Ζουν περισσότερο όσοι ασχολούνται με τον εθελοντισμό

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τη Νικόλ Άντερσον, επίκουρη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου του Τορόντο και στέλεχος του Ερευνητικού Ινστιτούτου Ρότμαν, μελέτησαν 73 έρευνες που έχουν γίνει τα τελευταία 45 χρόνια μεταξύ ενηλίκων, άνω των 50 ετών, οι οποίοι εμπλέκονταν σε κάποια εθελοντική πρωτοβουλία.

Όπως δημοσιεύεται στο αμερικανικό περιοδικό ψυχολογίας «Psychological Bulletin», ο εθελοντισμός συσχετίζεται με μείωση της κατάθλιψης, γενικότερα καλύτερη σωματική υγεία (λιγότερη υπέρταση, σπανιότερα κατάγματα κ.α.), λιγότερες κινητικές δυσκολίες, ακόμη και μακροζωία.

Τα οφέλη του εθελοντισμού αυξάνονται μέχρι ένα επίπεδο ενασχόλησης, μετά το οποίο δεν υπάρχει περαιτέρω βελτίωση της ψυχικής και σωματικής υγείας. Αυτό το όριο φαίνεται να είναι περίπου οι 100 ώρες το χρόνο ή οι δύο έως τρεις ώρες την εβδομάδα.

Οι άνθρωποι κάποιας ηλικίας που έχουν τη χειρότερη υγεία (π.χ. κάποια χρόνια πάθηση), φαίνεται να είναι αυτοί που ωφελούνται προσωπικά περισσότερο από τον εθελοντισμό. Γενικότερα, ο εθελοντισμός κάνει κάποιον να νιώθει ότι είναι χρήσιμος στους άλλους και ότι η ζωή του έχει μια ευρύτερη αξία, πράγμα που τον «ανεβάζει» ψυχολογικά, σύμφωνα με τους ερευνητές.

Άγνωστο παραμένει σε ποιο βαθμό ο εθελοντισμός βοηθά στην αποφυγή ή στην καθυστέρηση της γεροντικής άνοιας και της νόσου Αλτσχάιμερ, καθώς μέχρι σήμερα καμία μελέτη δεν έχει εστιαστεί σε αυτό ειδικά το θέμα, κάτι που οι επιστήμονες χαρακτήρισαν «εντυπωσιακή παράλειψη».