ΠΑΜΕ: Πορεία προς το Υπουργείο για απολύσεις, δεδουλευμένα, ωράριο και συμβασιούχους

• Μαζικές προσλήψεις ΜΟΝΙΜΟΥ προσωπικού – μονιμοποίηση όλων των επικουρικών – συμβασιούχων κι εργολαβικών συναδέλφων με μόνιμη εργασία και πλήρη δικαιώματα
• Ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς μας – Ανάκτηση όλων των απωλειών - Επαναφορά 13ου - 14ου μισθού – Κανείς κάτω από 751€ κατώτερο βασικό μισθό.
• Επέκταση του ανθυγιεινού επιδόματος. Ένταξη στα ΒΑΕ όλων όσων εργάζονται σε αντίστοιχες συνθήκες. Λήψη αναγκαίων μέτρων για προστασία υγείας και ασφάλειας – Πρόσληψη μόνιμων Γιατρών Εργασίας – Τεχνικών Ασφαλείας.
• Πλήρη, επαρκή χρηματοδότηση των δημόσιων μονάδων υγείας – πρόνοιας από τον κρατικό προϋπολογισμό - Ανάκληση της ιδιωτικοποίησης & συγχώνευσης υπηρεσιών των νοσοκομείων.

Όπως επισημαίνει, μεταξύ άλλων, το ΠΑΜΕ, το 2018, δεν προκηρύχθηκε ούτε μία θέση μόνιμου προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία (επομένως δεν αντικαταστάθηκαν οι 1.500 περίπου υγειονομικοί που συνταξιοδοτήθηκαν), ενώ και η προκήρυξη 2Κ/2019 των 1.116 θέσεων αφορά στην αντικατάσταση ισάριθμων επικουρικών συναδέλφων (δηλ, δεν προσθέτει ούτε έναν εργαζόμενο ενώ είναι παράλληλα, σαφές ότι μεγάλο ποσοστό από τους ήδη υπηρετούντες επικουρικούς θα απολυθεί).

Επίσης, «αντιμέτωποι με την απόλυση είναι εκατοντάδες εργολαβικοί συνάδελφοι, που δεν θα προσληφθούν με τις προωθούμενες συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ενώ και όσοι προσληφθούν, θα εργάζονται με πετσοκομμένα δικαιώματα (σε πολλές περιπτώσεις με 6ωρο και μικρότερο μισθό) και πέραν των απαράδεκτων εργασιακών σχέσεων, σύντομα θα βρεθούν ξανά αντιμέτωποι με τον εφιάλτη της ανεργίας.

Αντίστοιχα, η επικείμενη λήξη της σύμβασης 2.800 περίπου εργαζομένων μέσω ΟΑΕΔ, τον Φεβρουάριο – Μάρτιο 2020 και οι επανειλημμένες αρνήσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για μονιμοποίηση τους (με χαρακτηριστική την απόρριψη, από ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, ΑΝΕΛ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ΠΟΤΑΜΙ, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ, του αιτήματος 130 συνδικαλιστικών οργανώσεων για τροποποίηση του άρθρου 103 του Συντάγματος – κατά την πρόσφατη συνταγματική αναθεώρηση) οδηγεί σε κίνδυνο για μαζικές απολύσεις συναδέλφων.»

Ολόκληρο το κείμενο του ΠΑΜΕ:

"Κάθε μέτρα ζούμε στο πετσί μας τα προβλήματα που προκαλούν οι μεγάλες ελλείψεις προσωπικού και η συνεχιζόμενη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης στις δημόσιες μονάδες υγείας και πρόνοιας.

Χαρακτηριστικό είναι ότι το 2018, δεν προκηρύχθηκε ούτε μία θέση μόνιμου προσωπικού στα δημόσια νοσοκομεία (επομένως δεν αντικαταστάθηκαν οι 1.500 περίπου υγειονομικοί που συνταξιοδοτήθηκαν), ενώ και η προκήρυξη 2Κ/2019 των 1.116 θέσεων αφορά στην αντικατάσταση ισάριθμων επικουρικών συναδέλφων (δηλ, δεν προσθέτει ούτε έναν εργαζόμενο ενώ είναι παράλληλα, σαφές ότι μεγάλο ποσοστό από τους ήδη υπηρετούντες επικουρικούς θα απολυθεί).

Παρά τις κυβερνητικές διακηρύξεις, αντιμέτωποι με την απόλυση είναι εκατοντάδες εργολαβικοί συνάδελφοι, που δεν θα προσληφθούν με τις προωθούμενες συμβάσεις ορισμένου χρόνου, ενώ και όσοι προσληφθούν, θα εργάζονται με πετσοκομμένα δικαιώματα (σε πολλές περιπτώσεις με 6ωρο και μικρότερο μισθό) και πέραν των απαράδεκτων εργασιακών σχέσεων, σύντομα θα βρεθούν ξανά αντιμέτωποι με τον εφιάλτη της ανεργίας.

Αντίστοιχα, η επικείμενη λήξη της σύμβασης 2.800 περίπου εργαζομένων μέσω ΟΑΕΔ, τον Φεβρουάριο – Μάρτιο 2020 και οι επανειλημμένες αρνήσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για μονιμοποίηση τους (με χαρακτηριστική την απόρριψη, από ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, ΑΝΕΛ, ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, ΠΟΤΑΜΙ, ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ, του αιτήματος 130 συνδικαλιστικών οργανώσεων για τροποποίηση του άρθρου 103 του Συντάγματος – κατά την πρόσφατη συνταγματική αναθεώρηση) οδηγεί σε κίνδυνο για μαζικές απολύσεις συναδέλφων.

Προκλητικές είναι λοιπόν, οι δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών περί κυβέρνησης που «στηρίζει τους συμβασιούχους», την ώρα που όχι μόνο διατηρεί το άρθρο 103 του Συντάγματος, αλλά και τον Ιανουάριο 2018 ψήφισε άρθρο του πολυνόμου που βάζει επιπλέον εμπόδια στην μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου.

Το «επίτευγμα», για το οποίο έχουν κάθε λόγο να υπερηφανεύονται τα κυβερνητικά στελέχη (και οι εκπρόσωποι του νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού) είναι η επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων (επικουρικοί, μέσω ΟΑΕΔ, μέσω ΚΕΕΛΠΝΟ, «μπλοκάκια») με αντίστοιχη μείωση του αριθμού των εργαζομένων με μόνιμη σταθερή εργασία και πλήρη δικαιώματα.
Απόδειξη είναι ότι σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία (απογραφή ανθρώπινου δυναμικού στο δημόσιο), ο αριθμός των μονίμων και αορίστου χρόνου εργαζομένων στην υγεία μειώθηκε στο διάστημα 2015 – 2018 (αποχώρησαν συνολικά 7.460 εργαζόμενοι και προσλήφθηκαν 6.786 εργαζόμενοι, δηλαδή 674 λιγότεροι)

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν, όπως και οι προηγούμενες, εφαρμόζει συνειδητά την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για χτύπημα της μόνιμης εργασίας και επέκταση της «ελαστικής απασχόλησης» που σημαίνει ανακύκλωση της ανεργίας και δουλειά με ημερομηνία λήξης και μειωμένα δικαιώματα. Θυμίζουμε ότι ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ, μαζί με ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, είχε ψηφίσει το 1992 τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, που προέβλεπε και τις ιδιωτικοποιήσεις και την επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Δηλαδή, πολύ πριν ξεσπάσει η κρίση, σχεδίαζαν το τσάκισμα των δικαιωμάτων μας για να εξασφαλίσουν τα επιχειρηματικά κέρδη.

Ακόμη κι αν από το 2019 υλοποιηθεί η κυβερνητική δέσμευση περί 1 πρόσληψης για κάθε 1 αποχώρηση, αυτό πρακτικά σημαίνει διαιώνιση της σημερινής απαράδεκτης κατάστασης με τις μεγάλες ελλείψεις προσωπικού, τις συγχωνεύσεις τμημάτων, τη συνεχιζόμενη εντατικοποίηση για τους υγειονομικούς, αλλά και την ταλαιπωρία και την επισφαλή περίθαλψη για τους ασθενείς.

‘Ετσι, μόνο αγανάκτηση, μπορεί να μας προκαλεί ο …«σκυλοκαβγάς» μεταξύ κυβέρνησης και ΝΔ - ΠΑΣΟΚ για το ποια είναι η «λιγότερο κακή αναλογία» μεταξύ προσλήψεων και αποχωρήσεων στο δημόσιο τομέα και ειδικότερα σε υγεία και πρόνοια.

Ταυτόχρονα, με τον προϋπολογισμό του 2019, μειώνουν, για άλλη μια χρονιά, την κρατική χρηματοδότηση για τα δημόσια νοσοκομεία κατά 65 εκατ. ευρώ. Συνολικά, την διετία 2017 – 2019, η κρατική χρηματοδότηση για τα δημόσια νοσοκομεία μειώθηκε κατά 415 εκατ.ευρώ, ενώ αυξήθηκαν οι πληρωμές από τον ΕΟΠΥΥ δηλ, από τις εισφορές μας (βλ. αύξηση των εισφορών των συνταξιούχων για υγειονομική περίθαλψη κατά 770 εκατ.ευρώ). Δεσμεύονται, μάλιστα με το Πρόγραμμα Σταθερότητας 2019 – 2022, να συνεχίσουν τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης για την υγεία (από 5,2% του ΑΕΠ το 2017 στο 4,7% του ΑΕΠ το 2022

Η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης η διαιώνιση των ελλείψεων προσωπικού και η επέκταση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων εντάσσονται στο σχεδιασμό τους για λειτουργία των δημόσιων μονάδων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, ως «αυτοτελείς επιχειρηματικές μονάδες» που θα καλύπτουν ολοένα μεγαλύτερο μέρος του κόστους λειτουργίας, συμπεριλαμβανομένης και της μισθοδοσίας, από την «πώληση» υπηρεσιών υγείας σε ασθενείς και ασφαλιστικά ταμεία.

Aκόμη χειρότερη είναι η κατάσταση στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Αντί για τη δημιουργία Κέντρων Υγείας, με έμφαση στην πρόληψη και προαγωγή της υγείας, η κυβέρνηση «διαφημίζει» τη δημιουργία των ΤΟ.Μ.Υ, με ελάχιστο προσωπικό με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Προωθούν το θεσμό του «οικογενειακού γιατρού» με βασικό ρόλο να δυσκολεύουν την πρόσβαση στα νοσοκομεία και να προωθούν την εφαρμογή αντιεπιστημονικών πρωτοκόλλων, με στόχο τη μείωση της κάλυψης για φάρμακα και εξετάσεις από τα ασφαλιστικά ταμεία.

Δεν αρκεί να αγανακτούμε. Δεν υπάρχουν «σωτήρες». Δεν χωράει αναμονή. Παλεύουμε για το δίκιο μας!
Καλούμε όλους τους συναδέλφους με ελαστικές εργασιακές σχέσεις να μη συμβιβασθούν με τη σημερινή απαράδεκτη κατάσταση. Να μην υποκύψουν στη μοιρολατρία «του τίποτα δε γίνεται», να μην «τσιμπήσουν» στις ψεύτικες ελπίδες, που καλλιεργούν η κυβέρνηση και οι συνδικαλιστές της.

Να συγκροτήσουν ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ, σε κάθε χώρο δουλειάς, για να οργανωθεί καλύτερα ο αγώνας για μονιμοποίηση με πλήρη δικαιώματα και για μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Να ξεπεράσουμε τα εμπόδια που βάζουν οι παρατάξεις του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού. Αρνήθηκαν να στηρίξουν το αίτημα για τροποποίηση του άρθρου 103 του Συντάγματος. Αρνήθηκαν ακόμη και να προκηρύξουν ΑΠΕΡΓΙΑ τη μέρα που ψηφιζόταν ο Νόμος που βάζει εμπόδια στην μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου

Καλούμε και τους μόνιμους συναδέλφους να στηρίξουν τον αγώνα των συμβασιούχων και εργολαβικών συναδέλφων. Να μην ξεχνάμε ότι ακόμα και αν μονιμοποιηθούν όλοι οι συμβασιούχοι, υπάρχουν πάνω από 20.000 κενές οργανικές θέσεις (και οι πραγματικές ανάγκες είναι πολύ μεγαλύτερες!) για να προσληφθούν οι χιλιάδες άνεργοι συνάδελφοι υγειονομικοί!

Σας καλούμε να αγωνιστούμε, μαζί με όλες τις λαϊκές οικογένειες, για ένα σύγχρονο αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα υγείας και πρόνοιας υψηλού επιπέδου, που θα καλύπτει πλήρως τις λαϊκές ανάγκες και θα εξασφαλίζει μόνιμη, σταθερή εργασίας με πλήρη δικαιώματα σε όλους τους εργαζόμενους."