ΥΓΕΙΑ

Υποθυρεοειδισμός: 16 τυπικά συμπτώματα από την αύξηση του βάρους μέχρι την ξηροδερμία

Υποθυρεοειδισμός είναι η κλινική κατάσταση κατά την οποία ο θυρεοειδής αδένας υπολειτουργεί, δηλαδή παράγει μικρότερες ποσότητες θυρεοειδικών ορμονών από το φυσιολογικό.

Η πιο συχνή αιτία υποθυρεοειδισμού σήμερα είναι η αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα Hashimoto.

Στην κατάσταση αυτή το ανοσοποιητικό σύστημα «μπερδεύεται» με αποτέλεσμα θυρεοειδικά αυτό-αντισώματα (anti-TPO και anti-TG) να στρέφονται κατά του θυρεοειδούς και να τον καταστρέφουν.

Η αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα Hashimoto είναι πιο συχνή στις γυναίκες και σε άτομα με σχετικό οικογενειακό ιστορικό.

Υποθυρεοειδισμός προκύπτει επίσης μετά από θυρεοειδεκτομή, αφού έχει αφαιρεθεί ο αδένας, καθώς και μετά τη λήψη συγκεκριμένων φαρμάκων, όπως το λίθιο.

Ο υποθυρεοειδισμός μπορεί να είναι κλινικός ή υποκλινικός (πιο ήπιος).

Κλινικός υποθυρεοειδισμός διαγιγνώσκεται όταν τα επίπεδα TSH ορού είναι αυξημένα και οι συγκεντρώσεις των θυρεοειδικών ορμονών μειωμένες. Εμφανίζεται με συχνότητα 0,2 ως 2% στους ενήλικες.

Ο υποκλινικός υποθυρεοειδισμός διαγιγνώσκεται όταν οι συγκεντρώσεις των θυρεοειδικών ορμονών βρίσκονται εντός του φυσιολογικού εύρους, υπάρχουν όμως αυξημένα επίπεδα TSH.

Η επίπτωση του υποκλινικού υποθυρεοειδισμού εκτιμάται ότι αφορά το 4% ως 10% του ενήλικου πληθυσμού.

Συμπτώματα

Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο υποθυρεοειδισμός αρχίζει να εμφανίζεται με γενικά χαρακτηριστικά, όπως κακουχία και κόπωση.

Τα άλλα συμπτώματα εμφανίζονται σταδιακά, με διαφορετική σειρά από άτομο σε άτομο.

Δείτε ποια είναι τα τυπικά συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού:

  • Επιβράδυνση του μεταβολισμού, δυσκοιλιότητα
  • Πρήξιμο στο σώμα, το πρόσωπο ή γύρω από τα μάτια
  • Απώλεια όρεξης
  • Κούραση
  • Απώλεια ακοής
  • Κρύα άκρα
  • Αύξηση βάρους
  • Μυϊκή αδυναμία
  • Απώλεια λίμπιντο
  • Υψηλή χοληστερόλη
  • Βραχνάδα
  • Αραίωση μαλλιών
  • Αδιαθεσία
  • Ξηροδερμία
  • Επιβράδυνση του καρδιακού ρυθμού. Μπορεί να πέσει κάτω από 60 παλμούς ανά λεπτό
  • Εξασθένηση της μνήμης

Ο υποθυρεοειδισμός θεραπεύεται με χορήγηση λεβοθυροξίνης, δηλαδή ο ασθενής λαμβάνει εξωγενώς την ορμόνη που φυσιολογικά παράγει ο θυρεοειδής αδένας.

Έχει σημασία ο ασθενής να λαμβάνει τόση ποσότητα, ώστε ούτε να λείπει ούτε να περισσεύει η ορμόνη.

Η δόση έναρξης υποκατάστασης με λεβοθυροξίνη είναι περίπου 1,1 μg ανά κιλό ημερησίως, εξαρτάται δηλαδή από το σωματικό βάρος.

Στην Ελλάδα κυκλοφορούν διάφορες μορφές λεβοθυροξίνης, συγκεκριμένα δισκία, μαλακές κάψουλες και πόσιμα εναιωρήματα.

© 2014-2025 Onmed.gr - All rights reserved