Οστεοαρθρίτιδα: Πόσο αυξάνει τον καρδιαγγειακό κίνδυνο

Πρόκειται για μια εκφυλιστική ασθένεια των αρθρώσεων που εξελίσσεται καθώς ο χόνδρος με την πάροδο του χρόνου φθείρεται, ή που ξεκινά ως αντίδραση στο στρες στην οποία υποβάλλεται το οστό μετά από τραυματισμό του.

Πρόκειται για μια από τις πλέον συχνές χρόνιες νόσους.

Εκτός από οίδημα και απώλεια χόνδρου, οι άνθρωποι με οστεοαρθρίτιδα μπορεί επίσης να βιώνουν δυσκαμψία και πόνο.

Η οστεοαρθρίτιδα στο ισχίο και στο γόνατο αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης καρδιαγγειακών επεισοδίων, δεν ισχύει όμως το ίδιο όταν η πάθηση εμφανίζεται στο χέρι.

Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι η πάθηση επηρεάζει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών επεισοδίων.

Σε ορισμένες περιπτώσεις οι επιπτώσεις της νόσου στο καρδιαγγειακό σύστημα είναι συγκρίσιμες με εκείνες της παχυσαρκίας ή της υπέρτασης.

Οι καρδιαγγειακές παθήσεις, όπως η ισχαιμική καρδιακή νόσος, η συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια και το εγκεφαλικό επεισόδιο, αποτελούν την κύρια αιτία νοσηρότητας και θνησιμότητας.

Οι επιστήμονες αναζητούν συνεχώς τους τροποποιήσιμους παράγοντες ώστε να αποφευχθεί σημαντικός αριθμός καρδιαγγειακών συμβαμάτων και θανάτων.

Επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Οτάβα και του Τορόντο στον Καναδά, ερεύνησαν το θέμα σε 18.490 συμμετέχοντες. Η μεσαία ηλικία αυτών ήταν 68 ετών και το 60,3% ήταν γυναίκες. Το 24,4% πληρούσαν τα κριτήρια για οστεοαρθρίτιδα, το 16,3% ανέφεραν ότι είχαν περιορισμό στη λαβή αντικειμένων και το 25,4% στο περπάτημα. Στα 13,4 έτη κατά μέσο όσο, το 31,9% των συμμετεχόντων αντιμετώπισαν ένα καρδιαγγειακό επεισόδιο (2.759 νοσηλείες για συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, 1.865 για έμφραγμα του μυοκαρδίου, 1.844 για εγκεφαλικό επεισόδιο, 1.344 για στηθάγχη και 1.238 για επεμβάσεις επαναγγείωσης).

Διαπιστώθηκε ότι τα άτομα με οστεοαρθρίτιδα στο γόνατο ή στο ισχίο, αλλά όχι στο χέρι, ήταν σημαντικά πιο πιθανό να υποστούν καρδιαγγειακό επεισόδιο. Συγκεκριμένα, ο κίνδυνος ήταν κατά 13% υψηλότερος στους ασθενείς που είχαν οστεοαρθρίτιδα σε τουλάχιστον δύο γοφούς ή/και γόνατα σε σύγκριση με εκείνους που δεν είχαν οστεοαρθρίτιδα, και κατά 22% όταν η νόσος εντοπιζόταν σε τρεις ή περισσότερες αρθρώσεις (ισχία ή γόνατα).

Αρκετοί είναι οι παράγοντες που μπορεί να εμπλέκονται στην διαμόρφωση του συσχετισμού, δεδομένου ότι και οι δύο ασθένειες έχουν μερικούς κοινούς παράγοντες κινδύνου.

Τέτοιοι είναι η παχυσαρκία, η υπέρταση, ο διαβήτης, και η υπερχοληστερολαιμία.

Επίσης, για τον αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών συμβαμάτων ήδη έχουν κατηγορηθεί τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα που δίδονται στους ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα για την ανακούφιση του πόνου.

Η συντριπτική πλειονότητα, όμως, των μελετών δείχνει ότι οι ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα στο γόνατο ή/και στο ισχίο είναι λιγότερο σωματικά δραστήριοι, εξαιτίας του έντονου πόνου που βιώνουν στις αρθρώσεις.