JAMA: Πόσο μειώνει τον κίνδυνο των επιπτώσεων της long Covid ο εμβολιασμός
Το σύνδρομο long Covid εξακολουθεί να επηρεάζει περίπου δύο εκατομμύρια ανθρώπους στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Νέα έρευνα αποκαλύπτει τους παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με την εμφάνιση του συνδρόμου.
Τα υπέρβαρα άτομα, οι γυναίκες, οι καπνιστές και όσοι είναι άνω των 40 ετών, είναι πιο πιθανό να υποφέρουν από long Covid, σύμφωνα με την έρευνα που έγινε σε περισσότερους από 860.000 ασθενείς.
Επίσης, διαπιστώθηκε ότι οι συννοσηρότητες, όπως το άσθμα, η ΧΑΠ, ο διαβήτης τύπου 2, η στεφανιαία νόσος, η ανοσοκαταστολή, το άγχος και η κατάθλιψη, σχετίζονται επίσης με αυξημένο κίνδυνο για long Covid. Επιπλέον, οι ασθενείς που νοσηλεύονται κατά τη διάρκεια της οξείας λοίμωξης Covid είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν μακροχρόνια συμπτώματα.
Αντίθετα, «ήταν καθησυχαστικό να βλέπουμε ότι οι άνθρωποι που είχαν εμβολιαστεί διέτρεχαν σημαντικά μικρότερο κίνδυνο, σχεδόν τον μισό, να εμφανίσουν long Covid σε σύγκριση με τους μη εμβολιασμένους συμμετέχοντες», δηλώνει ο καθηγητής Βασίλειος Βασιλείου, από την Ιατρική Σχολή Norwich του Πανεπιστημίου της Ανατολικής Αγγλίας και επίτιμος σύμβουλος καρδιολόγος στα πανεπιστημιακά νοσοκομεία Norfolk και Norwich.
Ο κ. Βασιλείου εξηγεί ότι «ο long Covid είναι μια περίπλοκη κατάσταση που αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια ή μετά την εμφάνιση του Covid και ταξινομείται ως τέτοιος όταν τα συμπτώματα συνεχίζουν για περισσότερες από 12 εβδομάδες».
Τα πιο διαδεδομένα συμπτώματα long Covid είναι, σύμφωνα με τον κ. Βασιλείου, η δύσπνοια, ο βήχας, οι ταχυπαλμίες, οι πονοκέφαλοι και η έντονη κόπωση. Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πόνο ή σφίξιμο στο στήθος, «ομίχλη» του εγκεφάλου (brain fog), αϋπνία, ζάλη, πόνο στις αρθρώσεις, κατάθλιψη και άγχος, εμβοές, απώλεια όρεξης, πονοκεφάλους και αλλαγές στην αίσθηση της όσφρησης ή της γεύσης.
Η συν-συγγραφέας της μελέτης, Ελεάνα Ντατσάκη, από το Πανεπιστημιακό Κολέγιο του Λονδίνου (UCL) και το νοσοκομείο Ίπσουιτς, επισημαίνει ότι «τα ευρήματα βοηθούν στον καθορισμό των συνολικών δημογραφικών χαρακτηριστικών και των παραγόντων κινδύνου για την ανάπτυξη long Covid. Μπορούμε τώρα να κατανοήσουμε καλύτερα και να εξυπηρετήσουμε αυτό τον πληθυσμό με μακροπρόθεσμο σχεδιασμό φροντίδας, υποστήριξη για τις κλινικές long Covid και αύξηση της ευαισθητοποίησης για τον επιπολασμό και τον αντίκτυπο της πάθησης».
Η ίδια προσθέτει ότι «επιπλέον, μπορούμε να έχουμε μια καλύτερη στρατηγική για τη βελτιστοποίηση τυχόν τροποποιήσιμων παραγόντων κινδύνου, με εκστρατείες προώθησης της δημόσιας υγείας, ενθάρρυνσης της διακοπής του καπνίσματος, εμβολιασμού και διαχείρισης υγιούς βάρους στον πληθυσμό-στόχο».
Η έρευνα διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο Ανατολικής Αγγλίας (East Anglia) σε συνεργασία με τα πανεπιστημιακά νοσοκομεία Norfolk και Norwich, το Πανεπιστήμιο Imperial του Λονδίνου, το UCL, το υγειονομικό ίδρυμα Imperial College Healthcare NHS Trust και τα νοσοκομεία του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ και του Ίπσουιτς και τα ευρήματά της δημοσιεύονται στο περιοδικό JAMA Internal Medicine.