Π. Λυμπερίδης: Η φυσικοθεραπεία, επένδυση για υγεία & οικονομία - Τι λέμε για τις συμβάσεις

Της Νατάσσας Ν. Σπαγαδώρου

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, το Βέλγιο (μία χώρα με τον ίδιο πληθυσμό με την Ελλάδα) έχει ετήσια δαπάνη 670.000.000 ευρώ, ενώ η χώρα μας, έχει 62.000.000 ευρώ, αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει το ποσό αυτό για την υγεία και την οικονομία, ειδικά σε περιόδους περιορισμένων δημοσιονομικών πόρων, σημειώνει.

Οι νέες συμβάσεις μεταξύ ΕΟΠΥΥ και παρόχων υγείας στοχεύουν, σύμφωνα με την διοίκηση του Οργανισμού, στο να διευκολυνθεί ο ασφαλισμένος και να μην προπληρώνει, αλλά και να υπάρξει καλύτερος έλεγχος της ποιότητας των υπηρεσιών και αναλωσίμων (που λαμβάνουν οι πολίτες) και φυσικά έλεγχος και διαφάνεια των δαπανών.

Ωστόσο η διαδικασία των συμβάσεων, έχει ανάψει φωτιές σε αρκετούς παρόχους υγείας - μεταξύ των οποίων οι φυσικοθεραπευτές και οι λογοθεραπευτές- οι οποίοι εκτιμούν ότι ο χρόνος της διαβούλευσης είναι πολύ μικρός και τελικά οι συμβάσεις αυτές, είναι άδικες για κάποιους κλάδους και εργαζομένους όπως αναφέρουν οι εκπρόσωποι των λογοθεραπευτών.

Στην συνέντευξη που ακολουθεί, ο κ. Λυμπερίδης, μιλάει για τις συμβάσεις και την διαδικασία - τονίζοντας ότι ο διάλογος είναι προσχηματικός και οι αποφάσεις του ΕΟΠΥΥ πολύ βιαστικές- για την δυναμική της φυσικοθεραπείας, ενώ σχολιάζει ρεπορτάζ του onMed πριν μερικές ημέρες, στο οποίο αναφερόταν ότι υπάρχουν φυσικοθεραπευτές στην χώρα μας, οι οποίοι δεν διαθέτουν τον βασικό εξοπλισμό στα ιατρεία τους.

«Εάν συμβαίνει κάτι τέτοιο, είναι απόλυτα μεμονωμένο περιστατικό και εξαιρετικά άδικο για τους 3.000 ελευθεροεπαγγελματίες φυσικοθεραπευτές», επισημαίνει ο κ. Λυμπερίδης, προσθέτοντας ωστόσο, ότι «το τελευταίο διάστημα, παρατηρείται μεγάλη παραγωγή διαφόρων ‘’θεραπευτών’’ κάθε είδους, που αντιποιούνται το επάγγελμα του φυσικοθεραπευτή και εκμεταλλεύονται τον πόνο του συμπολίτη μας πουλώντας «φύκια για μεταξωτές κορδέλες».

Επίσης, ο κ. Λυμπερίδης υποστηρίζει ότι ένας μεγάλος αριθμός συναδέλφων του, παρέχει υπηρεσίες σε δικαιούχους συμπολίτες μας, μικρής ηλικίας με σοβαρά κινητικά προβλήματα, γεγονός που σημαίνει ότι οι εν λόγω ασθενείς έχουν περοτεραιότητα.

Το πλήρες κείμενο της συνέντευξης έχει ως εξής:

- Κύριε Λυμπερίδη τις τελευταίες ημέρες υπάρχει σε εξέλιξη μια διαδικασία και έχει ανοίξει η συζήτηση για σύναψη συμβάσεων του ΕΟΠΥΥ με μεγάλη μερίδα παρόχων υγείας. Το θέμα αφορά και τους συναδέλφους σας που προσφέρουν υπηρεσίες σε δικαιούχους του άρθρου 17 του ΕΚΠΥ (ειδική αγωγή), ποια είναι η θέση του συλλόγου στο συγκεκριμένο ζήτημα;

- Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών εκπροσωπεί το σύνολο των φυσικοθεραπευτών της χώρας σε όποιο χώρο και να εργάζονται είτε δημόσιο είτε ιδιωτικό και από τον ιδρυτικό του Νόμο 3599/2007 αποτελεί σύμβουλο της πολιτείας. Ο Π.Σ.Φ όμως, δεν κλήθηκε έγκαιρα να εκφράσει την άποψή του παρά μόνο την τελευταία στιγμή όπως και όλοι οι υπόλοιποι πάροχοι, ο υποτιθέμενος διάλογος ήταν προσχηματικός και θεωρώ τις αποφάσεις του ΕΟΠΥΥ πολύ βιαστικές.

Αναφέρω ότι στις 22/12/2016 ψηφίστηκε ο Νόμος και στις 1/1/2017 έπρεπε ο ΕΟΠΥΥ μέσα σε 9 ημέρες να κάνει συμβάσεις.

Πρέπει να δεχτούμε ότι ειδικά το θέμα που αφορά το άρθρο 17, το οποίο διαβάζοντας κάποιος αντιλαμβάνεται ποιους αφορά και αφορά πολύ ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες που τουλάχιστον αυτή η κυβέρνηση έπρεπε να τις αντιμετωπίζει με ευαισθησία. Δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι σε κάθε κοινωνική παροχή ίσως να υπάρχουν στρεβλώσεις και γι αυτό υπάρχουν και οι ελεγκτικού μηχανισμοί.

Οι στρεβλώσεις δεν πρέπει να αποτελούν αιτία για οριζόντιες και άδικες περικοπές.

Όσον αφορά το κομμάτι της φυσικοθεραπείας που προσφέρεται από τους φυσικοθεραπευτές στα πλαίσια του άρθρου 17 του κανονισμού παροχών, αφορά υπηρεσίες που προσφέρονται σε δικαιούχους συμπολίτες μας, μικρής ηλικίας με σοβαρά κινητικά προβλήματα.

Θεωρώ –χωρίς να μειώσω την προσφορά των άλλων επαγγελματιών υγείας - ότι σε ένα πολυσύνθετο πρόβλημα υγείας, η κινητική αποκατάσταση αποτελεί προτεραιότητα. Τα περιστατικά είναι συγκεκριμένα και η προσφορά της φυσικοθεραπείας απολύτως αναγκαία, η δε κινητική αποκατάσταση είναι μια διαδικασία πολυετής στις περισσότερες των περιπτώσεων.

Αλλά επειδή διάβασα δημοσιεύματα τα οποία «πληγώνουν» τον κλάδο των φυσικοθεραπευτών για ακατάλληλα κρεβάτια κλπ, αν είναι αληθές, θεωρώ ότι είναι απόλυτα μεμονωμένο περιστατικό και εξαιρετικά άδικο για τους 3.000 ελευθεροεπαγγελματίες φυσικοθεραπευτές και δράττοντας της ευκαιρίας θέλω να τονίσω το εξής: το εργαστήριο φυσικοθεραπείας λειτουργεί με συγκεκριμένες προδιαγραφές εγκαταστάσεων, εξοπλισμού, διαμόρφωση χώρων κλπ βάσει του Π.Δ 29/1987.

Αδειοδοτείται μετά από έλεγχο της ειδικής επιτροπής των Περιφερειών και όταν δεν έχει τον κατάλληλο εξοπλισμό, τουλάχιστον 70 τ.μ , τους διαμορφωμένους χώρους κλπ δεν θα πάρει άδεια λειτουργίας.

Επίσης κάθε νόμιμο εργαστήριο φυσικοθεραπείας οφείλει να έχει αναρτημένο το ειδικό σήμα που χορηγεί ο Σύλλογος και που φέρει την ένδειξη «Νόμιμο εργαστήριο φυσικοθεραπείας».

Βέβαια ειδικά το τελευταίο διάστημα, παρατηρείται μεγάλη παραγωγή διαφόρων «θεραπευτών» κάθε είδους, που αντιποιούνται το επάγγελμα του φυσικοθεραπευτή και εκμεταλλεύονται τον πόνο του συμπολίτη μας πουλώντας «φύκια για μεταξωτές κορδέλες» και εδώ θα πρέπει οι συμπολίτες μας να είναι προσεκτικοί για τον επαγγελματία που θα προσφέρει τις υπηρεσίες κάτι που έχει τονίσει επανειλημμένα και ο ιατρικό Σύλλογος.

Στο site του Π.Σ.Φ υπάρχει ειδικό ψαχτήρι για αναζήτηση του Νόμιμου φυσικοθεραπευτή: Δείτε εδώ, την αναζήτηση μέλους Π.Σ.Φ.

- Τι ακριβώς λέτε εσείς τελικά για το θέμα που έχει ανακύψει με τις συμβάσεις, έχετε ζητήσει παράταση, διότι η διοίκηση του ΕΟΠΥΥ προχωρά κανονικά την διαβούλευση και το νέο καθεστώς θα ισχύσει στο τέλος του Ιανουαρίου.

- Ο Π.Σ.Φ ζητά τρίμηνη παράταση –όπως και οι λοιποί πάροχοι –προκειμένου να υπάρξει χρόνος για διαβούλευση και επίλυση των επιμέρους ζητημάτων. Βέβαια σε αυτό το διάστημα ο ΕΟΠΥΥ πρέπει να αποζημιώνει τον δικαιούχο όπως μέχρι σήμερα.

- Ποια ακριβώς είναι τα επιμέρους ζητήματα που πρέπει να επιλυθούν;

- Σας αναφέρω κάτι συγκεκριμένο που ισχύει όχι μόνο για τους δικαιούχους του άρθρου 17, αλλά και για του λοιπούς ασφαλισμένους. Πώς θα υπογραφεί η οποιαδήποτε σύμβαση χωρίς να έχει καθοριστεί η παροχή στον Κανονισμό παροχών, η σύμβαση είναι συνδεδεμένη με τον ενιαίο κανονισμό παροχών (Ε.Κ.Π.Υ) υπάρχουν πολλές εκκρεμότητες τόσο για το άρθρο 17 (ειδική αγωγή) όσο και για το άρθρο 14 ( φυσικοθεραπεία).

Επίσης θα πρέπει η δαπάνη που θα καθοριστεί, να είναι στο ύψος του απολύτως αναγκαίου, γιατί αυτά τα περιστατικά δεν μπορεί να μην τα παρέχεις κινητική αποκατάσταση, δεν μπορεί να σταματήσεις την παροχή φυσικοθεραπείας, γιατί το αποτέλεσμα θα είναι τραγικό, εμείς αναφέρουμε πάντα το γενικό θεώρημα ότι όποιος επενδύει στην φυσικοθεραπεία έχει πολλαπλά οφέλη και στα οικονομικά της Υγείας.

Αυτό φαίνεται και αποδεικνύεται στα Ευρωπαϊκά συστήματα υγείας όπου η φυσικοθεραπεία αποτελεί την πρώτη επιλογή στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, σας αναφέρω ότι το Βέλγιο έχει ετήσια δαπάνη 670.000.000 ευρώ, έχει τον ίδιο πληθυσμό με την Ελλάδα και η χώρα μας 62.000.000 ευρώ, δηλαδή ούτε το 1/10. Τα συμπεράσματα δικά σας!

Διαβάστε ακόμη:

ΕΟΠΥΥ: Οι συμβάσεις με τους παρόχους υγείας είναι μόνο η αρχή για τον νέο του ρόλο

Ασφαλιστικό: Και οι φυσικοθεραπευτές προσφεύγουν στα δικαστήρια - Το κράτος συνέταιρος που απομυζά