ΚΕΕΛΠΝΟ: Οδηγίες στους ξενοδόχους για τη νόσο των λεγεωνάριων

Η λεγεωνέλλωση είναι οξεία βακτηριακή λοίμωξη του αναπνευστικού που προκαλείται από τα βακτηρίδια του γένους Legionellae.

Υπάρχουν 50 διαφορετικά είδη λεγιονέλλας, ενώ πάνω 28 έχουν συσχετισθεί με νόσηση στον άνθρωπο.

Η νόσος δεν μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο, ενώ έχει δύο διαφορετικές κλινικές οντότητες: ο πυρετός Pontiac, που αποτελεί αυτοπεριοριζόμενη λοίμωξη που μοιάζει με γριπώδη συνδρομή και η νόσος των λεγεωναρίων, που εκδηλώνεται κυρίως πνευμονία, δυνητικά θανατηφόρος στο 5% έως 30% των κρουσμάτων.

Οι πιθανές πηγές μόλυνσης είναι τα συστήματα παροχής κρύου – ζεστού νερού (ντους), οι πύργοι ψύξης συστημάτων κλιματισμού, οι δεξαμενές αποθήκευσης νερού, οι θερμές ιαματικές πηγές, τα ιαματικά λουτρά, οι κολυμβητικές δεξαμενές (ιδίως εκείνες όπου το νερό είναι ζεστό και διακινείται), τα σιντριβάνια, οι υγραντήρες ατμόσφαιρας και οι αναπνευστικές συσκευές που λειτουργούν με νερό βρύσης.

Μετάδοση

Η νόσος μεταδίδεται κυρίως από ντεπόζιτα και δεξαμενές ζεστού και κρύου νερού, σωλήνες με ελάχιστη ή καθόλου ροή νερού, όπως στα μη κατειλημμένα δωμάτια σε ξενοδοχειακές μονάδες.

Μεταδίδεται, επίσης, από ιζήματα (βιομεμβράνες) και τις ακαθαρσίες των εσωτερικών επιφανειών σωλήνων και δεξαμενών, τις ίνες καουτσούκ και τις φυσικές ίνες σε αντιτριβικούς δακτυλίους και διατάξεις στεγάνωσης, σε θερμαντήρες νερού και δεξαμενές ζεστού νερού, σε εναποθέσεις αλάτων και τις διαβρώσεις σε σωλήνες, ντους και βρύσες.

Επιβιώνει μέσα σε άλλα βακτήρια και αμοιβάδες και μεταδίδεται αερογενώς, με εισπνοή του βακτηριδίου, όταν νερό που είναι μολυσμένο διασκορπίζεται στον αέρα υπό μορφή σταγονιδίων (αεροζόλ, ντους).

Αποικίζει εύκολα όλα τα συστήματα ύδρευσης, δίκτυο παροχής θερμού και κρύου νερού.

Ο πυρετός Pontiac εκδηλώνεται σε 3 έως 5 ημέρες (συνήθως σε 24 έως 48 ώρες) και η νόσος των λεγεωναρίων σε 2 έως 10 ημέρες (συνήθως 5 έως 6 μέρες).

Πρόληψη

Σύμφωνα με τους υπεύθυνους του ΚΕΕΛΠΝΟ, τα μέτρα πρόληψης σχετικά με τις εγκαταστάσεις ύδρευσης είναι η υπερχλωρίωση και το θερμικό shock και μακροπρόθεσμα τα οξειδωτικά απολυμαντικά (υποχλωριώδες ή υποβρωμιώδες οξύ), τα μη οξειδωτικά απολυμαντικά (ιονισμός, διάλυμα υπεροξειδίου του υδρογόνου και αργύρου, υπεριώδης ακτινοβολία).

Πρόληψη επιτυγχάνεται, επίσης, με τη διατήρηση των θερμοκρασιών του νερού σε επίπεδα που δεν ευνοούν τον πολλαπλασιασμό της λεγιονέλλας.