Πού μπορεί να οφείλεται η αιματουρία

Η αιματουρία διακρίνεται σε μικροσκοπική (η διαφυγή του αίματος είναι ελάχιστη και ανιχνεύεται μόνο κατά την εξέταση των ούρων στο μικροσκόπιο) και μακροσκοπική (το αίμα είναι αρκετό και φαίνεται με γυμνό μάτι).

Ανεξάρτητα από το πόσο εμφανής είναι η αιματουρία, πρέπει να εντοπίζεται η αιτία που την προκαλεί και να θεραπεύεται.

Οι πιθανές αιτίες

Λοιμώξεις του κατώτερου ουροποιητικού (κυστίτιδες, ουρολοιμώξεις): Αναπτύσσονται όταν εισέλθουν βακτήρια στην ουρήθρα και πολλαπλασιασθούν μέσα στην ουροδόχο κύστη. Οι κυστίτιδες είναι ιδιαιτέρως συχνές στις γυναίκες και συχνά εκδηλώνονται με μικροσκοπική ή μακροσκοπική αιματουρία. Εκτός από την αιματουρία, άλλα πιθανά συμπτώματα ουρολοίμωξης είναι επείγουσα ανάγκη για ούρηση, πόνος και αίσθημα καύσου κατά την ούρηση και ένταση της οσμής των ούρων. Σε μερικούς ασθενείς, όμως, ιδιαίτερα ηλικιωμένους, η μοναδική ένδειξη είναι η μικροσκοπική αιματουρία. Όταν η ουρολοίμωξη περιορίζεται στην ουροδόχο κύστη, σπανίως αναπτύσσεται πυρετός.

Λοίμωξη του νεφρού (πυελονεφρίτιδα): Αναπτύσσεται όταν εισέρχονται
βακτήρια στους νεφρούς, τα οποία συνήθως προέρχονται από την ουροδόχο κύστη
(μέσω των ουρητήρων) ή σπανιότερα από το αίμα. Τα συμπτώματα της πυελονεφρίτιδας μοιάζουν με αυτά της κοινής ουρολοίμωξης, με τη διαφορά ότι είναι
πιθανό να προκαλέσει υψηλό πυρετό και πόνο στην πλάτη, κάτω από τις πλευρές.

Πέτρα στην ουροδόχο κύστη ή το νεφρό: Τα ιχνοστοιχεία που συγκεντρώνονται στα ούρα μερικές φορές δημιουργούν κρυστάλλους στα τοιχώματα των νεφρών ή της
κύστης, οι οποίοι με τον καιρό μετατρέπονται σε μικρές, σκληρές πέτρες. Οι πέτρες αυτές σε γενικές γραμμές είναι ανώδυνες και έτσι δεν τις αντιλαμβάνεται ο ασθενής, έως ότου αρχίσει να τις αποβάλλει ο οργανισμός του. Όταν ο οργανισμός αποβάλλει μια πέτρα, ο πόνος είναι ανυπόφορος, ενώ στο τέλος μπορεί να προκληθεί μακροσκοπική ή μικροσκοπική αιματουρία.

Υπερτροφία του προστάτη: Καθώς οι άνδρες περνούν τα 40-50 τους χρόνια, ο προστατικός αδένας αρχίζει σταδιακά να διογκώνεται, με συνέπεια να πιέζει την ουρήθρα, εμποδίζοντας εν μέρει τη ροή των ούρων. Στα συμπτώματα της υπερτροφίας του προστάτη συμπεριλαμβάνονται δυσκολίες στην ούρηση, επείγουσα ή επίμονη ανάγκη για ούρηση και μακροσκοπική ή μικροσκοπική αιματουρία. Ανάλογα συμπτώματα μπορεί να προκαλέσει και η προστατίτιδα, δηλαδή η διόγκωση και φλεγμονή του προστάτη. Αν ο προστάτης μολυνθεί από μικρόβια, αναπτύσσεται οξεία προστατίτιδα που συνοδεύεται από απότομο, υψηλό πυρετό και θέλει άμεση αντιμετώπιση.

Νεφρική νόσος: Η μικροσκοπική αιματουρία αποτελεί συνηθισμένο σύμπτωμα
σπειραματονεφρίτιδας, μιας πάθησης στο σύστημα διηθήσεως (φιλτραρίσματος) του αίματος που διαθέτει κάθε νεφρός. Η σπειραματονεφρίτιδα μπορεί να αποτελεί τμήμα μιας συστηματικής νόσου όπως ο διαβήτης ή να εκδηλωθεί μεμονωμένα εξαιτίας
λοίμωξης, φλεγμονής στα αιμοφόρα αγγεία ή ανοσοποιητικών προβλημάτων.

Καρκίνος: Η αιματουρία μπορεί να αποτελεί ένδειξη καρκίνου της ουροδόχου
κύστεως (στο 30% των περιπτώσεων εκδηλώνεται με αιματουρία στα αρχικά στάδια),
του νεφρού ή του προστάτη.

Τραυματισμός του νεφρού: Ένα xτύπημα στο νεφρό (π.χ. σε τροχαίο ή σε ομαδικό
άθλημα) μπορεί να προκαλέσει εμφανή διαφυγή αίματος στα ούρα.

Έντονη άσκηση: Οι δρομείς μεγάλων αποστάσεων είναι εξαιρετικά ευάλωτοι στην
αιματουρία, αλλά οποιοσδήποτε προπονείται σκληρά μπορεί να την εκδηλώσει.

Η κατανάλωση ορισμένων τροφίμων, όπως τα παντζάρια και τα μούρα, μπορεί να
αλλάξει το χρώμα των ούρων. Η κατάσταση αυτή λέγεται υπέρχρωση
ούρων και πολλοί τη συγχέουν με την αιματουρία.

Η λήψη ορισμένων φαρμάκων μπορεί να προκαλέσει διαφυγή αίματος στα
ούρα. Αυτό μπορεί να συμβεί με αιμολυτικά/αντιθρομβωτικά (π.χ. ηπαρίνη,
βαρφαρίνη, ασπιρίνη), αντιβιοτικά, αντινεοπλασματικά κλπ.