ΠΕΦ: Η πιο στρεβλή τιμολόγηση των τελευταίων ετών εξοντώνει το ελληνικό φάρμακο

Της Διονυσίας Προκόπη

Σε περισσότερα από 1.680 φάρμακα της εγχώριας παραγωγής, η μείωση στις τιμές κυμαίνεται από 5% έως και 75%, σε ορισμένες περιπτώσεις. Μεσοσταθμικά, σε κάθε ανατιμολόγηση, οι τιμές των γενοσήμων και off-patent φαρμάκων, τα οποία αποτελούν τη βάση της ελληνικής παραγωγής, μειώνονται κατά 10-12%. Την ίδια ώρα, οι αντίστοιχες μειώσεις στα εισαγόμενα νεότερα, εντός καθεστώτος προστασίας, φάρμακα κυμαίνονται στο 1,5%-2%, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΠΕΦ.

Η Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοβιομηχανίας εκφράζει την έντονη διαμαρτυρία της για τη «σχεδιαζόμενη επιβολή επιλεκτικών νέων εξοντωτικών τιμών στα φάρμακα» μέσω μιας «αδιανόητης λογικής» η οποία εστιάζει και πάλι, μονομερώς και ασύμμετρα μόνο στις τιμές των οικονομικών ελληνικών φαρμάκων. «Η εξέλιξη αυτή οδηγεί σε πλήρες αδιέξοδο την ελληνική παραγωγή, οδηγώντας πολλές επιχειρήσεις σε οριακές καταστάσεις και χιλιάδες εργαζόμενους στην αβεβαιότητα» τονίζει η ΠΕΦ.

Το αδιέξοδο της συγκεκριμένης πολιτικής τιμολόγησης έχει παραδεχτεί και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας. Ο υπουργός Υγείας, Ανδρέας Ξανθός, κατά τη συζήτηση του πολυνομοσχεδίου με τα προαπαιτούμενα στη Βουλή, δεσμεύθηκε ότι μετά την ολοκλήρωση της αξιολόγησης, θα ξεκινήσει οργανωμένη συζήτηση με τους δανειστές, προκειμένου να επιτευχθεί ένα διαφορετικό μείγμα πολιτικής.

Ωστόσο, η Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοβιομηχανίας δίνει επείγοντα χαρακτήρα στο ζήτημα, απαιτώντας να αναλάβει κάθε πλευρά τις ευθύνες της τώρα. Επισημαίνει ότι τα δημόσια ταμεία δεν εξοικονομούν ευρώ, ενώ αντίθετα αυξάνεται η διείσδυση των ακριβών φαρμάκων. «Το νέο δελτίο προτεινόμενων τιμών υιοθετεί άκριτα την αλλοπρόσαλλη και αποδεδειγμένα ατελέσφορη πολιτική των "θεσμών". Επιβάλλει επιλεκτικά νέες ισοπεδωτικές μειώσεις τιμών μόνο στα ήδη οικονομικά φάρμακα της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας, βυθίζοντάς τα στην απαξίωση. Οι τιμές περισσότερων από 1.680 ελληνικών φάρμακων κουρεύονται εκ νέου σήμερα έως και 75%. Και αυτή είναι η 11η συνεχόμενη μείωση που επιβάλλεται στοχευμένα στην ελληνική παραγωγή, με συνέπεια τα ελληνικά φάρμακα να έχουν χάσει σε 7 χρόνια το 67% της τιμής τους. Είναι παράδοξο, μάλιστα, το γεγονός ότι γίνεται αποδεκτή μια εξόφθαλμη καταχρηστική ανισότητα στις συνεχείς μειώσεις τιμών: σε κάθε ανατιμολόγηση οι τιμές των γενοσήμων και παλιών φαρμάκων, που αποτελούν τη βάση της ελληνικής παραγωγής, μειώνονται μεσοσταθμικά κατά 10-12%, ενώ παράλληλα οι αντίστοιχες μειώσεις στα εισαγόμενα νεότερα ακριβά φάρμακα κυμαίνονται στο 1,5%-2%».

Σημειώνει δε, ότι στις απαράδεκτες συνθήκες ανατιμολόγησης, προστίθενται κάθε χρόνο εξωπραγματικά και οριζόντια clawback και rebates, με συνέπεια οι ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες να επιστρέφουν στο Δημόσιο από 20% έως και το 45% του τζίρου τους «αναίτια και παράλογα». «Αναίτια, γιατί τα σκευάσματά τους δεν ευθύνονται για τις υπερβάσεις της φαρμακευτικής δαπάνης. Παράλογα, γιατί τα οικονομικά ελληνικά φάρμακα είναι αυτά που παράγουν κάθε χρόνο σημαντικές εξοικονομήσεις στο σύστημα υγείας. Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη που τιμωρεί τα οικονομικά γενόσημα φάρμακα, όταν παντού χρησιμοποιούνται ως εργαλείο ισορροπίας στην φαρμακευτική πολιτική».

«Η ΠΕΦ κρούει, προς κάθε κατεύθυνση, τον κώδωνα του κινδύνου. Πολλά οικονομικά ελληνικά φάρμακα θα αποσυρθούν αναγκαστικά από το σύστημα, λόγω των ασφυκτικών συνθηκών παραγωγής και θα αντικατασταθούν από νέες εισαγόμενες και πιο ακριβές θεραπείες, με αποτέλεσμα την αύξηση της δημόσιας δαπάνης και τη μεγαλύτερη επιβάρυνση των ασθενών». Επισημαίνει τον κίνδυνο, η ελληνική φαρμακοβιομηχανία να μετατραπεί από πυλώνα ανάπτυξης σε αναιμική συμπληρωματική δραστηριότητα ενός ανεξέλεγκτου εισαγωγικού εμπορίου στον ευαίσθητο χώρο της Υγείας.

Καλεί, τέλος, να εφαρμοστούν διαθρωτικά μέτρα ελέγχου συνταγογράφησης και σύστημα δίκαιης τιμολόγησης και καταλήγει: «Ας σταματήσουμε να δεχόμαστε τα οριζόντια μέτρα των Θεσμών που διαλύουν την Ελληνική Βιομηχανία».