Σεμαγλουτίδη: Πού αλλού βοηθά εκτός από τον διαβήτη και την παχυσαρκία

Μελέτη διάρκειας ενός έτους διαπίστωσε ότι, σε σύγκριση με τα άτομα που χρησιμοποιούν άλλα φάρμακα για τον διαβήτη, λιγότεροι ασθενείς που έπαιρναν σεμαγλουτίδη αναζήτησαν ιατρική βοήθεια για τη διακοπή του καπνίσματος.

Αυτό υποδηλώνει ότι το φάρμακο μπορεί ήδη να τους βοηθούσε να το κόψουν, σημείωσαν οι ερευνητές.

Το εύρημα δεν αποτέλεσε έκπληξη για τους ερευνητές στο Εθνικό Ινστιτούτο Κατάχρησης Ουσιών (NIDA), καθώς ήταν ευρέως διαδεδομένο ότι «οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με σεμαγλουτίδη, ανέφεραν μειωμένη επιθυμία για κάπνισμα».

Πώς μπορεί η σεμαγλουτίδη να μειώσει το κάπνισμα;

Οι ερευνητές ανέφεραν ότι αυτά τα φάρμακα (μαζί με το Mounjaro και το Zepbound) είναι αγωνιστές των υποδοχέων του γλυκαγονόμορφου πεπτιδίου (GLP-1), οι οποίοι καταστέλλουν την όρεξη στοχεύοντας συγκεκριμένους υποδοχείς στον εγκέφαλο.

Μελέτες σε ποντίκια έχουν δείξει ότι οι GLP-1 μειώνουν επίσης τις «επαγόμενες από τη νικοτίνη αυξήσεις στην απελευθέρωση ντοπαμίνης» σε μια συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου, «ένας κοινός μηχανισμός που διέπει το σύστημα της ανταμοιβής στην επίδραση των εθιστικών φαρμάκων», εξήγησαν οι ερευνητές.

Οι ερευνητές με επικεφαλής τη διευθύντρια του Εθνικού Ινστιτούτου Κατάχρησης Ουσιών Nora Volkow ανέλυσαν δεδομένα από επτά δοκιμές, οι οποίες αφορούσαν καπνιστές που είχαν και διαβήτη τύπου 2.

Σχεδόν 223.000 ασθενείς παρακολουθήθηκαν για ένα χρόνο και έπαιρναν διάφορα φάρμακα για τον διαβήτη, όπως ινσουλίνη, μετφορμίνη και σουλφονυλουρίες, μεταξύ άλλων.

Συνολικά 5.967 από τους ασθενείς έλαβαν σεμαγλουτίδη.

Οι ερευνητές εξέτασαν τις θεραπείες διακοπής του καπνίσματος - ένας δείκτης για τους ανθρώπους που ένιωθαν ότι χρειάζονταν βοήθεια για να κόψουν το κάπνισμα.

Διαπίστωσαν ότι οι ασθενείς που έπαιρναν σεμαγλουτίδη είχαν 32% λιγότερες πιθανότητες να αναζητήσουν τέτοιες θεραπείες σε σύγκριση με εκείνους που έπαιρναν ινσουλίνη, 24% λιγότερες πιθανότητες σε σύγκριση με τους ανθρώπους που έπαιρναν σουλφονυουρία και 18% λιγότερες πιθανότητες σε σύγκριση με τους ανθρώπους που έπαιρναν μετφορμίνη.

Οι καπνιστές της μελέτης που έλαβαν σεμαγλουτίδη ήταν λιγότερο πιθανό (12%) να χρειαστούν θεραπείες διακοπής του καπνίσματος σε σύγκριση με τους ανθρώπους που έλαβαν τιρζεπατίδη (Mounjaro/Zepbound), σημείωσαν οι ερευνητές.

Η μελέτη τονίζει ότι τα ευρήματα προέρχονται από μια αναδρομική εξέταση των δεδομένων και κανείς δεν προτείνει στους γιατρούς να αρχίσουν να συνταγογραφούν GLP-1 για να βοηθήσουν τους καπνιστές να σταματήσουν το κάπνισμα αυτή τη στιγμή.

Είναι ωστόσο ενδιαφέροντα και «πρέπει να εξεταστούν σε τυχαιοποιημένες, κλινικές δοκιμές», κατέληξαν οι ερευνητές.

Δεν είναι η πρώτη φορά που τα GLP-1 φαίνεται να περιορίζουν τις εθιστικές συμπεριφορές.

Ερευνητές στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Case Western Reserve ανέφεραν πρόσφατα ότι τα άτομα που έπαιρναν σεμαγλουτίδη είχαν 50% έως 56% μειωμένες πιθανότητες είτε να γίνουν αλκοολικοί είτε να υποτροπιάσουν στον αλκοολισμό.

Τα νέα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιθεώρηση Annals of Internal Medicine.