Προβιοτικά: Ο ρόλος τους στην πολλαπλή σκλήρυνση
Τα δενδριτικά κύτταρα είναι είδος ανοσοκυττάρων, τα οποία θεωρούνται οι βηματοδότες του ανοσοποιητικού συστήματος.
Είναι κρίσιμα για την πρόκληση ανοσολογικής απόκρισης των Τ-λεμφοκυττάρων, η οποία παράγει τελικά την κυτταρική ανοσία.
Οι επιστήμονες μελέτησαν μία νέα προσέγγιση που χρησιμοποιεί προβιοτικά βακτήρια για να ρυθμίσει τη λειτουργία των δενδριτικών κυττάρων.
Η προσέγγιση αυτή περιορίζει την παθολογική ανοσιακή απόκριση και μπορεί να βοηθήσει ασθενείς που πάσχουν από χρόνια νοσήματα, όπως είναι η πολλαπλή σκλήρυνση.
Οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι η χορήγηση συγκεκριμένων προβιοτικών σε πειραματόζωα, μπορεί να περιορίσει την αυτοανοσία σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου.
Αν τελικά η θεραπεία αυτή αποδειχθεί αποτελεσματική και στον άνθρωπο, θα μπορούσε ίσως να βοηθήσει στην αντιμετώπιση σοβαρών παθήσεων που σήμερα θεωρούνται ανίατες.
Το πλεονέκτημα της νέας μεθόδου, είναι ότι έχει μεγαλύτερη ακρίβεια σε σχέση με άλλες αγωγές που χορηγούνται σήμερα στους ασθενείς, ενώ δεν προκαλεί ανεπιθύμητες ενέργειες.
«Τα γενετικά τροποποιημένα προβιοτικά αποτελούν επανάσταση στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τα χρόνια νοσήματα. Αν καταφέρουμε να χρησιμοποιήσουμε τα βακτήρια για την παραγωγή φαρμάκων στον οργανισμό, τότε πρακτικά ο κάθε ασθενής θα μπορεί να παράγει μόνος του στο έντερο τις ουσίες που χρειάζεται χωρίς επιπλέον φάρμακα», αναφέρουν οι συγγραφείς.
Προκειμένου να αναπτύξουν ένα αποτελεσματικό προβιοτικό, οι επιστήμονες εξερεύνησαν λεπτομερώς τη λειτουργία των δενδριτικών κυττάρων και ιδιαίτερα το ρόλο τους στην αυτοανοσία. Η αναζήτηση τούς οδήγησε σε ένα συγκεκριμένο μηχανισμό που μπορεί να περιορίσει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος.
Στους ασθενείς που πάσχουν από αυτοάνοσα νοσήματα, ο μηχανισμός αυτός συχνά διαταράσσεται, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης διαφόρων παθήσεων. Τα προβιοτικά που ανέπτυξαν οι επιστήμονες παρήγαγαν γαλακτικό οξύ, το οποίο με τη σειρά του ενεργοποιούσε τον παραπάνω μηχανισμό.
Τα προβιοτικά βακτήρια που χορηγήθηκαν στα ποντίκια δεν ανιχνεύθηκαν στο αίμα τους, γεγονός που δείχνει ότι υπήρχε άμεση αλληλεπίδραση εντέρου-εγκεφάλου χωρίς να εισέλθουν ουσίες στην κυκλοφορία του αίματος.
Ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια στην αντιμετώπιση χρονίων νόσων που επηρεάζουν τον εγκέφαλο, είναι ότι τα περισσότερα φάρμακα δεν είναι δυνατό να διαπεράσουν τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό. Η νέα προσέγγιση που ανέπτυξαν οι επιστήμονες, ωστόσο, εστιάζει στον άξονα εντέρου-εγκεφάλου και μπορεί να ξεπεράσει το παραπάνω πρόβλημα.
«Ο επόμενος στόχος είναι να αναπτύξουμε νέα προβιοτικά βακτήρια που θα παράγουν ουσίες για την αντιμετώπιση άλλων αυτοάνοσων νοσημάτων. Η ικανότητα να χρησιμοποιούμε ζωντανά βακτήρια ως φάρμακο για την αντιμετώπιση χρονίων νόσων σίγουρα έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον», καταλήγουν οι συγγραφείς.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν στην επιστημονική επιθεώρηση Nature.