Εμπειρία και οικειότητα τα συν του διαιτολόγου και όχι το βάρος

Πολλοί άνθρωποι απευθύνονται σε διαιτολόγο, έχοντας σκοπό να βελτιώσουντην εικόνα τους ή να λύσουν κάποιο πρόβλημα υγείας.

Ο διαιτολόγος οφείλει ναέχει τις γνώσεις για να επιτευχθεί ο στόχος του πελάτη όσο πιο σωστά καιεύκολα γίνεται. Όμως, δεν είναι λίγοι αυτοί που θεωρούν απαραίτητο οδιαιτολόγος να είναι πρότυπο διατροφικής συμπεριφοράς και να έχει μιαιδανική εμφάνιση, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα τις γνώσεις και την επαγγελματικήαξιοπιστία του. Πόσο σωστό είναι όμως, να αξιολογείται η επαγγελματικήυπόσταση, οι γνώσεις και η αποτελεσματικότητα μόνο από την εμφάνιση;

Όταν κάποιος έρθει για πρώτη φορά σε επαφή με τον διαιτολόγοτου, καλό είναι να έχει κατά νου, ότι ο άνθρωπος που επέλεξε να εμπιστευτεί γιανα τον βοηθήσει, γνωρίζει και προάγει την υγεία. Ωστόσο, αυτό δενσυνδέεται πάντα με ένα τέλειο σώμα. Η εμφάνιση του διαιτολόγου (όπως καιόλων των ανθρώπων) επηρεάζεται και από άλλους παράγοντες, όπως οσωματότυπος, η κληρονομικότητα ή κατάσταση της υγείας του. Στις συναντήσειςπρέπει να δίνεται μεγαλύτερη έμφαση στην επικοινωνία, δηλαδή στο πόσοκατανοητά και εφαρμόσιμα είναι αυτά που προτείνει ο διαιτολόγος στον πελάτη,ώστε εκείνος να φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Άλλωστε, ένα δυσπροσάρμοστοδιαιτολόγιο από έναν καλλίγραμμο διαιτολόγο δεν θα έχει αποτελεσματικότητα!

Όμως, η εικόνα δεν είναι μόνο το βάρος. Η σχέση που αρχίζει ναχτίζεται μεταξύ πελάτη και διαιτολόγου επηρεάζεται και από τη γλώσσα τουσώματος. Τα άτομα έρχονται σε επαφή όχι μόνο λεκτικά αλλά και οπτικά καιείναι σημαντικό να αισθάνονται - και από τις δύο πλευρές - εμπιστοσύνη καιασφάλεια. Αντίστοιχα, θα μπορούσε κάποιος να έχει μια ιδανική εικόνα αλλά ναμην εμπνέει την ίδια εμπιστοσύνη με κάποιον άλλον που δεν έχει το ιδανικό σώμα.

Το Ίδρυμα Δημόσιας Υγείας της Μεγάλης Βρετανίας,δημιούργησε ένα εργαλείο που αφορά υπέρβαρα άτομα που εργάζονται στον τομέα τηςυγείας. Οι ερευνητές του Ιδρύματος, λοιπόν, έθεσαν κάποια ερωτήματα τόσοσε υπέρβαρα άτομα όσο και σε διαιτολόγους (κανονικού και υπερβάλλοντος βάρους)και κατέληξαν στα ακόλουθα συμπεράσματα. Διαπιστώθηκε ότι απασχολεί τόσοπολύ η εικόνα του διαιτολόγου τον πελάτη, που εκείνος θέλει να μάθει πόσακιλά είναι, τι τρώει, ποιες είναι οι συνήθειες του κ.ά. Οι διαιτολόγοι, από τηνάλλη πλευρά, ρωτήθηκαν τι κάνουν όταν συμβαίνει αυτό και υπήρξαν δυο ειδώναπαντήσεις. Κάποιοι είχαν διαπιστώσει ότι υπήρχε μεγαλύτερη πιθανότητα οιπελάτες τους να είναι πιο ανοιχτοί και ειλικρινείς μαζί τους, όταν απαντούσανσε ερωτήσεις για το βάρος τους. Υπήρχαν όμως και οι διαιτολόγοι οι οποίοιθεωρούσαν πως το να απαντούν σε προσωπικά ερωτήματα είναι λάθος, γιατί έτσιπαύει να είναι το επίκεντρο ο πελάτης και ο διαιτολόγος γίνεται πρότυπο, πουδεν πρέπει να αποτελεί μέρος του ρόλου του. Τελικά, το 70% των διαιτολόγωνδιαλέγει να απαντά σε αυτές τις ερωτήσεις, σύμφωνα με αυτή την έρευνα!

Από την ίδια μελέτη βρέθηκε ότι υπήρχαν και άνθρωποι πουεπέλεγαν έναν διαιτολόγο με περιττά κιλά, γιατί ένιωθαν μεγαλύτερη οικειότητακαι αισθάνονταν ότι σε αυτόν θα έβρισκαν περισσότερη κατανόηση. Αντίθεταόμως, αποδείχτηκε ότι οι υπέρβαροι διαιτολόγοι δεν ήταν περισσότεροευαισθητοποιημένοι απέναντι στους υπέρβαρους πελάτες από εκείνους μειδανικό βάρος. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, ήταν περισσότερο επικριτικοίκαι εχθρικοί με τους πελάτες τους.

Από τις απαντήσεις που δόθηκαν στο συγκεκριμένο εργαλείο,συμπεραίνουμε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν πως η εικόνα του διαιτολόγουείναι κάτι σημαντικό. Παρόλ’ αυτά, δεν είναι το πιο σημαντικό! Δενπρέπει το κριτήριο για τις γνώσεις του, να είναι η εικόνα του. Ο διαιτολόγοςδε προάγει την ομορφιά, αλλά την υγεία. Επίσης, δεν είναι πρότυπο αλλά σύμβουλος.Δε θα πρέπει να συνδέεται η αποτελεσματικότητα ενός επαγγελματία με την εμφάνισητου. Η απαίτηση να είναι ο διαιτολόγος πρότυπο του δημιουργεί άγχος, πίεση,μειώνει την απόδοση του και αισθάνεται ότι η εικόνα του έχει μεγαλύτερη σημασίααπό τις γνώσεις του. Αξίζει να αναφερθεί ότι άνθρωποι που ασχολούνται μεεπαγγέλματα στα οποία δέχονται ιδιαίτερη πίεση να είναι λεπτοί (όπως μοντέλα,χορευτές, διαιτολόγοι κ.ά.), έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουνκάποια διατροφική διαταραχή κατά την διάρκεια της καριέρας τους.Άλλωστε, έρευνες έχουν αποδείξει ότι άτομα με νευρική ανορεξία έχουν πολύπερισσότερες επαφές με κοινωνικές πηγές που προωθούν την απώλεια βάρους σεσχέση με άλλα άτομα.

Ασφαλώς, ένας διαιτολόγος γνωρίζει πολύ καλά ότι ησωματική και πνευματική ευεξία σχετίζεται με την ισορροπημένη διατροφή καισίγουρα καλό είναι να το εφαρμόζει και ο ίδιος. Αυτό απέχει μακράν από τηντέλεια εικόνα σώματος που «απαιτεί» η κοινωνία από τον διαιτολόγο.Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν καθορίζει μόνο η διατροφή την εικόνα σώματος καιδεν έχει πάντα σχέση με την υγεία.

Γράφει η Όλγα Κακουλίδη, Διαιτολόγος - Διατροφολόγος