Άννα Φρόυντ (Anna Freud): Η πρωτοπόρος της παιδικής ψυχανάλυσης
Η Άννα Φρόυντ, κόρη του Σίγκμουντ Φρόυντ, μαζί με την Μέλανι Κλέιν θεωρούνται πρωτοπόροι της παιδικής ψυχανάλυσης.
Η Άννα Φρόυντ γεννήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 1895 και απεβίωσε στις 9 Οκτωβρίου 1982. Το σώμα της αποτεφρώθηκε στο κρεματόριο Golders Green και η τέφρα της τοποθετήθηκε σε ένα μαρμάρινο ράφι δίπλα στην αρχαιοελληνική λάρνακα των γονιών της.
Περίπου ένα χρόνο μετά το θάνατό της δημοσιεύτηκε ολόκληρο το έργο της, με τους συναδέλφους της να κάνουν λόγο για μία «παθιασμένη και εμπνευσμένη δασκάλα».
Προς τιμήν της, το 1984, η Κλινική Hampstead μετονομάστηκε σε Κέντρο Anna Freud, ενώ το σπίτι της στο Λονδίνο, όπως επιθυμούσε η ίδια, μετατράπηκε σε Μουσείο Φρόυντ, αφιερωμένο στον πατέρα της.
Εκτός από τις πρωτοποριακές θεωρίες στην ψυχανάλυση των παιδιών έμεινε στην ιστορία για τη μελέτη της «Οι μηχανισμοί άμυνας του Εγώ».
Πρόκειται για τις ψυχοδιανοητικές διαδικασίες που κινητοποιεί το «Εγώ» κάθε φορά πού βιώνει μια ενορμητική απαίτηση ή ένα συναίσθημα σαν κίνδυνο ή απειλή και διατυπώθηκαν για πρώτη φορά το 1936.
Χρησιμοποιώντας συγκεκριμένα παραδείγματα, εντόπισε, περιέγραψε και ανέλυσε τα «αμυντικά» αυτά σχήματα, επεσήμανε τα διάφορα μέσα που μπορούν να χρησιμοποιήσουν (φαντασίωση, διανοητική δραστηριότητα...), έθεσε το πρόβλημα της διαχρονικής τους ταξινόμησης και, τέλος, προσπάθησε να διαφοροποιήσει τους μηχανισμούς, με κριτήριο την αναφορά τους σε εσωτερικές ή εξωτερικές πηγές άγχους.
Ενδεικτικό της συνεισφοράς της είναι το γεγονός ότι κάποιοι από αυτούς τους μηχανισμούς άμυνας είναι γενικώς αποδεκτοί στον ψυχαναλυτικό χώρο μέχρι σήμερα.
Διαβάστε επίσης:
