Προδιαβήτης: Ο ρόλος του σπλαχνικού λίπους στην εξέλιξη της πάθησης
Ο προδιαβήτης είναι μια μεταβολική διαταραχή, όπου τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα είναι πάνω από τα φυσιολογικά επίπεδα, αλλά κάτω από τα καθορισμένα όρια του διαβήτη.
Οι ασθενείς που παρουσιάζουν αυτή την κατάσταση έχουν αυξημένες πιθανότητες να αναπτύξουν σακχαρώδη διαβήτη μέσα στα επόμενα δύο έως δέκα χρόνια.
Στον προδιαβήτη είναι πολύ πιθανό οι ασθενείς να μην παρουσιάσουν εμφανή συμπτώματα.
Χωρίς την κατάλληλη θεραπεία ωστόσο ή αλλαγές στον τρόπο ζωής, αρκετοί από τους ασθενείς αυτούς θα παρουσιάσουν τελικά διαβήτη, σύμφωνα με επιδημιολογικά δεδομένα.
Νέα έρευνα του Center for Diabetes Research (DZD) της Γερμανίας εξέτασε τις επιδράσεις της απώλειας βάρους στους ασθενείς με προδιαβήτη.
Διαπιστώθηκε ότι η απώλεια σπλαχνικού λίπους μπορεί να βελτιώσει σημαντικά τη νεφρική και την αγγειακή υγεία στους ασθενείς με προδιαβήτη.
Οι ερευνητές εξέτασαν δεδομένα από την έρευνα Prediabetes Lifestyle Intervention Study (PLIS) και επιβεβαίωσαν τις παρατηρήσεις τους χρησιμοποιώντας δεδομένα από την έρευνα Diabetes Prevention Program (DPP).
Στην πρώτη έρευνα εξετάστηκαν 1.160 εθελοντές από οκτώ νοσοκομεία της Γερμανίας, οι οποίοι χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες. Η πρώτη ομάδα δεν έκανε καμία αλλαγή στον τρόπο ζωής, η δεύτερη έκανε τυπικές αλλαγές για την πρόληψη του διαβήτη, ενώ η τελευταία ομάδα έκανε σημαντικές αλλαγές στον τρόπο ζωής.
Στη δεύτερη έρευνα, οι εθελοντές χωρίστηκαν και πάλι σε τρεις ομάδες, εκ των οποίων η μία έκανε αλλαγές στον τρόπο ζωής, η δεύτερη έλαβε μετφορμίνη, ενώ η τελευταία δεν έκανε καμία αλλαγή και αποτέλεσε την ομάδα ελέγχου.
Από τους 1.160 ασθενείς της μελέτης PLIS, οι 298 (25,7%) κατάφεραν να χάσουν περισσότερο από το 5% του σωματικού τους βάρους. Στους 128 από αυτούς (43%) τα επίπεδα της γλυκόζης νηστείας επανήλθαν εντός φυσιολογικών ορίων με την απώλεια βάρους, η αντίσταση στην ινσουλίνη περιορίστηκε, ενώ και η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη μειώθηκε σε λιγότερο από 39 mmol/mol.
Στους υπόλοιπους 170 εθελοντές που κατάφεραν να χάσουν βάρος, οι παραπάνω στόχοι δεν επιτεύχθηκαν, γεγονός που προκάλεσε έκπληξη στους επιστήμονες της μελέτης, καθώς στο διαβήτη τύπου 2, όταν γίνεται επιτυχής ρύθμιση συνήθως παρατηρείται βελτίωση, ιδιαίτερα στα επίπεδα της ινσουλίνης.
Στην επόμενη φάση της μελέτης τους, οι επιστήμονες έκαναν περαιτέρω αναλύσεις προκειμένου να διαπιστώσουν που αποδίδονται οι διαφορές ανάμεσα στις δύο ομάδες.
Διαπίστωσαν ότι αυτοί που παρουσίασαν βελτίωση στους δείκτες του διαβήτη είχαν χάσει περισσότερο σπλαχνικό λίπος, παρά το γεγονός ότι η συνολική μείωση του σωματικού βάρους ήταν η ίδια.
«Ο προδιαβήτης συνδέεται άμεσα με το κοιλιακό και το σπλαχνικό λίπος. Όταν χάνουμε σπλαχνικό λίπος, τότε η αντίσταση στην ινσουλίνη μειώνεται, γεγονός που επιτρέπει την καλύτερη ρύθμιση των επιπέδων της γλυκόζης», εξηγούν οι συγγραφείς.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στο επιστημονικό περιοδικό The Lancet Diabetes & Endocrinology.