Καθ. Παν. Βάρδας: Η διάρκεια ζωής κοστίζει - ανάγκη να ελεγχθεί το κόστος

Μόλις χτες η FT αφιέρωσε 4 σελίδες στο θέμα της καινοτομίας στα θέματα υγείας, τόνισε και συνέχισε: «Η επιμήκυνση της ζωής που είναι ευκταίο και επιδιώξιμο κοστίζει. Αν θέλουμε να έχουμε μεγάλες ηλικίες θα πρέπει να δούμε ποιος θα πληρώσει. Το 2015 ο πληθυσμός πάνω από 60 ετών, θα είναι πάνω από 2 δισ. Πριν μας κτυπήσει η κρίση την πόρτα τα περνούσαμε όλα αυτά επιδερμικά και επιφανειακά. Η διάρκεια ζωής στοιχίζει. Τα επόμενα χρόνια οι περισσότεροι θα έχουν να παλέψουν με δύο, ή τρεις χρόνιες ασθένειες.

Αλλάζει η ηλικιακή πυραμίδα της Ευρώπης. Θα υπάρχουν περισσότεροι συνταξιούχοι και λιγότεροι εισφέροντες στα κοινωνικά και ασφαλιστικά συστήματα. Από το 2020 μέχρι το 2030 όλα τα συστήματα θα κληθούν να πάρουν μεγαλύτερο μερίδιο από το ΑΕΠ, που δε θα είναι διαχειρίσιμο».

Αναφορικά με την πληθώρα των γιατρών, υπογράμμισε ότι η Ελλάδα έχει 35.000 γιατρούς παραπάνω από αυτούς που μπορεί να αντέξει, οι οποίοι παράγουν μηνιαία κόστη πάνω από 5 με 6 χιλιάδες ευρώ. Η Ελλάδα με τους ρυθμούς αυτούς, σε 20 χρόνια θα καταλήξει να πληρώνει το 19,2% του ΑΕΠ στα συστήματα υγείας. Μπορεί; αναρωτήθηκε ο καθηγητής.

Υπάρχουν νέες πραγματικότητες που κοστίζουν, νέες επιστημονικές ανακαλύψεις και εξελίξεις, υπογράμμισε ο καθηγητής, προσθέτοντας: «Ποιο όμως είναι το κόστος. Εμείς καλούμαστε να εξετάσουμε το κόστος». Και στο σημείο αυτό αναφέρθηκε στο παράδειγμα ενός φαρμάκου για την ηπατίτιδα το οποίο κοστίζει 82.000 δολάρια για 8 εβδομάδες που ακόμη και εύποροι αμερικανοί διαμαρτύρονται.

Υπάρχουν πολλοί μέτοχοι σε ένα βιώσιμο σύστημα υγείας, συνέχισε, «Είναι γεγονός ότι το σύστημα είναι διασπασμένο. Όταν λέμε πάροχοι δεν εννοούμε μόνο τα φάρμακα, εννοούμε και την τροφοδοσία. Πρέπει να τους φέρουμε κοντά και να δούμε τις βέλτιστες πρακτικές. Πρέπει να εξετάσουμε τη σχέση κόστους οφέλους. Αυτό π.χ. συμβαίνει κατά κόρον στη Γερμανία. Πρέπει να πιστοποιείται η τεχνολογική καινοτομία. Όλοι εμπλεκόμενοι πρέπει να ελέγχονται. Όλοι χρειάζεται να συνεργάζονται. Απαιτείται διαφάνεια στο όλο σύστημα».

Αναφορικά με την ηλεκτρονική συνταγογράφηση, ο κ. Βάρδας επεσήμανε, ότι είναι απαραίτητη, και αυτό πρέπει να γίνει και για την τεχνολογία, ενώ χρειάζεται να δούμε το κόστος των συσκευών, της τεχνολογίας κλπ.

Όλα πρέπει να είναι μετρήσιμα, κατέληξε, σημειώνοντας ότι χρειάζεται να ξέρουμε τι ξοδεύουμε, με βάσει συγκεκριμένα standards. Χρειάζεται έλεγχος ποιότητας και έλεγχος του κόστους.