Μιχ. Χειμώνας ΣΦΕΕ: Ανάγκη για ένα Εθνικό Σχέδιο για την υγεία, μετά την αντιαναπτυξιακή λογική
Την ανάγκη για μία νέα οργάνωση, για ένα ολοκληρωμένο Εθνικό Σχέδιο για την Υγεία καθώς ο κλάδος του φαρμάκου έρχεται συνεχώς αντιμέτωπος με αντιαναπτυξιακή λογική, πρότεινε ο Γενικός Διευθυντής του ΣΦΕΕ κ. Μιχάλης Χειμώνας, κατά την τοποθέτησή του στην εκδήλωση Επιχειρηματικής Αριστείας που οργάνωσε την Τετάρτη η Active Publising Business.
Η έλλειψη σταθερού θεσμικού πλαισίου, οι συνεχείς εναλλαγές στη φορολογική νομοθεσία, η καθυστέρηση στη λήψη αποφάσεων, περιγράφουν το ασφυκτικό πλαίσιο, τόνισε ο κ. Χειμώνας, προσθέτοντας, ότι οι άξονες πάνω στους οποίους θα πρέπει να κινηθεί η Πολιτεία είναι, η ορθολογική χρηματοδότηση του συστήματος Υγείας και η προώθηση των πρακτικών που αυξάνουν την πρόσβαση ασθενών σε καινοτόμες θεραπείες.
Αναλυτικά, η ομιλία του Γενικού Διευθυντή του ΣΦΕΕ έχει ως εξής:
«Ο ΣΦΕΕ επενδύει, σε όλα τα επίπεδα, στη διαμόρφωση όρων συνεργασίας και συναντίληψης.
Ιδιαιτέρως σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς είναι ο μοναδικός δρόμος για να φτάσουμε σε βιώσιμες λύσεις, χωρίς να αφήσουμε πίσω εκείνους που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη.
Διασφαλίζοντας τα πρωτεύοντα κοινωνικά αγαθά. Και το φάρμακο είναι πρωτίστως αυτό.
Ο Κλάδος, παρά τις δαιμονοποιήσεις των προηγούμενων χρόνων, απέδειξε στις δύσκολες συνθήκες την κοινωνική του ενσυναίσθηση.
Ήταν – και οι περισσότεροι το ξέρετε- παρά πολλές οι φορές που οι εταιρίες υπερέβησαν τα όρια της αντοχής τους προκειμένου να μην φτάσει το μέγεθος του προβλήματος στους ασθενείς.
Ωστόσο, πραγματική προστασία των ασθενών, ουσιαστική διασφάλιση του συστήματος Υγείας δεν επιτυγχάνεται, παρά μόνο με μια νέα οργάνωση, ένα ολοκληρωμένο Εθνικό Σχέδιο για την Υγεία. Μια σύγχρονη Στρατηγική η οποία κατανοεί τη λειτουργία της αγοράς του Φαρμάκου –ενός ισχυρά ρυθμιζόμενου κλάδου της οικονομίας, και ορίζει ένα σταθερό και δίκαιο πλαίσιο, ώστε να αντιμετωπιστούν οι παθογένειες, οι οποίες παράγουν συνεχώς «κρίσεις» στο χώρο της Υγείας, οι οποίες – ας είμαστε ειλικρινείς- δεν δικαιολογούνται πάντα από την δημοσιονομική δυσχέρεια.
Αναφέρομαι σε μια αντιαναπτυξιακή λογική, με την οποία έρχεται συνεχώς αντιμέτωπος ο Κλάδος του Φαρμάκου.
Η έλλειψη σταθερού θεσμικού πλαισίου, οι συνεχείς εναλλαγές στη φορολογική νομοθεσία, η καθυστέρηση στη λήψη αποφάσεων, περιγράφουν το πλαίσιο.
Σε συνδυασμό με το μεγάλο πρόβλημα ρευστότητας από τη μη αποπληρωμή των οφειλών του Δημοσίου προς τις εταιρίες, είναι σαφές ότι χάνεται πολύτιμη ενέργεια που θα μπορούσε να γίνει επενδύσεις στον τομέα της Υγείας. Κι άρα περισσότερες και καλύτερες παροχές υγείας και θέσεις εργασίας.
Αυτή η δυναμική είναι απόλυτα ταυτισμένη με την καινοτομία που είναι μονόδρομος για τη χώρα. Και απόλυτα εξαρτημένη από τον καλό συντονισμό του Κλάδου με την Πολιτεία. Η οποία θα πρέπει στην πράξη πλέον να πειστεί πως σε αυτόν τον μονόδρομο ένας ισχυρός σύμμαχος και ένας γνήσιος πρωτοπόρος είναι ο ευρύτερος Τομέας της Υγείας και του Φαρμάκου.
Επισημαίνω αυτή την ανάγκη γιατί είναι σαφές ότι ο Κλάδος δεν αντιμετωπίζεται στη βάση αυτής της κεντρικής του διάστασης, η οποία αφορά τόσο στην Υγεία, όσο και στην Ανάπτυξη.
Και αυτή η αντίληψη συνέβαλε σε αποφάσεις για τυφλές μειώσεις της φαρμακευτικής δαπάνης, με παράλληλα τα εκρεμμή χρέη του Δημοσίου προς τις εταιρίες. Εμμένοντας προφανώς σε ένα ερώτημα που θα έπρεπε να έχει απαντηθεί προ καιρού.
Στο γνωστό... «αν το φάρμακο είναι κοινωνικό αγαθό ή εμπορεύσιμο προίον», την ώρα που είναι σαφές πλέον ότι η απάντηση είναι ότι το φάρμακο είναι επένδυση στην πρόοδο και στην ευημερία.
Συνεχίζοντας μία λάθος ανάγνωση ότι οι δαπάνες υγείας αντιμετωπίζονται ως απειλή για τα δημόσια ταμεία, παρότι έχει αποδειχθεί ότι οι δαπάνες υγείας σχετίζονται άμεσα με το εισόδημα και οδηγούν στην ανάπτυξη και την ευημερία μιας χώρας.
Η ουσία είναι ότι δημιουργήθηκε μια ασφυκτική κατάσταση, η οποία οδήγησε:
• Αφενός σε κινδύνους για την κάλυψη των αναγκών του πληθυσμού. Δημιουργούνται προυποθέσεις για «ασθενείς δύο ταχυτήτων», για μεγαλύτερες ανισότητες σε ότι αφορά το πιο κρίσιμο κοινωνικό δικαίωμα, αυτό της ισότιμης πρόσβασης σε θεραπευτικές επιλογές.
• Αφετέρου περιόρισε την αναπτυξιακή δυναμική του Κλάδου. Η μη τακτική αποπληρωμή των οφειλών του Δημοσίου, οι τεράστιες φορολογικές επιβαρύνσεις, αποθάρρυναν τον δεύτερο εξαγωγικό Τομέα της χώρας.
Γιατί το Φάρμακο έχει αυτή τη θέση.
Η συνέργεια του τοπικού με το διεθνή επιχειρηματικό παράγοντα διαμορφώνει έναν ισχυρό ενιαίο κλάδο φαρμακευτικό κλάδο με ανεκτίμητη προστιθέμενη αξία τόσο στο πεδίο της Υγείας, όσο και στο χώρο της Ανάπτυξης.
Τώρα λοιπόν που ξανασχεδιάζεται η πολιτική για το σύστημα Υγείας ο ΣΦΕΕ θέτει με πολύ μεγάλη ένταση όσα πρέπει να γίνουν για να είναι βιώσιμο και δίκαιο το σύστημα Υγείας.
Και «βιώσιμο» σήμερα είναι μόνο το σύστημα που μπορεί να παρακολουθεί τις εξελίξεις, να ανατροφοδοτείται από την καινοτομία
Και πραγματικά «δίκαιο» όταν μπορεί να καλύπτει τις ανάγκες των ασθενών με σύγχρονες υπηρεσίες υγείας αλλά και να είναι επαρκές στην πραγματικά δύσκολη στιγμή. Εκεί που η ανισότητα ίσως έχει κόστος σε ανθρώπινη ζωή.
Σε αυτή τη βάση ο ΣΦΕΕ εκπροσωπώντας πολυεθνικές και εγχώριες φαρμακευτικές εταιρίες, έχει διατυπώσει τις θέσεις του. Με έμφαση σε δύο άξονες οι οποίοι αναλύονται στα σημαντικότερα θέματα.
Ο πρώτος είναι η ορθολογική χρηματοδότηση του συστήματος Υγείας. Οι αλλαγές ώστε να κατευθύνονται σωστά οι πόροι. Σαφής προτεραιότητα είναι η ενίσχυση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, μειώνοντας το μεγάλο κόστος της Δευτεροβάθμιας και Τριτοβάθμιας περίθαλψης.
Εδώ εντάσσεται και ο έλεγχος των δαπανών Υγείας. Που πρέπει να γίνει και σε άλλα κέντρα κόστους –εκτός φαρμάκου- τα οποία μάλιστα αποτελούν και το 85% του συνολικού προϋπολογισμού της Υγείας. Εξοικονομώντας 1δις από τα δημόσια νοσοκομεία. Και προφανώς είναι επείγον ζήτημα να υπάρξει σαφές χρονοδιάγραμμα για τη ρύθμιση των οφειλών προς τις εταιρίες.
Ο δεύτερος είναι η προώθηση των πρακτικών που αυξάνουν την πρόσβαση ασθενών σε καινοτόμες θεραπείες. Αναφέρομαι στις κλινικές μελέτες. Παρά τα προφανή οφέλη για τους ασθενείς, την ενδυνάμωση με νέα γνώση και εργαλεία του επιστημονικού δυναμικού, αλλά και τα οφέλη για την οικονομία, - κάθε φορά που εγκρίνεται μια κλινική μελέτη «εισάγονται» στην Ελλάδα τουλάχιστον 250.000 €- , η χώρα μας υπολείπεται θεαματικά στον τομέα αυτό.
Υπάρχουν σίγουρα συγκρουσιακά σημεία για τις επιλογές που θα καθορίσουν την πολιτική Υγείας από εδώ και πέρα.
Όμως υπάρχουν και αυτονόητα κοινά σημεία τα οποία είναι αρκετά για να ξεκινήσει η συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων για ένα βιώσιμο σύστημα Υγείας.
Περιμένουμε απο την Πολιτεία, τον οδικό χάρτη, το Στρατηγικό Σχέδιο για την Υγεία, ώστε οι κινήσεις όλων να συντονίζονται και τελικά να αποδίδουν για το σύνολο.
Είναι βέβαιο ότι με την απόλυτη συναίσθηση της ευθύνης μας και με προτεραιότητα τον ασθενή ο Κλάδος του Φαρμάκου θα είναι εκεί για να στηρίξει την κοινωνία και την Πολιτεία. Αναζητώντας πάντα την αριστεία στο φάρμακο που παράγει. Διεκδικώντας τους όρους για ισότιμη πρόσβαση των ασθενών στο κοινωνικό αγαθό που παραδίδει. Επιδιώκοντας τη συνεργασία την επένδυση για την ευημερία του ανθρώπου που στηρίζει.
Διαβάστε ακόμη:
Γραμματεία Φαρμάκου ζητά η ΟΣΦΕ με συμμετοχή όλου του κλάδου, καθώς και γιατρών & ασθενών
Ισχυρά μηνύματα προς την πολιτεία από τον τομέα του φαρμάκου στα βραβεία «Salus 2015»
