ΕΙΔΗΣΕΙΣ

"Ιατρικές" θεραπείες που προκαλούν... τρόμο

Μόνο γέλιο ή τρόμομπορούν να μας προκαλέσουν σήμερα διάσημες θεραπευτικές μέθοδοι πουεφαρμόζονταν  για πάνω από 2.500 χρόνια.Οι ασθενείς πίστευαν ότι οι γιατροί ήξεραν τι έκαναν, ωστόσο στην ουσία, μάλλονπάθαιναν μεγαλύτερη ζημιά.
"Ιατρικές" θεραπείες που προκαλούν... τρόμο

Μόνο γέλιο ή τρόμομπορούν να μας προκαλέσουν σήμερα διάσημες θεραπευτικές μέθοδοι πουεφαρμόζονταν για πάνω από 2.500 χρόνια.Οι ασθενείς πίστευαν ότι οι γιατροί ήξεραν τι έκαναν, ωστόσο στην ουσία, μάλλονπάθαιναν μεγαλύτερη ζημιά.

Δείτε μερικέςαπό τις πιο εκκεντρικές θεραπείες και φάρμακα, που, ευτυχώς, σήμερα δενχρησιμοποιούνται!

Πονόδοντος

Στηναρχαία Αίγυπτο, όταν κάποιος υπέφερε από πονόδοντο, τοποθετούσαν πάνω στο δόντιένα νεκρό ποντίκι. Άλλη τακτική, σύμφωνα με τα συγγράμματα του Ρωμαίου φυσικούφιλοσόφου και ιστοριογράφου, Πλίνιου του Πρεσβύτερου, ήταν να τρίβουν τοαριστερό δόντι ενός ιπποπόταμου στο δόντι του ασθενούς και αυτός στη συνέχειανα τρώει τις στάχτες από το κεφάλι ενός λύκου.

Καρκίνος

Το 1880, τοιατρικό περιοδικό «Lancet» δημοσίευσε μια επιστολή από ένα γιατρό, ο οποίοςθεωρούσε ότι το χτύπημα από κεραυνό ήταν θαυματουργή θεραπεία. Ο γιατρόςεπικαλέστηκε την ιστορία ενός αγρότη, ο οποίος, αφού χτυπήθηκε από κεραυνό,έμεινε αναίσθητος. Όταν ξύπνησε, ο καρκίνος από τον οποίο έπασχε ο αγρότης,ήταν σε ύφεση.

Ψείρες

Ο χειρούργοςJehan Yperman, που έζησε τον13ο αιώνα, προέτρεπε όσους είχαν κολλήσει νααλειφτούν με μια πάστα, η οποία περιείχε υδράργυρο, στάχτες, φλέγμα ενός μικρούπαιδιού και λαρδί.

Κατάθλιψη

Οι γιατροίτου 19ου αιώνα πίστευαν ότι το «μπλε χάπι» της εποχής μπορούσε να θεραπεύσεισχεδόν τα πάντα. Μάλιστα, ακόμα και ο Αβραάμ Λίνκολν φημολογείται ότι τοέπαιρνε ως θεραπευτική αγωγή για τη μελαγχολία. Το χάπι αυτό, που ο ασθενήςέπρεπε να παίρνει τρεις φορές την ημέρα, περιείχε μία ισχυρή δόση νευροτοξίνης,9.000 φορές μεγαλύτερη από τα σημερινά δεδομένα.

Τραύλισμα

Όσοιτραύλιζαν, θεωρούνταν ότι έχουν πολύ μικρή γλώσσα ή ότι αυτή δεν ήταν σωστά «τοποθετημένη».Ο Γάλλοςγιατρός Hervez Chegoin, που έζησε το 1830, πρότεινε ότι η λύση στο τραύλισμαήταν τα… μηχανικά μέσα.

Σχιζοφρένεια

Ήταν συνήθηςτακτική μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι ψυχίατροι να χορηγούν στους σχιζοφρενείςινσουλίνη, προκειμένου να τους ρίχνουν σε κώμα και στη συνέχεια να τονεπαναφέρουν. Ωστόσο, η ινσουλίνη εμπόδιζε την εισροή συγκεκριμένων ουσιών στονεγκέφαλο, με αποτέλεσμα να νεκρώνονται τα εγκεφαλικά κύτταρα.

Επιληψία

ΣτηνΑναγέννηση, η θεραπεία για την επιληψία ήταν το ανθρώπινο αίμα και το λίπος.Μάλιστα, οι γιατροί προέτρεπαν τους επιληπτικούς ασθενείς τους να πιούν μία ήδυο σταγόνες από τους αποκεφαλισμένους, προκειμένου να θεραπευτούν.

Έρωτας

Ο Γαληνόςυποστήριζε ότι ένας ερωτευμένος, αν έμενε χωρίς θεραπεία, σύντομα θα ανέπτυσσεφλύκταινες, θα συρρικνωνόταν, θα ούρλιαζε σαν λύκος και έπειτα θα πέθαινε. ΟΈλληνας ανατόμος έγραψε μάλιστα ότι το «άνοιγμα» των αιμορροΐδων είναι η πιοασφαλής λύση.