Είναι η ονειροπόληση ένα είδος ψυχικής διαταραχής;
Οι άνθρωποι που βυθίζονται για ώρες σε πολύ λεπτομερείς και ρεαλιστικές ονειροπολήσεις πιστεύεται ότι πάσχουν από διαταραχή ΔΕΠ-Υ.
Η ονειροπόληση θεωρείται ως μια χαλαρωτική, σχεδόν μαγική στιγμή, η οποία δημιουργεί ευχάριστες φαντασιώσεις. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι βυθίζονται σε αυτά τα όνειρα για πολλές ώρες, γεγονός που μπορεί να είναι επιζήμιο για την εργασία τους και τις κοινωνικές τους σχέσεις. Αυτοί οι άνθρωποι πιστεύεται ότι πάσχουν από ΔΕΠ-Υ, αλλά η αλήθεια είναι ότι η κατάστασή τους είναι διαφορετική και πιο περίπλοκη.
Η μη προσαρμοστική ονειροπόληση συμβαίνει όταν οι άνθρωποι ολισθαίνουν σε πολύ λεπτομερείς και ρεαλιστικές ονειροπολήσεις που διαρκούν για ώρες οι οποίες είναι ζημιογόνες για τις υποχρεώσεις της καθημερινότητάς τους καθώς και της δημιουργίας της σύνδεσής τους με τον πραγματικό κόσμο.
Η Δρ. Nirit Soffer-Dudek από το Εργαστήριο Συνείδησης και Ψυχοπαθολογίας στο Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Ben-Gurion του Negev πιστεύει ότι σε πολλές περιπτώσεις, η δυσπροσαρμοστική αφηρημάδα μπορεί να αποτελεί καλύτερη διάγνωση από τη ΔΕΠ-Υ.
Αν και δεν έχει αναγνωριστεί επίσημα ως επίσημο ψυχιατρικό σύνδρομο, η Soffer Dudek προωθεί τον ορισμό της «δυσπροσαρμοστικής αφηρημάδας» ο οποίος συμπεριλαμβάνεται στην επόμενη έκδοση του Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM 6) ως μια διάγνωση που πρέπει να διερευνηθεί περαιτέρω. Τα αποτελέσματα της μελέτης, σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Χάιφα, δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στο περιοδικό Journal of Clinical Psychology.
Κατάθλιψη, μοναξιά και χαμηλή αυτοεκτίμηση
Προηγούμενες μελέτες έχουν βρει υψηλά ποσοστά ΔΕΠ-Υ σε εκείνους που αυτοπροσδιορίζονταν ότι πάσχουν από δυσπροσαρμοστική ονειροπόληση, εγείροντας έτσι το ερώτημα εάν η νέα διάγνωση είναι πραγματικά ξεχωριστή από τη ΔΕΠ-Υ. Στην τρέχουσα μελέτη, ο διδακτορικός φοιτητής Nitzan Theodor-Katz, μαζί με την Δρ. Soffer-Dudek και τους συνεργάτες της στο Πανεπιστήμιο της Χάιφα, εξέτασαν 83 ενήλικες που είχαν διαγνωστεί με ΔΕΠ-Υ.
Διαπιστώθηκε ότι περίπου το 20% του δείγματος των ανθρώπων που μελετήθηκαν πληρούσε τα κριτήρια της δυσπροσαρμοστικής αφηρημάδας, η οποία έχει μοναδικά κλινικά χαρακτηριστικά, ενώ περίπου το 80% έπασχε μόνο από ΔΕΠ-Υ.
Η υποομάδα με δυσπροσαρμοστική ονειροπόληση έπασχε από υψηλότερα ποσοστά κατάθλιψης, μοναξιάς και χαμηλής αυτοεκτίμησης, σε σύγκριση με εκείνες με ΔΕΠ-Υ που δεν πληρούσαν τα κριτήρια για δυσπροσαρμοστική ονειροπόληση, παρόλο που οι δύο ομάδες δεν διέφεραν ως προς τη σοβαρότητα της προσοχής τους (ελλειμματική διαταραχή).
«Τα ευρήματά μας υποδεικνύουν ότι υπάρχει ένα υποσύνολο ατόμων που έχουν διαγνωστεί με ΔΕΠ-Υ που μπορεί να ωφεληθεί περισσότερο από τη διάγνωση της δυσπροσαρμοστικής αφηρημάδας. Η ΔΕΠ-Υ φαίνεται να είναι μόνο ένα μικρό μέρος ενός γενικότερου προβλήματος που έχουν», κατέληξε η Soffer-Dudek.
