Σύνδρομο Feingold: Πώς επηρεάζει την ανάπτυξη του εντέρου στα νεογνά
Η μείωση στη σύνθεση πρωτεϊνών στα κύτταρα του αναπτυσσόμενου εντέρου, συμβάλλει σε μια σπάνια γενετική διαταραχή.
Ένα φθηνό συμπλήρωμα διατροφής όμως, μπορεί να βοηθήσει στην αναστροφή αυτής της μείωσης, σύμφωνα με νέα μελέτη που υπογράφει ο Yun-Fei Li από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Zhejiang στο Hangzhou της Κίνας.
Το εύρημα συμβάλλει στην κατανόηση της παθογένειας της νόσου και μπορεί να οδηγήσει σε νέες θεραπείες.
Το σύνδρομο Feingold τύπου 1 οδηγεί σε πολλαπλά προβλήματα στην ανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένων κάποιων που αφορούν στο σκελετικό και το νευρικό σύστημα. Το σύμπτωμα όμως με τη μεγαλύτερη επίδραση στη ζωή των ασθενών, είναι η ατρησία ή ατελής ανάπτυξη του εντέρου.
Η διαταραχή προκαλείται από την ατελή λειτουργία του γονιδίου Mycn, το οποίο μπορεί να λειτουργήσει ως μεταγραφικός παράγοντας και να προάγει τον πολλαπλασιασμό ρυθμίζοντας την έκφραση γονιδίων κυτταρικού κύκλου.
Οι συγγραφείς δημιούργησαν ένα μοντέλο χρησιμοποιώντας την επεξεργασία γονιδιώματος CRISPR για να διαγράψουν ένα τμήμα του γονιδίου Mycn σε ψάρι ζέβρα, του οποίου το έντερο έχει σημαντικές ομοιότητες με αυτό των ανθρώπων. Διαπίστωσαν ότι η απώλεια γονιδιακής δραστηριότητας οδήγησε σε δραματική μείωση του μεγέθους του εντέρου, τόσο σε μήκος όσο και στην αναδίπλωση που δίνει στο έντερο την τεράστια επιφάνεια απορρόφησής του.
Σε μια υποομάδα κυττάρων στο αναπτυσσόμενο έντερο, βρήκαν σημαντική προς τα κάτω ρύθμιση πολλών ριβοσωμικών γονιδίων, οδηγώντας σε μειωμένη μετάφραση γονιδίων και πρωτεϊνική σύνθεση.
Ιδιαίτερα επηρεάστηκαν τα γονίδια στη σηματοδότηση του μονοπατιού mTOR, ένα κεντρικό ρυθμιστή της πρωτεϊνικής σύνθεσης. Η θεραπεία του ψαριού ζέβρα με λευκίνη, ένα αμινοξύ που είναι γνωστό ότι ενεργοποιεί την οδό mTOR, οδήγησε σε μερική ομαλοποίηση του μεγέθους του εντέρου.
«Η εργασία μας δείχνει ότι κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής ανάπτυξης, τα εντερικά κύτταρα, τα οποία βρίσκονται σε κατάσταση υψηλού πολλαπλασιασμού, απαιτούν υψηλά επίπεδα έκφρασης του γονιδίου Mycn», λένε οι αντίστοιχοι συγγραφείς, Peng-Fei Xu και Xi Jin, «και ότι η διακοπή του πολλαπλασιασμού που προκαλείται από μειωμένη πρωτεϊνοσύνθεση ήταν ο κύριος λόγος για τα αναπτυξιακά ελαττώματα στο έντερο του μεταλλαγμένου Mycn. Αυτό υποδεικνύει μια πιθανή στρατηγική θεραπείας για τα εντερικά συμπτώματα σε ασθενείς με σύνδρομο Feingold τύπου 1, αν και είναι απαραίτητη η επιβεβαίωση σε ανθρώπινο εντερικό σύστημα».
«Το σύνδρομο Feingold που προκύπτει από την ανεπάρκεια Mycn είναι γνωστό εδώ και δεκαετίες· ωστόσο, ο μηχανισμός που οδηγεί σε γαστρεντερική ατρησία στο σύνδρομο Feingold τύπου 1 είναι ακόμη ασαφής. Αναπτύξαμε ένα μοντέλο μεταλλαγμένου ψαριού ζέβρα, το οποίο ανακεφαλαιώνει βασικούς φαινοτύπους του συνδρόμου Feingold τύπου 1, και επίσης παρείχε μια πιθανή στρατηγική θεραπείας για το σύνδρομο».
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό ανοιχτής πρόσβασης PLOS Biology.
