Τι πρέπει να προσέχετε στη μέση ηλικία για να προλάβετε εγκεφαλικό και άνοια

Πότε είναι όμως αργά για να κάνει κάποιος τη διαφορά; Νέα έρευνα δείχνει ότι η απάντηση είναι «ποτέ».

Η μελέτη, που παρουσιάζεται σήμερα στο Διεθνές Συνέδριο για τα Εγκεφαλικά από την Αμερικανική Ένωση Εγκεφαλικών στο Ντάλας, διαπίστωσε ότι η βελτίωση της υγείας της καρδιάς στη μέση ηλικία και μετά, συσχετίστηκε με χαμηλότερο επιπολασμό των παραγόντων κινδύνου εγκεφαλικού και άνοιας περίπου δύο δεκαετίες αργότερα.

«Ακόμη και μικρές βελτιώσεις μπορούν πραγματικά να έχουν αποτέλεσμα», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας Sanaz Sedaghat, επίκουρη καθηγήτρια στο τμήμα επιδημιολογίας και κοινοτικής υγείας στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα στη Μινεάπολη.

Πολλές έρευνες δείχνουν ότι οι παράγοντες κινδύνου που συμβάλλουν στις καρδιακές παθήσεις –όπως τα περιττά κιλά, η καθιστική ζωή και η υψηλή αρτηριακή πίεση– συμβάλλουν και στην ανάπτυξη εγκεφαλοαγγειακών παθήσεων, όπως το εγκεφαλικό επεισόδιο και η άνοια.

Είναι λιγότερα ωστόσο τα δεδομένα για το πώς οι αλλαγές στην καρδιαγγειακή υγεία στη μέση ηλικία και μετά, μπορούν να επηρεάσουν τον κίνδυνο ενός ατόμου να αναπτύξει εγκεφαλοαγγειακή νόσο καθώς γερνάει.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν δεδομένα υγείας για 1.638 συμμετέχοντες στη μελέτη Κίνδυνος Αθηροσκλήρωσης στις Κοινότητες, τα οποία συλλέχθηκαν δύο φορές στη μέση ηλικία (53 και 59 ετών) και μία φορά στα τέλη της ζωής (μέσος όρος ηλικίας τα 76 έτη).

Σε κάθε επίσκεψη, οι βαθμολογίες καρδιαγγειακής υγείας υπολογίστηκαν χρησιμοποιώντας το Life's Simple 7 της Αμερικανικής Ένωσης Καρδιολογίας, μια σειρά συμπεριφορών και παραγόντων που επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την υγεία της καρδιάς και του εγκεφάλου. Συγκεκριμένα, περιλαμβάνουν τη διατροφή, τη σωματική δραστηριότητα, το βάρος, τη χρήση καπνού, τη χοληστερόλη, την αρτηριακή πίεση και τα επίπεδα γλυκόζης. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν πριν η Αμερικανική Ένωση Καρδιολογία προσθέσει τον ύπνο ως καθοριστικό παράγοντα της καρδιαγγειακής υγείας το 2022, αλλάζοντας τον τίτλο σε Life's Essential 8.

Οι συμμετέχοντες έλαβαν έως και 2 βαθμούς για καθένα από τα επτά στοιχεία, με βάση το αν η συμμόρφωσή τους στους στόχους για κάθε παράγοντα ήταν κακή, ενδιάμεση ή ιδανική. Κατά τη διάρκεια της εξέτασης στο τέλος της ζωής τους, οι τομογραφίες εγκεφάλου εντόπισαν δείκτες εγκεφαλοαγγειακής νόσου, συμπεριλαμβανομένου του όγκου υπερέντασης της λευκής ουσίας, μικροαιμορραγιών και εμφράκτων ή κυτταρικού θανάτου, σε όλο τον εγκέφαλο. Αυτοί οι δείκτες σηματοδοτούν μεγαλύτερο κίνδυνο για εγκεφαλικό επεισόδιο ή άνοια.

Όσοι είχαν καλύτερες βαθμολογίες καρδιαγγειακής υγείας στη μέση ηλικία και μετά ή όσων οι βαθμολογίες αυξήθηκαν από τη μέση ηλικία μέχρι το γήρας, είχαν χαμηλότερο επιπολασμό δεικτών εγκεφαλοαγγειακής νόσου. Κάθε αύξηση κατά ένα βαθμό στη βαθμολογία μείωσε τον συνολικό κίνδυνο για εγκεφαλοαγγειακή βλάβη κατά περίπου 7%.

Η μελέτη δεν εξέτασε πώς οι βελτιώσεις σε επιμέρους παράγοντες επηρέασαν την εγκεφαλοαγγειακή βλάβη. Εξέτασε όμως πώς οι αλλαγές στη συνολική καρδιαγγειακή υγεία, επηρέασαν ορισμένα από τα επιμέρους στοιχεία της εγκεφαλοαγγειακής υγείας.

Για παράδειγμα, όσοι είχαν καλή καρδιαγγειακή υγεία, είχαν 33% χαμηλότερες πιθανότητες για μικροαιμορραγίες του εγκεφάλου και 37% χαμηλότερες πιθανότητες εμφράκτων, σε σύγκριση με άτομα των οποίων οι βαθμολογίες μειώθηκαν.

Τα ευρήματα επιβεβαιώνουν την ανάγκη για μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ ειδικών καρδιαγγειακών και εγκεφαλοαγγειακών παθήσεων, είπε ο Hachinski.

Πηγή: healthday.com