Η αυτόματη συσχέτιση της παχυσαρκίας με τον διαβήτη τύπου 2 είναι λανθασμένη – μελέτη
Ανανεώθηκε:
Ο διαβήτης τύπου 2 συνδέεται συχνά με την παχυσαρκία. Αλλά αυτή η συσχέτιση δεν είναι απαραίτητα ενδεικτική της πραγματικότητας.
Είναι αδύνατο να υποθέσουμε αν ένας άνθρωπος νοσεί από διαβήτη αποκλειστικά από την εξωτερική του εμφάνιση, σύμφωνα με μια πρόσφατη μελέτη από ομοτίμους από το Πανεπιστήμιο του Όρεγκον που δημοσιεύτηκε στο Journal of Experimental Medicine.
Ο διαβήτης τύπου 2, παλαιότερα γνωστός ως διαβήτης ενηλίκων, είναι μια σοβαρή χρόνια πάθηση που επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο το σώμα μεταβολίζει τη γλυκόζη που συχνά σχετίζεται με την παχυσαρκία. Όταν αφεθεί χωρίς θεραπεία η συσσώρευση σακχάρου στην κυκλοφορία του αίματος θα έχει απειλητικές συνέπειες για τη ζωή του πάσχοντος καθώς πλήττει πολλά κύρια όργανα.
Οι επιστήμονες Audrey Morgun, αναπληρωτής καθηγητής φαρμακευτικών επιστημών στο OSU College of Pharmacy, η Natalia Shulzhenko του OSU και ο Giorgio Trinchieri του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου είχαν ως στόχο να ερευνήσουν τα όργανα, τις βιολογικές οδούς και τα γονίδια που καθορίζουν την ανάπτυξη του διαβήτη τύπου 2.
Τι προκαλεί διαβήτη τύπου 2;
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ένας συγκεκριμένος τύπος μικροβίου του εντέρου οδηγεί στη δημιουργία λευκού λιπώδους ιστού που περιέχει μεγάλα κύτταρα μακροφάγων, τα οποία σχετίζονται με την αντίσταση στην ινσουλίνη. Ο λευκός λιπώδης ιστός είναι επίσης ο κύριος τύπος λίπους στο ανθρώπινο σώμα.
«Ο διαβήτης που προκαλείται από τη δυτική διατροφή χαρακτηρίζεται από μιτοχονδριακή βλάβη εξαρτώμενη από τα μικρόβια», είπε ο Morgun. «Ο λιπώδης ιστός έχει κυρίαρχο ρόλο στη συστηματική αντίσταση στην ινσουλίνη και χαρακτηρίσαμε το πρόγραμμα γονιδιακής έκφρασης και τον βασικό ρυθμιστή των μακροφάγων του λιπώδους ιστού που σχετίζονται με την αντίσταση στην ινσουλίνη».
«Οι θεραπείες που τροποποιούν τη μικροβιακή αντοχή ενός ασθενούς με τρόπους που στοχεύουν στην αντίσταση στην ινσουλίνη στα λιπώδη κύτταρα μακροφάγων ιστού θα μπορούσαν να είναι μια νέα θεραπευτική στρατηγική για τον διαβήτη τύπου 2», δήλωσε ο Audrey Morgun.
Στη συνέχεια αποκάλυψε ο Morgun: «Ανακαλύψαμε ότι το μικρόβιο oscillibacter, εμπλουτισμένο με δυτική διατροφή, προκαλεί αύξηση του ανθεκτικού στην ινσουλίνη λιπώδους ιστού μακροφάγου».
Η «δυτική διατροφή»
Η Shulzhenko, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Carlson College of Veterinary Medicine του OSU, χαρακτήρισε τον διαβήτη τύπου 2 ως «παγκόσμια πανδημία» που προκαλείται τουλάχιστον εν μέρει από «τη λεγόμενη «δυτική διατροφή» - η οποία είναι υψηλή σε κορεσμένα λιπαρά και επεξεργασμένα σάκχαρα. Ωστόσο, εξήγησε επίσης ότι «τα βακτήρια του εντέρου διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμεσολάβηση των επιπτώσεων της διατροφής».
Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν μια σειρά από ερευνητικές τεχνικές, συμπεριλαμβανομένης της ανάλυσης των πορισμάτων μετά από πειράματα σε ποντίκια. Εξέτασαν το έντερο, το συκώτι, τους μυς και τον λευκό λιπώδη ιστό σε ποντίκια. Συνέλεξαν επίσης δεδομένα από παχύσαρκους ασθενείς, εξετάζοντας τη μοριακή υπογραφή (δηλαδή ποια γονίδια εκφράζονταν) των μακροφάγων του λευκού λιπώδους ιστού τους.
«Τα πειράματά μας και η ανάλυσή μας προβλέπουν ότι μια δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά/ζάχαρη δρα κυρίως στον λευκό λιπώδη ιστό οδηγώντας σε βλάβες που σχετίζονται με τη μικροχλωρίδα στη διαδικασία σύνθεσης ενέργειας, οδηγώντας σε συστηματική αντίσταση στην ινσουλίνη», δήλωσε ο Morgun.
Υπάρχει μια μεγάλη ποικιλία παραγόντων που καθορίζουν ποιος αναπτύσσει διαβήτη τύπου 2 και ποιος όχι. Ενώ η παχυσαρκία μπορεί να είναι ένας παράγοντας κινδύνου, είναι τελικά αδύνατο να βγάλουμε συμπεράσματα για την σωματική υγεία κάποιου μόνο από την εμφάνισή του. Συγκεκριμένα, η ιδιότητά ως διαβητικού δεν μπορεί να σταχυολογηθεί από μια εξωτερική εικόνα αλλά μόνο κατόπιν εξέτασης και κλινικών συμπτωμάτων.
