Μύκητες στα νύχια: Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο

Όσοι έχουν μύκητες των νυχιών ντρέπονται να φορέσουν πέδιλα, αφού η ονυχομυκητίαση είναι αντιαισθητική και κοινωνικά ενοχλητική, ειδικά για τις γυναίκες. Μπορεί να προκαλέσει χαμηλή αυτοεκτίμηση και να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής.

Η ονυχομυκητίαση μπορεί να προκληθεί από δερματόφυτα, μη δερματοφυτικούς
μύκητες και ζυμομύκητες. Περίπου το 90% των μολύνσεων των νυχιών των ποδιών
και το 75% των νυχιών των χεριών προκαλούνται από δερματόφυτα.

Οι μη δερματόφυτοι μύκητες αντιπροσωπεύουν περίπου το 10% των περιπτώσεων
ονυχομυκητίασης παγκοσμίως.

Η ονυχομυκητίαση που προκαλείται από ζυμομύκητες είναι σπάνια. Η candida
albicans αφορά περίπου στο 70% των περιπτώσεων που οφείλονται σε ζυμομύκητες.

Επιρρεπείς σε αυτούς είναι οι ασθενείς με χρόνια καντιντίαση και ανοσοανεπάρκεια και μπορεί να εμφανιστεί στα νύχια των χεριών.

Γενικά, οι μύκητες φέρονται να προκαλούν το 23% των παθήσεων των ποδιών και το
50% των παθήσεων των νυχιών σε άτομα που εξετάζονται από δερματολόγους, αλλά
είναι λιγότερο συχνές στο γενικό πληθυσμό, προσβάλλοντας το 3% έως 5% των ατόμων. Ο επιπολασμός ποικίλλει, γεγονός που μπορεί να οφείλεται σε διαφορές στις τεχνικές ελέγχου. Η πάθηση είναι πολύ πιο συχνή στους ενήλικες από ό,τι στα παιδιά και οι πιθανότητες μόλυνσης αυξάνονται με τη γήρανση.

Στοιχεία δείχνουν ότι το ποσοστό των παιδιών στη Βόρεια Αμερική που προσβάλλονται είναι περίπου 0,4%, ενώ των ηλικιωμένων άνω των 65 μπορεί να φτάσει το 35%.

Εκτός από την ηλικία, μεγαλύτερη πιθανότητα να προσβληθούν από κάποιον μύκητα
έχουν:

• Όσοι υποφέρουν από μυκητιασική λοίμωξη σε άλλο σημείο του σώματος, ιδίως ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών
• Τα άτομα με χρόνια παρωνυχία
• Προηγούμενη ονυχομυκητίαση
• Χρήση στενών παπουτσιών που δεν αναπνέουν
• Υπεριδρωσία
• Τραυματισμός των νυχιών
• Κακή περιποίησή τους

Επιρρεπείς είναι επίσης όσοι κάνουν χρήση δημόσιων πισινών, κοινόχρηστων
μπάνιων και εκείνοι που συμβιώνουν με άτομα που έχουν την πάθηση.

Οι πάσχοντες από σακχαρώδη διαβήτη, παχυσαρκία, σύνδρομο Down, ψωρίαση, περιφερική αγγειακή νόσο, φλεβική ανεπάρκεια και σύνδρομο επίκτητης ανοσοανεπάρκειας είναι πιθανότερο να προσβληθούν, όπως και οι ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε μεταμόσχευση κάποιου οργάνου.

Η ονυχομυκητίαση αποκτάται μέσω της άμεσης επαφής του νυχιού με τους μύκητες.
Αυτοί παράγουν ένζυμα που έχουν πρωτεολυτικές, κερατινολυτικές και λιπολυτικές
ιδιότητες, καθιστώντας εύκολη την αποικοδόμηση της κερατίνης στην πλάκα του
νυχιού προκειμένου να εισβάλλουν στο νύχι.

Συνήθως, η ονυχομυκητίαση προκαλεί λευκό ή κιτρινοκαφέ αποχρωματισμό του
νυχιού και σπανιότερα πράσινο ή μαύρο. Μπορεί να προκληθεί υπονύχια
υπερκεράτωση, αποκόλληση του νυχιού από τη βάση του νυχιού (ονυχόλυση) και πάχυνση της πλάκας του νυχιού.

Εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία μπορεί να μολύνει και άλλα νύχια. Η σοβαρή
ονυχομυκητίαση μπορεί προκαλέσει ενόχληση, πόνο, παραμόρφωση του
προσβεβλημένου νυχιού, να επηρεάσει το περπάτημα και τις καθημερινές
δραστηριότητες.

Επίσης είναι πιθανό να δυσκολέψει τους ασθενείς να φορούν παπούτσια. Η παραμόρφωση και η δυστροφία του νυχιού μπορεί να προκαλέσει τραύμα στους παρακείμενους ιστούς και να οδηγήσει σε δευτερογενή βακτηριακή λοίμωξη. Οι ανοσοκατεσταλμένοι και οι διαβητικοί είναι εκείνοι που κινδυνεύουν από σοβαρές επιπλοκές.

Οι θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν τη λήψη αντιμυκητιασικής θεραπείας από
το στόμα, την τοπική αντιμυκητιασική θεραπεία, τη θεραπεία με λέιζερ, τη
φωτοδυναμική θεραπεία και τη χειρουργική αφαίρεση, όταν το νύχι είναι χρόνια
μολυσμένο ή πολύ παχύ.