Κεντρική παχυσαρκία: Πόσο αυξάνει τον κίνδυνο πρόωρου θανάτου

Mελέτη κατέγραψε τους θανάτους από τη UK Biobank (2006-2022), που περιλαμβάνει δεδομένα από 22 κέντρα κλινικής αξιολόγησης σε όλο το Ηνωμένο Βασίλειο.

Οι Βρετανοί συμμετέχοντες ήταν συνολικά  387.672, καταγράφηκαν 25.297 θάνατοι, ενώ μελετήθηκαν και 2.529 που αποτέλεσαν την ομάδα ελέγχου.

Διερευνήθηκαν η θνησιμότητα από όλα τα αίτια αλλά και από συγκεκριμένα αίτια, όπως καρκίνος, καρδιαγγειακή νόσος, αναπνευστική νόσος ή άλλα.

Οι συσχετίσεις μεταξύ του δείκτη μάζας σώματος και του δείκτη μάζας λίπους με τη θνησιμότητα για όλες τις αιτίες ήταν σε σχήμα J, ενώ η συσχέτιση της αναλογίας περιμέτρου μέσης προς περίμετρο ισχίου με τη θνησιμότητα όλων των αιτιών ήταν γραμμική.

Συγκεκριμένα, χρησιμοποιώντας την κλίμακα αναλογίας κινδύνου, προέκυψε αύξηση του κινδύνου κατά 41% ανά μονάδα απόκλισης από τη φυσιολογική αναλογία περιμέτρου μέσης προς περίμετρο ισχίου.

Η γενετικά προσδιορισμένη αναλογία είχε ισχυρότερη σχέση με τη θνησιμότητα από όλες τις αιτίες από ότι ο δείκτης μάζας σώματος κατά 51%. Αυτή η συσχέτιση ήταν ισχυρότερη στους άνδρες από τις γυναίκες.

Σε αντίθεση με τον δείκτη μάζας σώματος ή τον δείκτη μάζας λίπους, η γενετικά καθορισμένη συσχέτιση θνησιμότητας από την αναλογία περιμέτρου μέσης προς περίμετρο ισχίου και για όλες τις αιτίες ήταν συνεπής, ανεξάρτητα από τον παρατηρούμενο δείκτη μάζας σώματος.

Ο δείκτης μάζας σώματος είναι ένας εύκολα μετρήσιμος δείκτης παχυσαρκίας στην κλινική πράξη [βάρος (kg)/ύψος (m)2].

Ωστόσο, υπάρχει διακύμανση στη σύσταση του σώματος και την κατανομή του λιπώδους ιστού μεταξύ ατόμων με τον ίδιο δείκτη.

Σε αυτή τη μεγάλη μελέτη, η αναλογία περιμέτρου μέσης προς περίμετρο ισχίου κατέδειξε την ισχυρότερη και πιο σταθερή συσχέτιση με τη θνησιμότητα ανεξαρτήτως δείκτη μάζας σώματος.

Οι κλινικές συστάσεις λοιπόν θα πρέπει να εστιάζονται στη μείωση της κεντρικής παχυσαρκίας και όχι στο σωματικό βάρος γενικά.

Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση JAMA.