητα.

Το δεύτερο που ακούω είναι ότι με βάση την αξιολόγηση θα εκπληρωθούν οι στόχοι της διαθεσιμότητας και μετά της απολύσεως. Ποιοι είναι οι ποσοτικοί στόχοι που έχει η χώρα; Απάντηση: δεν έχει πια ποσοτικούς στόχους η χώρα. Οι στόχοι των προγραμμάτων κινητικότητας, διαθεσιμότητας και εξόδου εκπληρώνονται με το συγκεκριμένο πρόγραμμα το οποίο ήρθε και ολοκληρώνεται σε εφαρμογή το 2014. Ποιοι είναι οι ποσοτικοί στόχοι για το 2015; Απάντηση: δεν υπάρχουν ποσοτικοί στόχοι.

Εξαγγείλαμε με την πολιτική ηγεσία προ 20 ημερών προσλήψεις στο σύστημα υγείας. Με συγχωρείτε, είμαστε τρελοί; Δηλαδή από τη μία μεριά θα ξεκινούμε προσλήψεις και από την άλλη μεριά θα κάνουμε απολύσεις;

Ακούω από τα συνδικαλιστικά όργανα ότι είναι υπέρ της αξιολογήσεως. Ας μας πουν όμως υπέρ ποιας αξιολογήσεως; Λένε όμως ότι δεν τους αρέσει το 15%. Γιατί υποχρεωτικά 15% να είναι κακοί; Μπορεί να είναι 20% οι κακοί ή να είναι 2% κακοί ή να είναι 0, να είναι όλοι καλοί. Εάν έμπαινε η εξής αξιολόγηση: Αν υπάρχουν 73 εργαζόμενοι να αξιολογηθούν ως εξής: 1ος, 2ος, 3ος, 4ος,... 73ος. Αυτό μπορούμε να το κάνουμε καταρχήν; Λογικό δεν είναι; Μπορούμε να το κάνουμε, μπορούμε να κάνουμε μια αξιολόγηση και να πούμε ότι ο ένας είναι καλύτερος από τον άλλον και τους βάζουμε σε μια ιεραρχία. Μπορώ να πάρω εγώ το κάτω 15% και να του κάνω βελτιωτικά μέτρα; Να δουλεύουν καλύτερα, να προσφέρουν καλύτερες υπηρεσίες στους ασθενείς. Η αξιολόγηση προφανώς έχει την έννοια μιας ιεραρχήσεως. Αλλιώς χωρίς αυτό δεν υπάρχει. Αν κάνω αξιολόγηση στην οποία όλοι παίρνουν άριστα δεν έχω κάνει αξιολόγηση.

Μα θα είναι όμως τα κριτήρια αντικειμενικά και σωστά ή θα είναι διαβλητά; Υπάρχουν ορισμένα κριτήρια αλλά δεν έχουμε ακούσει και προτάσεις για άλλα. Γιατί ορισμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες λένε ότι θέλουν την αξιολόγηση, δεν τους αρέσει αυτή που εξελίσσεται, δεν τους αρέσουν τα υπάρχοντα κριτήρια αλλά όταν τους ζητάμε τα δικά τους δεν λένε τίποτα. Γιατί δεν θέλουν να μπουν σε αυτή τη συζήτηση; Γιατί υπάρχει ο κίνδυνος με το που θα μου φέρουν τα κριτήρια, τα όποια κριτήρια, που όμως να οδηγούν σε αξιολόγηση να πω ναι. Και δεν θέλουν να μπουν σε αυτό γιατί πάλι θα γίνει αξιολόγηση με κάποια κριτήρια.

Επίσης, είναι προσβλητικό για τους εργαζόμενους στο σύστημα υγείας, για όλους τους εργαζόμενους στο σύστημα υγείας την ώρα που εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα αξιολογούνται με δυσμενέστατες συνέπειες για αυτούς - γιατί στον ιδιωτικό τομέα η αξιολόγηση οδηγεί στην απόλυση αν δεν είναι κάποιος καλός, οδηγεί σε μειώσεις μισθών, οδηγεί λοιπόν σε δυσμενέστατα μέτρα στον ιδιωτικό τομέα με ένα 1.200.000 ανέργους - να έρχεται ένας ολόκληρος κόσμος που εργάζεται στο δημόσιο τομέα και να λέει με συγχωρείτε εμένα δεν θα με αξιολογήσετε. Αυτό είναι προσβλητικό για τους εργαζόμενους. Γιατί εκεί υπάρχουν άνθρωποι που πράγματι αναλώνονται, που πράγματι αφήνουν την ψυχή τους, που πράγματι καταθέτουν κάθε μέρα το είναι τους, ειδικά μέσα στο σύστημα υγείας. Είναι προσβλητικό για αυτούς το να λέει κάποιος ότι δεν θέλει αξιολόγηση.

Η υποχρέωση της διοικήσεως είναι να εφαρμόσει το νόμο. Δεν μπορώ να λαμβάνω χαρτιά από διοικήσεις που να μου εξηγούν γιατί δεν θα εφαρμόσουν το νόμο. Αυτά τα χαρτιά δεν υπάρχουν. Εάν οι διοικήσεις θεωρούν ότι δεν μπορούν να εφαρμόσουν το νόμο, παρακαλώ μαζί με τις παρατηρήσεις τους γιατί δεν μπορούν να εφαρμόσουν το νόμο και την παραίτησή τους.

Η διοίκηση δεν είναι συνδικαλιστικός εκπρόσωπος, δεν είναι εκπρόσωπος των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι έχουντο συνδικάτο τους, έχουν το σωματείο τους, έχουν τους ανθρώπους που θα μιλήσουν από τη σκοπιά του εργαζομένου. Η σκοπιά της διοικήσεως είναι η σκοπιά του δημοσίου συμφέροντος. Η διοίκηση εκπροσωπεί το δημόσιο συμφέρον. Για αυτό και η δημοκρατία μας είναι ένα πλήρες σύστημα το οποίο έχει πολύπλοκους μηχανισμούς ισορροπιών και ελέγχου για να λαμβάνει υπόψη της τα πάντα.

Αρκεί να μην μπερδεύουμε τους ρόλους μας. Εμείς εκπροσωπούμε την πλευρά του δημοσίου συμφέροντος. Όπου το δημόσιο συμφέρον έχει αποτυπωθεί στο συγκεκριμένο ζήτημα μέσα στον νόμο που ψήφισε κυριαρχικά εκλεγμένο σώμα, το ελληνικό Κοινοβούλιο. Και αυτό εφαρμόζουμε.

Όποιος αισθάνεται ότι δυσκολεύεται και δεν μπορεί τον ακούμε με πολύ αγάπη και προσοχή, τον ευχαριστούμε για τις υπηρεσίες που έχει προσφέρει αλλά ταυτόχρονα μας λέει με συγχωρείτε εγώ δεν μπορώ να το κάνω αυτό για πρακτικούς ή άλλους λόγους, να αφήσω κάποιον άλλον που έχει όρεξη να το κάνει».