Προδιαβήτης: Πώς θα μειώσετε τον μακροπρόθεσμο κίνδυνο επιπλοκών και θανάτου

Ο διαβήτης τύπου 2 σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο θανάτου και αναπηρίας και προκαλεί σημαντική οικονομική επιβάρυνση των ατόμων και των κοινωνιών παγκοσμίως.

Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως η υγιεινή διατροφή και η περισσότερη άσκηση, μπορούν να καθυστερήσουν ή να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη σε άτομα που έχουν διαγνωστεί με διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη (IGT), μια κατάσταση που ονομάζεται προδιαβήτης.

Παραμένει άγνωστο ωστόσο, πόσο καιρό πρέπει να καθυστερήσει ένα άτομο τον διαβήτη για να εξασφαλίσει καλύτερη μακροπρόθεσμη υγεία.

Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές εξέτασαν την πορεία της υγείας 540 προδιαβητικών ατόμων που συμμετείχαν στην αρχική μελέτη Da Qing Diabetes Prevention Study, μια εξαετή δοκιμή που ξεκίνησε στην πόλη Da Qing της Κίνας το 1986.

Οι συμμετέχοντες μοιράστηκαν σε τέσσερις ομάδες: αυτούς που έκαναν υγιεινή διατροφή, αυτούς που έκαναν άσκηση, αυτούς που έκαναν και τα δύο και την ομάδα ελέγχου. Οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν για περισσότερα από 30 χρόνια.

Οι ερευνητές προσδιόρισαν τον μακροπρόθεσμο κίνδυνο θανάτου, καρδιαγγειακών επεισοδίων -έμφραγμα, εγκεφαλικό επεισόδιο ή καρδιακή ανεπάρκεια- και άλλων επιπλοκών που σχετίζονται με τον διαβήτη για τους συμμετέχοντες στη δοκιμή.

Διαπίστωσαν ότι τα άτομα που παρέμειναν μη διαβητικά για τουλάχιστον τέσσερα χρόνια μετά την αρχική τους διάγνωση, είχαν σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου και σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακού επεισοδίου σε σύγκριση με εκείνους που εμφάνισαν διαβήτη νωρίτερα. Αυτή η προστατευτική επίδραση δεν παρατηρήθηκε σε άτομα που παρέμειναν μη διαβητικά για λιγότερο από τέσσερα χρόνια.

Συνολικά, η ανάλυση υποδηλώνει ότι όσο περισσότερο μπορεί ένα προδιαβητικό άτομο να καθυστερήσει να αναπτύξει διαβήτη, τόσο καλύτερη θα είναι μακροπρόθεσμα η πορεία της υγείας του.

Ωστόσο, ακόμη και λίγα μόνο χρόνια διατήρησης της προδιαβητικής κατάστασης, μπορούν να αποφέρουν οφέλη για τα επόμενα χρόνια.

«Η μελέτη αυτή υποδηλώνει ότι η μεγαλύτερη διάρκεια της μη διαβητικής κατάστασης σε άτομα με διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη, έχει ευεργετικά αποτελέσματα για την υγεία και μειώνει τη θνησιμότητα. Η εφαρμογή αποτελεσματικών παρεμβάσεων με στόχο τα άτομα με διαταραγμένη ανοχή στη γλυκόζη, θα πρέπει να εξεταστεί ως μέρος της προληπτικής διαχείρισης του διαβήτη και των αγγειακών επιπλοκών που σχετίζονται με τον διαβήτη», καταλήγουν οι ερευνητές.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό PLOS Medicine.