Οι 4 top τυχαίες ιατρικές ανακαλύψεις

Μπορεί οιεπιστήμονες να πασχίζουν να δώσουν λύσεις σε σημαντικά ιατρικά προβλήματα,κάποιες φορές όμως οι απαντήσεις εμφανίζονται από μόνες τους!

Βρήκαμε και σας παρουσιάζουμε4 σημαντικές ιατρικές ανακαλύψεις που ήταν αποτέλεσμα… τύχης!

1. Πενικιλίνη

Ο ΑλεξάντερΦλέμινγκ κατάφερε να ανακαλύψει την πενικιλίνη έπειτα από ένα ατύχημα πουσυνέβη στο εργαστήριό του. Το 1928, αφού ο Σκοτσέζος επιστήμονας επέστρεψε στοεργαστήριό του έπειτα από δύο εβδομάδες διακοπών, παρατήρησε ένα παράξενο είδοςμούχλας. Παραδόξως, δεν είχαν αναπτυχθεί βακτήρια στην περιοχή αυτή,υποδεικνύοντας το ενδεχόμενο αυτή η μούχλα να μπορεί να κρατήσει μακριάανεπιθύμητους μικροοργανισμούς. Ο Φλέμινγκ απομόνωσε και ανέλυσε το μύκητα καιστη συνέχεια τον αναπαρήγαγε. Ωστόσο, δε χρησιμοποιήθηκε άμεσα για ιατρικούςσκοπούς.

Περίπου 13 χρόνιαμετά την τυχαία «συνάντηση» του Φλέμινγκ με την πενικιλίνη, τρεις άλλοιεπιστήμονες έκαναν πειράματα με την ουσία προκειμένου να ενισχύσουν τη δράση της.Από τότε, η πενικιλίνη χρησιμοποιήθηκε για να σώσει χιλιάδες ζωές.

2. Βιάγκρα

Όταν ακούμε τηλέξη «παρενέργεια», συνήθως το μυαλό μας πάει στο κακό. Στην περίπτωση τουβιάγκρα, μια παρενέργεια μπορεί να αποδειχθεί επαναστατική.

Οι Simon Campbell και David Roberts ξεκίνησαν να μελετούν τηναποτελεσματικότητα ενός νέου φαρμάκου για την υπέρταση. Μέχρι τα τέλη της δεκαετίαςτου ’80, το φάρμακο ήταν έτοιμο για κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους.

Οι ερευνητέςχορήγησαν το φάρμακο σε ασθενείς και απογοητεύτηκαν από τη δράση του. Όταν όμωςκοίταξαν τις παρενέργειες που είχε στους ασθενείς, διαπίστωσαν πως πολλοί από αυτούςείχαν αναφέρει πως το φάρμακο τους είχε επιφέρει στύση.

Οι δοκιμές τότεστράφηκαν στην επίδραση του φαρμάκου κατά της στυτικής δυσλειτουργίας καιστέφθηκαν με απόλυτη επιτυχία. Το φάρμακο εγκρίθηκε από τον ΑμερικανικόΟργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) το 1998.

3. Βηματοδότης

Ο ερευνητής Wilson Greatbatch είχε επιδείξει ιδιαίτερο ζήλο στη μελέτη των λειτουργιών του ανθρώπινουσώματος. Αναζητούσε επίμονα μια λύση για τον «καρδιακό αποκλεισμό», μια πάθησηστην οποία η καρδιά δε λαμβάνει σήματα από τα γύρω νεύρα ώστε να αντλεί σωστάτο αίμα. Άλλοι επιστήμονες είχαν δημιουργήσει ογκώδεις συσκευές για την ενεργοποίησητων καρδιακών μυών, όμως ο Greatbatch ήθελε να δημιουργήσει ένα μικρότερο εμφύτευμα για να επιτύχει το ίδιοαποτέλεσμα.

Στην προσπάθειάτου να δημιουργήσει μια συσκευή που θα κατέγραφε τον καρδιακό παλμό, τυχαίατοποθέτησε λάθος λυχνία. Όταν συνειδητοποίησε το λάθος του, αποφάσισε ναμελετήσει τα αποτελέσματα. Η ανακάλυψή, ο γνωστός βηματοδότης, αποδείχθηκειδανική για την αποστολή σημάτων στην καρδιά. Η συσκευή χρησιμοποιήθηκε γιαπρώτη φορά σε ανθρώπους τη δεκαετία του 1960.

4. Αναισθητικό

Η ανακάλυψη αυτήάλλαξε για πάντα την πορεία της Ιατρικής. Οι άνθρωποι που συνέβαλαν στηδημιουργία των αναισθητικών εμπνεύστηκαν από τυχαίες κλινικές παρατηρήσεις.

Οι Crawford Long, William Morton, Charles Jackson και Horace Wells διαπίστωσαν ότι σε μερικές περιπτώσεις ο αιθέρας και το οξείδιο τουαζώτου εμπόδιζαν το αίσθημα του πόνου.

Η ανακάλυψη αυτή χρησίμευσεστη δημιουργία αναισθητικών, τα οποία εφαρμόζονται στις ιατρικές επεμβάσεις καιβοηθούν τον ασθενή να μην αισθάνεται πόνο.