Μυελοΐνωση: Καρκίνος αίματος που “χτυπάει” στον μυελό των οστών - Συμπτώματα

Οι ουλές διαταράσσουν τη φυσιολογική παραγωγή αιμοσφαιρίων και ορισμένα κύτταρα που παράγουν αίμα μπορούν να μετακινηθούν από τον μυελό των οστών στον σπλήνα και στο ήπαρ. Αυτό οδηγεί σε μείωση των υγιών ερυθρών και των λευκών αιμοσφαιρίων, καθώς και των αιμοπεταλίων.

Ως αποτέλεσμα, τα άτομα με μυελοΐνωση συχνά αναπτύσσουν αναιμία και μπορεί να εμφανίσουν -μεταξύ άλλων συμπτωμάτων- κόπωση, εύκολους μώλωπες ή αιμορραγία, νυχτερινές εφιδρώσεις, συχνές λοιμώξεις και ανεξήγητη απώλεια βάρους.

Επίκτητες (όχι κληρονομικές) γονιδιακές μεταλλάξεις προκαλούν περίπου το 50% όλων των περιπτώσεων μυελοΐνωσης. Σε άλλες περιπτώσεις, υποκείμενες διαταραχές του αίματος μπορεί να οδηγήσουν στην ανάπτυξη της νόσου.

Υπάρχουν δύο τύποι μυελοΐνωσης: πρωτοπαθής και δευτεροπαθής. Αν και τα αίτια κάθε τύπου διαφέρουν, οι θεραπευτικές προσεγγίσεις είναι παρόμοιες.

Πρωτοπαθής μυελοΐνωση

Η πρωτοπαθής μυελοΐνωση είναι ο πιο κοινός τύπος (περίπου το 60% όλων των περιπτώσεων). Η κατάσταση εμφανίζεται αυθόρμητα, χωρίς υποκείμενη διαταραχή του αίματος ή του μυελού των οστών ή άλλη ιατρική πάθηση. Οι επίκτητες γονιδιακές μεταλλάξεις προκαλούν τις περισσότερες περιπτώσεις πρωτοπαθούς μυελοΐνωσης, αλλά το τι προκαλεί αυτές τις γονιδιακές μεταλλάξεις είναι άγνωστο.

Δευτεροπαθής μυελοΐνωση

Η δευτερογενής μυελοΐνωση αναπτύσσεται λόγω υποκείμενης διαταραχής του αίματος ή του μυελού των οστών, όπως πολυκυτταραιμία ή θρομβοκυττάρωση. Η πρώτη συμβαίνει όταν το σώμα παράγει πάρα πολλά αιμοσφαίρια (κυρίως ερυθρά). Η δεύτερη είναι μια κατάσταση που εμφανίζεται όταν το σώμα σας παράγει πάρα πολλά αιμοπετάλια. Στο 10-20% των ατόμων με κάποια από αυτές τις δύο νόσους, η κατάσταση εξελίσσεται σε μυελοΐνωση.

Μυελοΐνωση: Συμπτώματα

Η μυελοΐνωση αναπτύσσεται με αργό ρυθμό και οι περισσότεροι ασθενείς δεν εμφανίζουν συμπτώματα στα αρχικά στάδια της νόσου. Καθώς η ίνωση (ουλές) στον μυελό των οστών επιδεινώνονται, η παραγωγή φυσιολογικών αιμοσφαιρίων επιβραδύνεται. Ο μειωμένος αριθμός υγιών αιμοσφαιρίων οδηγεί σε συμπτώματα μυελοΐνωσης, με τα κοινά συμπτώματα να είναι:

• Κούραση
• Αδυναμία
• Δυσκολία στην αναπνοή
• Χλωμό δέρμα
• Εύκολοι μώλωπες ή αιμορραγία
• Συχνές λοιμώξεις
• Κοιλιακός πόνος που οφείλεται σε μεγέθυνση σπλήνας (σπληνομεγαλία) ή διόγκωση του ήπατος (ηπατομεγαλία)
• Νυχτερινές εφιδρώσεις
• Ακούσια απώλεια βάρους
• Πυρετός
• Πόνος στις αρθρώσεις
• Φαγούρα στο δέρμα

Παθήσεις που σχετίζονται με την μυελοΐνωση

Τα άτομα με μυελοΐνωση μπορεί να έχουν αυξημένη πιθανότητα να αναπτύξουν τις ακόλουθες παθήσεις:

• Πυλαία υπέρταση: Η πιθανή μεγέθυνση της σπλήνας αυξάνει τη ροή του αίματος και την αρτηριακή πίεση στη φλέβα που μεταφέρει το αίμα από τη σπλήνα στο ήπαρ (πυλαία φλέβα). Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε διαρροή υπερβολικού αίματος σε μικρότερες φλέβες στο στομάχι και τον οισοφάγο , προκαλώντας ρήξη και αιμορραγία.
• Οξεία μυελογενής λευχαιμία (ΟΜΛ): Ένας επιθετικός καρκίνος του αίματος που αναπτύσσεται στον μυελό των οστών. Το 10-20% των ατόμων με μυελοΐνωση θα αναπτύξει τελικά ΟΜΛ.
• Εξωμυελική αιμοποίηση: Όταν ο μυελός των οστών δεν παράγει αρκετά κύτταρα αίματος, αυτά μπορεί να σχηματιστούν έξω από τον μυελό των οστών, δημιουργώντας συστάδες (όγκους) αναπτυσσόμενων κυττάρων αίματος σε όλο το σώμα. Αυτοί οι όγκοι μπορεί να προκαλέσουν γαστρεντερική αιμορραγία, συμπίεση του νωτιαίου μυελού και επιληπτικές κρίσεις.

Μυελοΐνωση: Παράγοντες κινδύνου

• Ηλικία: Η μυελοΐνωση τείνει να είναι πιο συχνή σε άτομα άνω των 60 ετών, αν και μπορεί επίσης να επηρεάσει παιδιά και νέους.
• Έκθεση σε χημικές ουσίες: Η έκθεση σε βενζόλιο και τολουόλιο (χημικές ουσίες που βρίσκονται στη βενζίνη και άλλα βιομηχανικά προϊόντα) και στην ακτινοβολία αυξάνει τον κίνδυνο μυελοΐνωσης.
• Άλλες αιματολογικές διαταραχές: Τα άτομα με ορισμένες άλλες αιματολογικές διαταραχές, όπως η πολυκυτταραιμία και η θρομβοκυτταραιμία, διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν δευτερογενή μυελοΐνωση.

Πηγή: health.com