ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΥΓΕΙΑΣ

Σημείο μηδέν για τους ανασφάλιστους καρκινοπαθείς στην Ελλάδα της κρίσης

Ένα κράτος πρόνοιας και δικαίου δεν κρίνεται μόνο από τις παροχές του προς τους εργαζόμενους αλλά πρωτίστως από αυτά που που παρέχει στους ανασφάλιστους. Και η Ελλάδα αυτή την στιγμή έχει γεμίσει από ανασφάλιστους οι οποίοι αγγίζουν τα 2,6 εκατ.
Σημείο μηδέν για τους ανασφάλιστους καρκινοπαθείς στην Ελλάδα της κρίσης

Ένα κράτος πρόνοιας και δικαίου δεν κρίνεται μόνο από τιςπαροχές του προς τους εργαζόμενους αλλά πρωτίστως από αυτά που που παρέχειστους ανασφάλιστους. Και η Ελλάδα αυτή την στιγμή έχει γεμίσει απόανασφάλιστους οι οποίοι αγγίζουν τα 2,6 εκατ.

Ανασφάλιστοι όμως, που κάποτε ήταν νοικοκύρηδες πλήρωναν τιςεισφορές τους στα ταμεία και ήταν συνεπείς απέναντι στο κράτος. Ένας μεγάλοςόγκος ανασφάλιστων αυτή την στιγμή, είναι ελεύθεροι επαγγελματίες καιεπιχειρηματίες που απώλεσαν τις δουλειές τους και είδαν ξαφνικά να χάνονται όλασε μία ημέρα στην Ελλάδα της κρίσης.

Αυτοί οι άνθρωποι αντιμετωπίζονται ως πολίτες τρίτηςκατηγορίας και είναι αμφίβολο, όπως αναφέρουν εκπρόσωποι των υγειονομικώνφορέων, να μπορέσουν να έχουν την περίθαλψη που δικαούνται και που αξίζουν μετο νομοσχέδιο για την ΠΦΥ (ΠΕΔΥ) το οποίο ψηφίζεται την Τετάρτη και Πέμπτη στηνΒουλή. Αλλά και τα περίφημα voucher υγείας που έχει θεσμοθετήσει το υπουργείοΥγείας για ανασφάλιστους, βρίθουν από γραφειοκρατία, με αποτέλεσμα να γίνονταικάθε άλλο παρά ελκυστικά για τους πολίτες και ιδιαίτερα για τους ανασφάλιστουςκαρκινοπαθείς, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες από τις Ενώσεις Ασθενών, οι αιτήσειςείναι λίγες.


Τα στοιχεία αυτά, παρουσιάστηκαν το Σάββατο σε μία σημαντικήημερίδα που δυστυχώς πέρασε στα ψιλά και οργάνωσε το Ελληνικό Ιδρυμα Ερευνώνγια τον Καρκίνο σε συνεργασία με τέσσερις Ενώσεις Ασθενών. Μάλιστα στην ομιλίατου ο επίκουρος καθηγητής Πολιτικής Υγείας στο πανεπιστήμιο Πελοποννήσου κ.Κυριάκος Σουλιώτης, έριξε μία ενδιαφέρουσα ιδέα: να μπορούσε κάποια στιγμή νασυνεργασθεί η βιομηχανία με το κράτος για να βρει λύσεις για τους ανασφάλιστους.Σε κάποιες χώρες μάλιστα, όπως σημείωσε, οι εταιρείες ανέλαβαν το ποσοστόσυμμετοχής του ασθενούς στο πλαίσιο της εταιρικής ευθύνης. Θα πρέπει επίσηςεπεσήμανε ο κ. Σουλιώτης, να αξιολογούμε το κόστος των θεραπειών και σε σχέσημε την αποτελεσματικότητά τους, αφού μια ακριβή θεραπεία, που κάνει καλά τονασθενή, τελικά μπορεί να αποδειχθεί φθηνή και συμφέρουσα για την σύστημαυγείας. Είναι καιρός, να σταματήσει το κράτος να κρύβει την σκόνη κάτω από τοχαλί, τόνισε χαρακτηριστικά ο κ. Σουλιώτης.


Να σημειωθεί ότι το κόστος για την αντιμετώπιση τουκαρκίνου, ανέρχεται στο 5-7% του συνολικού κόστους για την υγεία, ενώ όπωςαναφέρει στο onMed.gr ο κ. Σουλιώτης, εφέτος η δημόσια δαπάνη για την υγεία θακυμανθεί κάτω από τον στόχο του ΑΕΠ.


Σε μία οριακή εποχή για την χώρα και τους πολίτες με τηντρομακτική ανεργία, με τους ανασφάλιστους που δημιουργούνται καθημερινά κατάορδές, με το 1/3 των εισοδημάτων των νοικοκυριών να κατευθύνονται στα χρέη, ηάμεση πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και η ουσιαστική περίθαλψη, θα πρέπει ναβρίσκεται στην «καρδιά» της μεταρρύθμισης. Λίγα πράγματα όμως βλέπουμε στοπερίφημο νομοσχέδιο για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, το οποίο τελικά, κάνειπερισσότερο λόγο για απολύσεις και διαθεσιμότητα, και λιγότερο για πραγματικές μεταρρυθμίσεις.

Η Ελλάδα ξοδεύει 1000 ευρώ κάτω από το μέσο όρο της κατάκεφαλήν δαπάνης για την υγεία, σύμφωνα με έκθεση του ΟΟΣΑ για το 2011, ενώ ημείωση της κατά κεφαλήν δαπάνης για την υγεία από το 2010 στο 2011 στην Ελλάδα,ήταν της τάξης του 19%. Σύμφωνα με τον κ. Σουλιώτη και βάσει στοιχείων γιατρεις κατηγορίες καρκίνου στην Αττική από την Παθολογοανατομική Εταιρεία,κάνοντας τις απαραίτητες αναγωγές των σχετικών δεικτών, το μηνιαίο κόστος γιατους ανασφάλιστους ασθενείς με καρκίνο του μαστού είναι 1 εκατομμύριο ευρώ,300.000 για τους ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου και 300.000 για τουςασθενείς με καρκίνο του πνεύμονα.

Στο ζήτημα που προκύπτει εάν μπορούμε να καλύπτουμε αυτούςτους ανασφάλιστους ασθενείς η απάντηση δεν είναι εύκολη, σημειώνει ο καθηγητής,και προσθέτει: «Το παράδοξο είναι ότι «ενώ η τρόικα ζητούσε από τη χώρα μας οιδαπάνες για την υγεία να περιορισθούν στο 9,1% του ΑΕΠ, εμείς τις φτάσαμε στο5,9 του ΑΕΠ, απαντώντας στις υπερβολές του παρελθόντος και πάλι με υπερβολές,αυτή τη φορά από την άλλη μεριά».

Επιπλέον, συνεχίζει ο καθηγητής, η απροθυμία και η αδιαφορίατης χώρας μας στην καταγραφή των περιστατικών, δε δίνει τη δυνατότητα γιαουσιαστική και αποτελεσματική προσέγγιση του προβλήματος. «Στη Τσεχίααντιθέτως, από το 1977 όχι μόνο καταγράφουν τους ασθενείς τους αλλάπαρακολουθούν και την εξέλιξη της ασθένειας τους, «στη χώρα μας όλες οιπροσπάθειες καταγραφής προέρχονται από το ρομαντισμό ορισμένων με αποτέλεσμα ναμη μπορούμε να βρούμε λύση γιατί δε ξέρουμε ποτέ με ακρίβεια πόσο μεγάλο καιποιό είναι το πρόβλημα».

Οι ανασφάλιστοι και οι χρονίως πάσχοντες αποτελούν δύοκαίριες ενότητες σε κάθε σύστημα υγείας. Η πολιτική για τις δύο αυτέςκατηγορίες, χαρακτηρίζει άλλωστε και το ίδιο το κράτος. Στην σημερινή όμωςοικονομική και κοινωνική πραγματικότητα και κρίση που βιώνει η χώρα μας, ηηγεσία του υπουργείου Υγείας δεν θα πρέπει να είναι περήφανη για τα μέτρα πουέχει λάβει για τις δύο κατηγορίες αυτές των πολιτών μας.



Διαβάστε επίσης

Δεν έχεις φορολογική δήλωση; Δεν έχεις βιβλιάριο απορίας!

Πατούλης: ανάγκη να στηριχθούν οι ανασφάλιστοι

Ερώτηση Κ. Μάρκου για την περίθαλψη των ανασφάλιστων


Άλλη μία «δολοφονία» ανασφάλιστου πολίτη από την κυβέρνηση