Ποια προβλήματα προλαμβάνει η εξέταση Doppler
Η εξέταση Doppler είναι μια από τις πιο σημαντικές εξετάσεις του 3ου τρίμηνου της κύησης που σκοπός της είναι να διαπιστωθεί αν το έμβρυο μεγαλώνει, αναπνέει, οξυγονώνεται και τρέφεται ικανοποιητικά για το στάδιο της εγκυμοσύνης που διανύει.
Η εξέταση Doppler αποτελεί ένα σημαντικό εργαλείο παρακολούθησης του εμβρύου μέσα στη μήτρα, όπου ο γιατρός εξετάζει πόσο εύκολα ή δύσκολα γίνεται η κυκλοφορία του αίματος, προκειμένου να διαπιστώσει αν το έμβρυο βρίσκεται σε καλή κατάσταση.
Ειδικότερα, χρησιμεύει στην εκτίμηση της αιματικής ροής που απεικονίζονται με τη μορφή κύματος.
Σύμφωνα με τα ευρήματα νέας μελέτης Ολλανδών επιστημόνων, η συγκεκριμένη εξέταση θα μπορούσε να βοηθήσει στον εντοπισμό προβλημάτων που συνδέονται με το χαμηλό βάρος γέννησης.
Περίπου το 10% των εμβρύων προσδιορίζονται ως «μικρά για την ηλικία κύησης» μετά από υπερηχογραφική εξέταση.
Ορισμένα λιποβαρή νεογέννητα αναπτύσσονται κανονικά, άλλα όμως μπορεί να έχουν δυσλειτουργικό πλακούντα, και αυτό μπορεί να τα θέσει σε κίνδυνο, γι' αυτό οι γιατροί προχωρούν σε προκλητό τοκετό.
«Αυτό σημαίνει ότι είναι εξαιρετικά σημαντικό να εντοπίσουμε ποια μωρά είναι μικρότερα λόγω του πλακούντα», δήλωσε ο επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Wessel Ganzevoort, αναπληρωτής καθηγητής μαιευτικής στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου του Άμστερνταμ.
Οι υπέρηχοι χρησιμοποιούνται εδώ και πολλά χρόνια για την παρακολούθηση της ανάπτυξης του εμβρύου.
Στη νέα μελέτη χρησιμοποιήθηκε υπερηχογράφημα Doppler, προκειμένου οι ειδικοί να εξετάσουν πιο προσεκτικά την αντίσταση των αιμοφόρων αγγείων μέσα στον ομφάλιο λώρο. Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτό μπορεί να δώσει στους γιατρούς ζωτικές ενδείξεις για την υγεία του πλακούντα.
Το υπερηχογράφημα εξετάζει επίσης τη ροή του αίματος στον εγκέφαλο του εμβρύου. Εάν η παροχή αίματος είναι πολύ υψηλή, αυτό θα μπορούσε επίσης να σηματοδοτήσει μια δυσλειτουργία του πλακούντα.
Όπως εξήγησαν οι ερευνητές, ένας πλακούντας που δεν λειτουργεί σωστά μπορεί να οδηγήσει σε έλλειψη οξυγόνου στο έμβρυο και σε άλλους κινδύνους.
Η χρήση του υπερηχογραφήματος Doppler μπορεί να βοηθήσει τους γιατρούς να καθορίσουν αν ένα υπομεγέθες έμβρυο απαιτεί στενότερη παρακολούθηση ή όχι, δήλωσε η ομάδα του Ganzevoort.
«Με την προσθήκη του υπερηχογραφήματος Doppler στο πλάνο σχέδιο φροντίδας αυτών των μεγάλων μωρών, ο υψηλότερος κίνδυνος προβλημάτων γύρω από τον τοκετό μπορεί να ανιχνευθεί και να παρακολουθηθεί καλύτερα. Τα μικρά μωρά για τα οποία η μέτρηση είναι φυσιολογική, μπορούν επίσης να παρακολουθούνται λιγότερο εντατικά. Επομένως, υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα ο τοκετός να πραγματοποιηθεί φυσιολογικά, χωρίς παρέμβαση».
Στο πλαίσιο της μελέτης, οι ερευνητές ήθελαν επίσης να δουν αν η πρόκληση τοκετού πριν από την 37η εβδομάδα κύησης, θα μπορούσε να βελτιώσει τα αποτελέσματα για τα μωρά που πιστεύεται ότι απειλούνται από δυσλειτουργικό πλακούντα.
Διαπιστώθηκε ότι η πρόκληση πρόωρου τοκετού δεν ενίσχυσε τα αποτελέσματα. Γι' αυτό πιστεύουν ότι μπορεί να είναι καλύτερο να παραμείνει το μωρό στη μήτρα περισσότερο.
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση British Journal of Obstetrics & Gynaecology.