Αντίσταση στην ινσουλίνη: Τι προκαλεί στις βαλβίδες της καρδιάς

Οι ενήλικες με αντίσταση στην ινσουλίνη διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο να αναπτύξουν στένωση της αορτής, μια καρδιακή πάθηση κατά την οποία η αορτική βαλβίδα στενεύει, περιορίζοντας τη ροή του αίματος έξω από την καρδιά, αναφέρουν οι ερευνητές.

Αν δεν αντιμετωπιστεί, η στένωση της αορτής μπορεί να οδηγήσει σε καρδιακή ανεπάρκεια και θάνατο.

«Αυτό το νέο εύρημα υπογραμμίζει ότι η αντίσταση στην ινσουλίνη μπορεί να είναι ένας σημαντικός και τροποποιήσιμος παράγοντας κινδύνου για τη στένωση της αορτής», δήλωσε η επικεφαλής ερευνήτρια Johanna Kuusisto, καρδιολόγος στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Kuopio στη Φινλανδία.

«Η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι κοινή στους δυτικούς πληθυσμούς και η διαχείριση της μεταβολικής υγείας θα μπορούσε να αποτελέσει μια νέα προσέγγιση για τη μείωση του κινδύνου στένωσης της αορτής και τη βελτίωση της καρδιαγγειακής υγείας στους γηράσκοντες πληθυσμούς», δήλωσε.

Στην αορτική στένωση, η αορτική βαλβίδα παχαίνει και σκληραίνει με την πάροδο του χρόνου, κάνοντας την καρδιά να εργάζεται πιο σκληρά για να αντλήσει αίμα. Μπορεί να χρειαστούν χρόνια για να εμφανιστούν συμπτώματα όπως πόνος στο στήθος, κόπωση, δύσπνοια και αίσθημα παλμών της καρδιάς.

Πάνω από το 13% των Αμερικανών 75 ετών και άνω έχουν αορτική στένωση, σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Καρδιολογίας.

Η αντίσταση στην ινσουλίνη τείνει να αναπτύσσεται χρόνια πριν από την εμφάνιση του διαβήτη τύπου 2.

Εμφανίζεται όταν τα κύτταρα αδυνατούν να ανταποκριθούν αποτελεσματικά στην ινσουλίνη, προκαλώντας αύξηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.

Οι ερευνητές ανέλυσαν στοιχεία για περισσότερους από 10.000 Φινλανδούς άνδρες ηλικίας 45 έως 73 ετών.

Κατά τη διάρκεια μιας μέσης περιόδου παρακολούθησης 10,8 ετών, 116 (1,1%) διαγνώστηκαν με στένωση της αορτής.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι διάφοροι βιοδείκτες που σχετίζονται με την αντίσταση στην ινσουλίνη αύξαναν τον κίνδυνο στένωσης της αορτής, συμπεριλαμβανομένων των επιπέδων ινσουλίνης νηστείας.

Αυτοί οι δείκτες παρέμειναν συνδεδεμένοι με την πάθηση της καρδιακής βαλβίδας ακόμη και μετά την συνεκτίμηση άλλων γνωστών παραγόντων κινδύνου, δήλωσαν οι ερευνητές.

«Χρειάζονται περισσότερες μελέτες για να προσδιοριστεί εάν η βελτίωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη μέσω μέτρων όπως ο έλεγχος του βάρους και η άσκηση μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη της πάθησης», δήλωσε η Kuusisto.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό Annals of Medicine.