Η ανάγκη για ανθρώπινες μεταρρυθμίσεις στην υγεία & στο βάθος ανασχηματισμός
Τελικά όχι μόνο ο κόσμος της υγείας και της φαρμακοβιομηχανίας – όπως έγραψε την περασμένη εβδομάδα το newsbomb- ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ, αλλά πολλοί περισσότεροι, αναδεικνύοντας την μέχρι χθες Αντιπολίτευση, σε πρώτο κόμμα και ένα ισχυρό χαρτί για την επόμενη ημέρα της ανάπτυξης αλλά και της ... ανάσας της Ελλάδας.
Οι έλληνες επέλεξαν να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ απόλυτα συνειδητοποιημένα, γιατί κουράστηκαν από τις ανάλγητες μνημονιακές πολιτικές που έχουν διαλύσει τον δημόσιο χαρακτήρα της υγείας και της περίθαλψης και έχουν δημιουργήσει ουρές από ανασφάλιστους, ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ γιατί επιθυμούν καλύτερες ημέρες για την καθημερινότητά τους, επιθυμούν αξιοπρέπεια από το κράτος που τους έχει γονατίσει, επιθυμούν λιγότερα χαράτσια, με δύο λόγια ένα ανθρώπινο και όχι ανθρωπόμορφο κοινωνικό κράτος.
Η πτώση της Ν.Δ του Σαμαρά προσεγγίζει τις επτά εκατοστιαίες μονάδες. Πρόκειται δηλαδή στην πραγματικότητα για κατρακύλα, όπως αναφέρουν και οι νοσοκομειακοί γιατροί μέσα από την επίσημη ιστοσελίδα τους, προσθέτοντας, ότι «Η πτώση του εναπομείναντος ΠΑΣΟΚ, του Βενιζέλου, είναι πάνω από τέσσερις εκατοστιαίες μονάδες. Οι δύο κυβερνητικοί εταίροι έχασαν μαζί πάνω από έντεκα ποσοστιαίες μονάδες! Οι πολίτες αποδοκίμασαν τη μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου, που συνθλίβει τη χώρα και τους εργαζόμενους. Η κρίση νομιμοποίησης της μνημονιακής πολιτικής είναι εξόφθαλμη».
Βεβαίως το μεγάλο ζητούμενο τώρα, όπως αναφέρουν εκπρόσωποι τόσο των Ιατρικών Συλλόγων όσο και των Φαρμακευτικών, είναι τι μέλλει γενέσθαι στο υπουργείο Υγείας, αφού όπως αναφέρουν, «ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης είναι εδώ και καιρό ανεπιθύμητος». Έτσι αυτό που περιμένουν τώρα με αγωνία είναι ο ανασχηματισμός πλέον, με αλλαγή, όπως υπογραμμίζουν «του βασικού προσώπου που συνέδεσε το όνομά του με περικοπές και με μία ανάλγητη μνημονιακή πολιτική η οποία έριξε στα τάρταρα την υγεία και την περίθαλψη των πολιτών και που έγινε πρωτοσέλιδο και βασικό θέμα σε όλα τα διεθνή Μέσα Ενημέρωσης».
Μαζί με τα πρόσωπα όμως, θα πρέπει να αλλάξουν, να υιοθετηθούν ή και να επισπευθούν μία σειρά από πολιτικές και στρατηγικές οι οποίες θα δώσουν ώθηση στην υγεία και θα καταστήσουν και πάλι ικανό, δίκαιο και αποδοτικό το υγειονομικό μας σύστημα και τους πολίτες, ανθρώπους που έχουν το δικαίωμα να απολαμβάνουν σωστές υπηρεσίες υγείας με άμεση πρόσβαση και να μην νοιώθουν πολίτες τρίτης κατηγορίας.
Μια νέα ατζέντα λοιπόν, αναμένεται να αναδειχθεί σε κυβερνητικό επίπεδο μετά και το αποτέλεσμα - μήνυμα των Ευρωεκλογών.
Στην ατζέντα αυτή αυτονότητο είναι να πρέπει ενισχυθεί το θεσμικό κομμάτι των μεταρρυθμίσεων, στην κατεύθυνση της άρσης όλων αυτών των στρεβλώσεων που εμποδίζουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και παραλύουν την παραγωγικότητα.
Oι πολιτικές υγείας, ενός πολύπαθου τομέα της ευρύτερης πολιτικής πραγματικότητας έχουν γίνει αντικείμενο μιας σειράς αποσπασματικών παρεμβάσεων με έμφαση κυρίως στην προσαρμογή των απαιτήσεων της τρόϊκας, χωρίς μεταρρυθμιστική πνοή, χωρίς όραμα και όρους βιωσιμότητας.
Ο κλάδος του φαρμάκου έχει πληγεί ανεπανόρθωτα και η ελληνική φαρμακοβιομηχανία που έχει πληρώσει με αίμα τις μέχρι σήμερα παρεμβάσεις της κυβέρνησης, αξίζει μία καλύτερη φροντίδα και προσοχή και μάλιστα την ώρα που οι ελληνικές επιχειρήσεις δεν σταμάτησαν να επενδύουν και συνέχισαν όλα α χρόνια της κρίσης να διατηρούν θέσεις εργασίας.
Στο πλαίσιο αυτό, οι αναλυτές σε θέματα πολιτικών υγείας και θεσμικοί οικονομολόγοι εστιάζουν σε συγκεκριμένους άξονες μιας νέας αναγεννητικής πολιτικής στον χώρο που θα λαμβάνει υπόψη της κατ' αρχήν όλες τις παθογενείς πραγματικότητες, προκειμένου να τις υπερβεί, όπως:
- Μειωμένος προϋπολογισμός για τις δαπάνες υγείας: ακρογωνιαίος λίθος της ακολουθούμενης πολιτικής είναι η συνεχής μείωση των δαπανών, η οποία δεν είναι παρά μια κοντόφθαλμη πρακτική που μεσο-μακροπρόθεσμα θα εκτοξεύσει στα ύψη τη συνολική δαπάνη για φάρμακα και νοσηλεία, καθώς δεν λαμβάνεται υπ' όψιν η βέλτιστη σχέση κόστους – αποτελεσματικότητας.
- Δεν υπάρχει μακροπρόθεσμος γενικός σχεδιασμός βάση του οποίου θα έπρεπε να αποτελούν οι υγειονομικές προτεραιότητες της χώρας (καταγραφή, αξιολόγηση και ιεράρχησή τους).
- Ασυνέχεια και αποσπασματικότητα μεταρρυθμιστικών προσπαθειών, οι οποίες σκοντάφτουν στις συχνές αλλαγές των αρμόδιων υπουργών, την απουσία συντονισμού, τα ενυπάρχοντα συμφέροντα και την εγγενή αντίδραση του συστήματος που ανθίστανται στην εισαγωγή και εφαρμογή νέων ιδεών, συστημάτων και γενικότερα μεταρρυθμίσεων, ακόμα και αν έχουν δοκιμαστεί επιτυχώς σε άλλες χώρες.
- Απουσία προβλεψιμότητας: η δυνατότητα πρόβλεψης εκλείπει εξαιτίας της ασυνέχειας, της αποσπασματικότητας και της μη εισαγωγής-εφαρμογής τελικά μέρους των
- Ρευστότητα νομοθετικού και ρυθμιστικού πλαισίου και συνεπώς απουσία ευνοϊκού προς τις επενδύσεις κλίματος (π.χ. συχνές αλλαγές στα συστήματα υπολογισμού clawback & rebate)
-Εξαιρετικά αργή ενσωμάτωση της καινοτομίας και των ψηφιακών υπηρεσιών υγείας
- Εξορθολογισμός-διαφάνεια στις ιατροφαρμακευτικές δαπάνες του ασφαλιστικού: Εφαρμογή ηλεκτρονικού συστήματος συνταγογράφησης φαρμάκων σε όλο το φάσμα της υγειονομικής περίθαλψης των ταμείων κοινωνικής ασφάλισης
- Έλλειψη διαφάνειας των λειτουργιών του συστήματος, γενικό χαρακτηριστικό των έντονα γραφειοκρατικών διαδικασιών του ελληνικού δημόσιου τομέα
- Αποκλεισμός από το σύστημα υγείας ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων (όπως είναι οι ανασφάλιστοι και οι μακροχρόνια άνεργοι.
Οι ανασφάλιστοι ειδικότερα αυξάνονται με τρομακτική ταχύτητα, εκτιμάται ότι ανέρχονται σε πάνω από 2 εκατ. ενώ με περιέργεια όλοι αναμένουν το περίφημο σχέδιο που έχει πει πολλές φορές πως θα ανακοινώσει το υπουργός Υγείας κ. Άδωνις Γεωργιάδης τον Ιούνιο και θα αφορά στην φαρμακευτική περίθαλψη της ευαίσθητης αυτής κοινωνικά ομάδας πολιτών. Φυσικά μέχρι τότε, είναι πολύ πιθανό να υπάρχει άλλος ένοικος στην οδό Αριστοτέλους.
Διαβάστε ακόμη:
Η στήριξη του Άδωνι στο ΠΕΔΥ, ο φόβος για την κριτική και οι ανασφάλιστοι